موضوع این کتاب چیست ؟
این کتاب به بحث حمایت از حقوق فرهنگی اقلیت‌های قومی در حقوق بین‌الملل می‌پردازد و به عنوان مطالعه‌ای موردی، وضعیت اقلیت کُرد در کشور ترکیه را وامی‌کاود. از یک‌سو، حقوق فرهنگی که از آنها به حقوق مرتبط با فرهنگ تعبیر می‌شود، بخش جدایی‌ناپذیر حقوق بشر به شمار می‌روند که هر فرد بشری از آنها بهره‌مند است. از سوی دیگر، اقلیت‌های قومی، افزون بر حقوق فرهنگی عام، از حقوق فرهنگی خاصی نیز بهره‌مندند. این کتاب، پس از نگاهی به حقوق فرهنگی عام ابنای بشر و بحث تفصیلی از حقوق فرهنگی خاص اقلیت‌های قومی، بهره‌مندی کُردها در ترکیه از حقوق فرهنگی را به‌ویژه از زمان پاگیری جمهوری در این کشور به این‌سو پی می‌گیرد و به بحث از چالش‌های موجود در این زمینه و ضرورت‌ها و راهکارهای رفع این چالش‌ها دست می‌زند.
مخاطب این کتاب چه کسانی هستند؟
این کتاب به طور خاص برای پژوهشگران و علاقه‌مندان به رشتۀ حقوق بین‌الملل و به‌ویژه نظام بین‌المللی حقوق بشر و نظام بین‌المللی حمایت از اقلیت‌ها نگارش یافته است. با این حال، می‌تواند برای پژوهشگران و دغدغه‌مندان حوزه‌های علوم سیاسی و مطالعات قومی و به طور خاص علاقه‌مندان به مطالعات ترکیه و مردم کُرد نیز سودمند افتد.
نظریاتی متفاوت و نگاهی جدید
این اثر، به صورت ویژه به تضمین حقوق فرهنگی کُردها در ترکیه می‌پردازد و چالش‌های موجود در این خصوص و بایستگی و راهکارهای رفع این چالش‌ها را به کنکاش می‌گذارد. در این خصوص، به باور نگارندگان این کتاب، تضمین حقوق فرهنگی اقلیت قومی کُرد در ترکیه به‌ویژه از نظر نگاهداشت تنوع فرهنگی به مثابۀ میراث مشترک بشریت و نیز تأمین صلح و امنیت داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی ضرورتی مبرم دارد. همچنین، مهم‌ترین چالش‌های فراروی تضمین حقوق فرهنگی کُردها در ترکیه را می‌توان ضعف باور بین‌المللی به حقوق فرهنگی، نبود نظارت کافی ملی و بین‌المللی و ضمانت اجراهای کارآمد و سرانجام رسوخ اندیشه‌های کمالیسم در ساختار هویتی نظام حکومتی ترکیه دانست. افزون بر این، از راهکارهای رفع این چالش‌ها می‌توان به ضرورت تبیین و تقویت مبانی و توسعۀ منابع حقوق فرهنگی اقلیت‌های قومی، فعال کردن نهادهای ناظر ملی و بین‌المللی و جرم‌انگاری برخی مصادیق نقض حقوق فرهنگی و پیش‌بینی ضمانت اجراهای کارآمد اشاره کرد.
قسمتی از کتاب
یکی از خواسته‌های بنیادین و همیشگی اقلیت‌های قومی، حفظ هویت ویژه خویش از خلال برخورداری از حقوق فرهنگی همانند حق سخن گفتن به زبان مادری در روابط خصوصی، عرصۀ عمومی، محاکم قضایی و مراجع اداری؛ حق یادیگری و آموزش زبان مادری در تمام سطوح ممکن؛ حق برخورداری از رسانه‌های جمعی به زبان مادری؛ حق ایفای نقض در زندگی و توسعۀ فرهنگی؛ حق حفظ و گسترش میراث فرهنگی نیاکانی؛ حق اقامات در زادگاه و محل سکونت خود و منع دخالت دولت در تغییر بافت محل سکونت و شیوه سکونت گروه قومی و … است. به نظر می‌رسد خشونت‌های قومی، ناشی و حاکی از تلاش گروه‌های اقلیت برای حفظ و توسعۀ فرهنگ و هویت قومی خود می‌باشد؛ از همین روست که کوفی عنان، دبیر کل پیشین ملل متحد، در گزارش هزارۀ خود به مجمع عمومی، تأمین حقوق فرهنگی اقلیت‌ها را یکی از ابزارهای تعامل و پیشگیری از مخاصمه در جوامع چندقومی عنوان نموده است …