قوانین دهه سوم مهر ۱۴۰۱

Instagram
Telegram
WhatsApp
LinkedIn

قوانین منتشره از

1401/07/21 لغايت 1401/07/30

در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران

 

قانون موافقت‌نامه خدمات هوايي بين دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت جمهوري صربستان
قانون اصلاح ماده (۱۲۲) قانون آيين‌نامه داخلي مجلس شوراي اسلامي

قانون موافقت‌نامه خدمات هوايي بين دولت جمهوري اسلامي ايران و دولت جمهوري صربستان

منتشره در روزنامه رسمی شماره 22596 – 26/07/1401

شماره 11/67774 – 137 – ۱۴۰۱/۷/۱۹

حجت‌الاسلام‌والمسلمین جناب آقای دکتر سیدابراهیم رئیسی

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

عطف به نامه شماره ۱۵۴۷۰۳ مورخ ۱۳۹۸/۱۲/۴ در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم (۱۲۳) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون موافقت‌نامه خدمات هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری صربستان که با عنوان لایحه به مجلس شورای اسلامی تقدیم شده بود، با تصویب در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ ۱۴۰۱/۶/۳۰ و تأیید شورای محترم نگهبان، به پیوست ابلاغ می‌شود.

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ محمدباقر قالیباف

 

شماره ۱۲۸۲۱۹ – ۱۴۰۱/۷/۲۰

وزارت راه و شهرسازی

در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به پیوست «قانون موافقت‌نامه خدمات هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری صربستان»

که در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ سی‌ام شهریورماه یکهزار و چهارصد و یک مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۴۰۱/۷/۶ به تأیید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره 11/67774 ـ ۱۳۷ مورخ ۱۴۰۱/۷/۱۹ مجلس شورای اسلامی واصل گردیده، جهت اجرا ابلاغ می‌گردد.

با توجه به اصل یکصد و بیست و پنجم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اجرای مفاد موافقت‌نامه منوط به انجام تشریفات مندرج در ماده (۲۰) موافقت‌نامه یادشده می‌باشد.

رئیس‌جمهور ـ سیدابراهیم رئیسی

 

قانون موافقت‌نامه خدمات هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری صربستان

ماده‌واحده ـ موافقت‌نامه خدمات هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری صربستان مشتمل بر یک مقدمه، بیست ماده و یک ضمیمه به شرح پیوست، تصویب و به دولت اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.

تبصره ـ در اجرای این موافقت‌نامه و اصلاحات بعدی آن رعایت اصول هفتاد و هفتم (۷۷)، یکصد و بیست و پنجم (۱۲۵) و یکصد و سی و نهم (۱۳۹) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران الزامی است.

 

بسم‌‌اله الرحمن الرحیم

موافقت‌نامه خدمات هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری صربستان مقدمه‌

دولت‌ جمهوری‌ اسلامی‌ ایران‌ و دولت‌ جمهوری صربستان؛ که عضو موافقت‌نامه (کنوانسیون) هواپیمایی‌ کشوری‌ بین‌المللی‌ مورخ‌ ۱۶ آذرماه‌ ۱۳۲۳ هجری‌ شمسی‌ برابر با ۷ دسامبر ۱۹۴۴ میلادی‌ می‌باشند، که در شیکاگو برای امضاء مفتوح گردید و از این‌ پس‌ طرف‌های‌ متعاهد نامیده‌ می‌شوند، به‌‌منظور تأسیس‌ و بهره‌برداری‌ از خدمات‌ هوایی‌‌ منظم بین‌ و ماورای‌ سرزمین‌‌های‌ خود به‌ شرح‌ زیر موافقت‌ کردند:

ماده‌(۱) تعاریف‌

از نظر این‌ موافقت‌نامه:

