مقدمه
بخش اول ریشه‌های مفهوم منازعه مسلحانه غیربین‌المللی و توسعه آن در حقوق بشردوستانه بین‌المللی
۱- اعمال قواعد بشردوستانه بین‌المللی در منازعه داخلی پیش از معاهدات ژنو ۱۹۴۹
۱-۱- رویه شناسایی (رسمی) و اعمال قواعد بشردوستانه در حقوق بین‌المللی کلاسیک
۱-۲- عدم اعمال حقوق جنگ در وضعیت شورش
۱-۳- مفهوم قیام
۱-۴- شناسایی مخاصمه و اعمال قواعد حقوق بشردوستانه بین‌المللی در جنگ داخلی
۱-۵- ملاحظات نتیجه‌ای
۲- ماده ۳ مشترك در چهار معاهده ژنو ۱۹۴۹ و آستانه منازعه مسلحانه غیربین‌المللی در حقوق بشردوستانه بین‌المللی
۲-۱- تاریخچه تدوین ماده ۳ مشترك
۲-۲- تفسیر کمیته بین‌المللی صلیب سرخ بر ماده ۳ مشترك
۳-۲- رویه دولت در رابطه با قابلیت اعمال ماده ۳ مشترك
۴-۲- ملاحظات پایانی
۳- تغییرات در قلمرو منازعه مسلحانه غیربین‌المللی ناشی از پروتکل‌های الحاقی سال ۱۹۷۷
۳-۱- پروتکل الحاقی اول
۳-۲- پروتکل الحاقی دوم
۳-۳- ملاحظات پایانی
بخش دوم پیکرشناسی منازعه مسلحانه غیربین‌المللی در حقوق بشردوستانه بین‌المللی
۴- آستانه منازعه مسلحانه غیربین‌المللی
۱- ۴- تادیچ: قاعده‌ای برای توصیف منازعه مسلحانه
۴-۲- قلمرو جغرافیایی منازعه مسلحانه غیربین‌المللی
۴-۳- قلمرو زمانی منازعه مسلحانه غیربین‌المللی
۴-۴- وجود منازعه مسلحانه بین بازیگران غیردولتی
۴-۵- مسئله فرمانده مسئول
۴-۶- ملاحظات نتیجه‌ای
۵- مفهوم منازعه مسلحانه غیربین‌المللی در اساسنامه رم برای دیوان بین‌المللی کیفری
۵-۱- مسئلۀ صلاحیت موضوعی نسبت به جنایت جنگی در منازعات مسلحانه غیربین‌المللی پیش از اساسنامه رم
۵-۲- مسئلۀ صلاحیت موضوعی نسبت به جنایت جنگی در منازعات مسلحانه غیربین‌المللی در اساسنامه رم
۵-۳- تفسیر آستانه مندرج در ماده ۸ (۲)(و)
۵-۴- ملاحظات پایانی
۶- نتیجه‌گیری
۶-۱- در مورد تفسیر منازعه مسلحانه غیربین المللی
۶-۲- در مورد اهمیت تعریف تادیچ
۶-۳- توصیف و تعیین منازعه مسلحانه غیربین المللی و تأثیر آن بر وضعیت حقوقی طرفین