الف‌) اصطلاح‌ «موافقت‌نامه (کنوانسیون)» به‌ موافقت‌نامه (کنوانسیون)‌ هواپیمایی‌ کشوری‌ بین‌المللی‌ که‌ در تاریخ‌ ۱۶ آذرماه‌ ۱۳۲۳ هجری‌ شمسی‌ برابر با ۷ دسامبر ۱۹۴۴ میلادی‌ در شیکاگو برای‌ امضاء مفتوح‌ گردید، اطلاق‌ می‌شود و شامل‌ اصلاحات‌ موافقت‌نامه (کنوانسیون) که‌ به‌ موجب‌ ماده‌ (۹۴) آن‌ تصویب‌شده‌ و برای‌ طرف‌های‌ متعاهد لازم‌الاجراء گردیده‌ و نیز ضمایم‌ موافقت‌نامه (کنوانسیون) و اصلاحات‌ آنها که‌ به‌ موجب‌ ماده‌ (۹۰) آن‌ به‌ تصویب‌ رسیده‌ و برای‌ طرف‌های‌ متعاهد لازم‌الاجراء شده‌ است‌، خواهد بود.

ب‌) اصطلاح‌ «مقام‌های‌ هواپیمایی‌» در مورد جمهوری‌ اسلامی‌ ایران‌ به‌ «سازمان‌ هواپیمایی‌ کشوری‌» و هر شخص‌ یا سازمانی‌ که‌ مجاز به‌ انجام‌ وظایف‌ فعلی‌ آن‌ سازمان‌ باشد اطلاق‌ می‌گردد و در مورد جمهوری صربستان به‌ وزارت حمل‌ونقل و مدیریت هواپیمایی کشوری جمهوری صربستان و یا هر شخص‌ یا سازمانی‌ که‌ مجاز به‌ انجام‌ وظایف‌ فعلی‌ آن‌ مقام‌ها باشد، اطلاق‌ می‌شود.

پ‌) اصطلاح‌ «شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده» به‌ یک‌ یا چند شرکت‌ هواپیمایی‌ اطلاق‌ می‌شود که‌ به‌ موجب‌ مفاد ماده‌ (۳) این‌ موافقت‌نامه تعیین‌ شوند و اجازه‌ فعالیت‌ بیابند.

ت‌) اصطلاح «مسیرهای مشخص‌شده» به مسیرهای تعیین‌شده در پیوست این موافقت‌نامه اطلاق می‌‌گردد.

ث) اصطلاح «خدمات مورد توافق» به خدمات هوایی بین‌‌المللی منظم مسیرهای مشخص‌شده برای حمل مسافران، بار همراه، بار غیرهمراه، پست، به صورت مجزا یا ترکیبی، اطلاق می‌‌شود.

ج) اصطلاح‌ «ظرفیت‌» در مورد هواپیما، به‌ میزان‌ بارگیری‌ مؤثر آن‌ هواپیما در یک‌ مسیر یا قسمتی‌ از مسیر و در مورد «‌‌خدمات مورد توافق‌» به‌ حاصل‌ضرب‌ ظرفیت‌ هواپیمای مورد استفاده در چنین‌ خدماتی در دفعات‌ پرواز هواپیمای‌ مزبور طی‌ زمان‌ معین‌ در تمام‌ یا قسمتی‌ از مسیر، اطلاق‌ می‌شود.

چ) اصطلاح‌ «سرزمین»‌ در مورد یک‌ کشور، دارای همان معنایی است که در ماده (۲) موافقت‌نامه (کنوانسیون) برای‌ آنها ذکر شده‌ است‌.

ح‌) اصطلاحات‌ «خدمات ‌هوایی‌»، «خدمات هوایی‌ بین‌المللی‌»، «شرکت‌ هواپیمایی‌» و «توقف‌ به‌ منظورهای‌ غیرحمل‌ونقل‌» دارای‌ همان‌ معانی‌ است‌ که‌ در ماده‌ (۹۶) موافقت‌نامه (کنوانسیون)‌ برای‌ آنها ذکر شده‌ است‌.

خ) اصطلاح‌ «نرخ‌» به‌ قیمتی‌ اطلاق‌ می‌شود که‌ برای‌ حمل‌ مسافر، بار همراه‌ و غیرهمراه‌ پرداخت‌ گردد و شامل‌ شرایطی‌ که‌ به‌ موجب‌ آن‌ قیمت‌های‌ مزبور اعمال‌ می‌شود از جمله‌ قیمت‌ها و شرایط‌ مقرر برای‌ نمایندگی‌‌ها و سایر خدمات‌ جنبی‌ به‌استثناء دستمزدها و شرایط‌ حمل‌ پست‌، می‌باشد.

د) اصطلاح‌ «اشتراک‌‌گذاری شناسه (کد)» به استفاده از شناسه (کد) شناسایی پرواز یک شرکت‌ هواپیمایی در خدمات انجام‌شده توسط یک شرکت‌ هواپیمایی‌‌ دوم اطلاق می‌‌شود که خدمات آن نیز به‌‌طورمعمول به‌‌عنوان خدمات «شرکت‌ هواپیمایی دوم» شناسایی و ‌توسط آن شرکت انجام می‌شود.

ماده‌(۲) اعطای‌ حقوق‌

۱ ـ هر طرف‌ متعاهد جهت‌ انجام‌ خدمات‌ هوایی‌ بین‌المللی‌ منظم‌ به‌‌وسیله‌ شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ طرف‌ متعاهد دیگر حقوق‌ زیر را به‌ طرف‌ متعاهد دیگر اعطاء می‌نماید:

الف‌) پرواز بدون‌ فرود از فراز سرزمین‌ طرف‌ متعاهد دیگر؛

ب‌) توقف‌ در سرزمین‌ مذکور به‌ منظورهای‌ غیرحمل‌ونقل‌؛

پ‌) توقف‌ در سرزمین‌ مذکور به‌ منظور سوار و پیاده‌ کردن‌ مسافر، بارگیری‌ و تخلیه‌ بار و پست‌ در حمل‌ونقل‌ بین‌المللی‌ در نقاط‌ مشخص‌شده‌ در جدول‌ مسیر پیوست‌ این‌ موافقت‌نامه.

۲ ـ استفاده‌ از حقوق‌ حمل‌ونقل‌ در نقاط‌ واسط‌ و ماوراء مندرج‌ در جدول‌ مسیر پیوست‌ این‌ موافقت‌نامه مشروط‌ به‌ توافق میان‌ مقام‌های‌ هواپیمایی‌ طرف‌های متعاهد خواهد بود.

۳ ـ هیچ‌یک‌ از مفاد این‌ موافقت‌نامه نباید به‌ نحوی‌ تفسیر شود که‌ به‌ شرکت‌ هواپیمایی‌ یک‌ طرف‌ متعاهد این‌ حق‌ را اعطاء کند که‌ در داخل‌ سرزمین‌ طرف‌ متعاهد دیگر از نقطه‌ای‌ به‌ نقطه‌ دیگر مبادرت‌ به‌ حمل‌ مسافر، بار و پست‌ در قبال‌ مزد یا کرایه‌ نماید.

۴ ـ چنانچه شرکت‌های هواپیمایی تعیین‌‌شده یک طرف متعاهد به دلیل

درگیری‌‌‌‌های مسلحانه، تعرضات سیاسی یا شرایط غیرمعمول دیگری قادر به انجام خدمات مورد توافق در مسیرهای مشخص شده نباشند، طرف متعاهد دیگر نهایت تلاش خود را جهت تسهیل انجام خدمات‌ مزبور در مسیرهای مناسبِ موقت به عمل خواهد آورد.

۵ ـ شرکت‌های هواپیمایی هر طرف متعاهد که بر اساس ماده (۳) این موافقت‌نامه تعیین نشده‌‌اند نیز از حقوق تعیین‌شده در جزءهای «الف» و «ب» این ماده برخوردار خواهند بود.

ماده (۳) تعیین‌ و اجازه‌

۱ ـ هر طرف‌ متعاهد حق‌ دارد با ارسال‌ اعلامیه‌ کتبی‌ به‌ طرف‌ متعاهد دیگر یک‌ یا چند شرکت‌ هواپیمایی‌ را برای‌ انجام‌ خدمات‌ مورد توافق‌ در مسیرهای‌ مشخص‌شده‌ تعیین‌، یا با اعلامیه‌ مذکور شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ را حذف‌ کند یا تغییر دهد.

۲ ـ پس‌ از دریافت‌ اعلامیه‌ موضوع بند (۱) مقام‌های صلاحیت‌دار طرف‌ متعاهد دیگر باید با رعایت‌ مفاد بندهای‌ (۳) و (۴) این‌ ماده‌ اجازه‌ مقتضی‌ را بدون‌ تأخیر به‌ شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ مزبور اعطاء کنند.

۳ ـ مقام‌های‌ هواپیمایی‌ یک‌ طرف‌ متعاهد می‌توانند از شرکت‌ هواپیمایی تعیین‌شده‌ طرف‌ متعاهد دیگر بخواهند که‌ آنان‌ را مجاب‌ سازد که‌ شرایط‌ مقرر در قوانین‌ و مقرراتی‌ را که‌ معمولاً به‌ موجب‌ مفاد موافقت‌نامه (کنوانسیون)‌ توسط‌ آن‌ مقام‌ها‌ در مورد خدمات‌ هوایی‌ بین‌المللی‌ اعمال‌ می‌گردد، دارا می‌باشد.

۴ ـ هر طرف‌ متعاهد حق‌ دارد در هر مورد که‌ مجاب‌ نشده‌ باشد مالکیت‌ عمده‌ و پایش (کنترل)‌ مؤثر شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ متعلق‌ و در اختیار طرف‌ متعاهد دیگر یا اتباع‌ آن‌ است‌ از اعطای‌ اجازه‌ بهره‌برداری‌ موضوع‌ بند (۲) این‌ ماده‌ امتناع‌ ورزد و یا هر شرطی‌ را که‌ برای‌ اعمال‌ حقوق‌ مذکور در ماده‌ (۲) این‌ موافقت‌نامه توسط‌ آن‌ شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ لازم‌ بداند، وضع‌ نماید.

۵ ـ شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ می‌‌تواند در هر زمان‌ پس‌ از دریافت‌ اجازه‌ مندرج‌ در بند (۲) این ماده بهره‌برداری‌ از خدمات‌ مورد توافق‌ را آغاز کند مشروط‌ بر آنکه‌ نرخی‌ مطابق‌ ضوابط‌ ماده‌ (۱۱) این‌ موافقت‌نامه در مورد خدمات‌ مزبور وضع‌ شده‌ و مجری‌ باشد.

ماده‌(۴) تعلیق‌ و لغو

۱ ـ هر طرف‌ متعاهد می‌تواند در موارد مشروح‌ زیر مجوز بهره‌برداری‌ را لغو یا استفاده‌ از حقوق‌ مندرج‌ در ماده‌ (۲) این‌ موافقت‌نامه را در مورد شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ طرف‌ متعاهد دیگر معلق‌، یا هر شرطی‌ را که‌ برای‌ استفاده‌ از این‌ حقوق‌ لازم‌ می‌داند وضع‌ کند:

الف‌) چنانچه‌ قانع‌ نشود که‌ مالکیت‌ عمده‌ و پایش (کنترل) مؤثر شرکت‌ هواپیمایی‌ مذکور متعلق‌ و در اختیار طرف‌ متعاهد دیگر یا اتباع‌ وی‌ می‌باشد؛ یا

ب‌) چنانچه‌ شرکت‌ هواپیمایی‌ مذکور قوانین‌ و یا مقررات‌ طرف‌ متعاهدی‌ که‌ این‌ حقوق‌ را اعطاء نموده‌ است‌ رعایت‌ نکند؛ یا

پ‌) چنانچه‌ شرکت‌ هواپیمایی‌ مذکور در انجام‌ عملیات‌ بهره‌برداری‌ از خدمات‌ مورد توافق طبق مفاد این‌ موافقت‌نامه تخطّی‌ کند.

۲ ـ لغو یا تعلیق‌ یا وضع‌ شرایط‌ مذکور در بند (۱) این‌ ماده‌ جز در مواردی‌ که‌ برای‌ جلوگیری‌ از نقض‌ بیشتر قوانین‌ و یا مقررات‌ و یا مفاد این‌ موافقت‌نامه فوریت‌ داشته‌ باشد، فقط‌ پس‌ از مشورت‌ با طرف‌ متعاهد دیگر صورت‌ خواهد گرفت‌. این‌ مشورت‌ بین‌ مقام‌های‌ هواپیمایی‌ پس‌ از دریافت‌ درخواست‌ در اسرع‌ وقت‌ شروع‌ خواهد شد.

ماده‌(۵) شمول‌ قوانین‌ و مقررات‌

۱ ـ قوانین‌ و مقررات‌ هر طرف‌ متعاهد در مورد ورود یا خروج‌ هواپیماهایی‌ که‌ به‌ امر هوانوردی‌ بین‌المللی‌ اشتغال‌ دارند و نیز قوانین‌ و مقررات‌ مربوط‌ به‌ بهره‌برداری‌ و هوانوردی‌ این‌ قبیل‌ هواپیماها مادام‌ که‌ بر فراز یا داخل‌ سرزمین‌ آن‌ طرف‌ متعاهد می‌باشند، در مورد هواپیماهای‌ شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ طرف‌ متعاهد دیگر اعمال‌ خواهد شد.

۲ ـ قوانین‌ و مقررات‌ هر طرف‌ متعاهد که‌ ناظر به‌ ورود، اقامت‌ موقت‌ و خروج‌ مسافرین‌، خدمه‌، بار یا پست‌ از سرزمین‌ آن‌ می‌باشد از قبیل‌ تشریفات‌ ورود و خروج‌، مهاجرت‌ و همچنین‌ مقررات‌ گمرکی‌ و بهداشتی‌ در مورد مسافرین‌، خدمه‌، بار یا محمولات‌ پستی‌ هواپیمای‌ شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ طرف‌ متعاهد دیگر مادام‌ که‌ در سرزمین‌ مذکور باشند اعمال‌ خواهد شد.

۳ ـ هر طرف‌ متعاهد بنا به‌ تقاضای‌ طرف‌ متعاهد دیگر نسخه‌ای‌ از قوانین‌ و مقررات‌ مذکور در این‌ ماده‌ را در اختیار آن‌ قرار خواهد داد.

۴ ـ شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌‌‌شده‌ یک طرف‌ متعاهد حق‌ دارد برای تبلیغ

حمل‌ونقل هوایی و فروش خدمات حمل‌ونقل و سایر محصولات جانبی و ارائه خدمات لازم برای بهره‌‌برداری از خدمات هوایی، طبق قوانین و مقررات طرف متعاهد دیگر، در سرزمین آن طرف متعاهد، دفتر نمایندگی تأسیس نماید.

۵ ـ شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌‌‌شده‌ یک طرف‌ متعاهد حق‌ دارد طبق قوانین و مقررات مربوط به ورود، اقامت و اشتغال طرف متعاهد دیگر، نسبت به واردکردن کارکنان مدیریتی، فنی، عملیاتی و سایر کارکنان متخصص مورد نیاز برای بهره‌‌برداری از خدمات‌ توافق شده و تسهیل آن اقدام نماید.

۶ ـ شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌‌‌شده‌ یک طرف‌ متعاهد حق‌ دارد خدمات حمل‌ونقل را با استفاده از مدارک حمل‌ونقلی خود در سرزمین طرف متعاهد دیگر، طبق قوانین و مقررات طرف متعاهد دیگر به فروش برساند. فروش می‌‌تواند به‌طور مستقیم توسط شرکت‌های هواپیمایی تعیین‌شده، یا از طریق عوامل فروش آنها انجام شود.

۷ ـ هر طرف متعاهد، بنا به درخواست و پس از تسویه تعهدات مالیاتی طبق قوانین و مقررات طرف متعاهد دیگر، حق انتقال درآمدهای مازاد بر مخارج حاصل از بهره‌‌برداری از خدمات هوایی بین‌‌المللی در سرزمین خود را به شرکت هواپیمایی تعیین‌شده آن طرف متعاهد اعطاء خواهد کرد.

۸ ـ این انتقال بر اساس قوانین و مقررات سرزمین طرف متعاهدی انجام خواهد شد که معامله در آن صورت گرفته است و غیر از هزینه‌های رایج دریافتی توسط بانک‌‌ها جهت انجام چنین معاملاتی، مشمول هیچ هزینه‌‌ای نخواهد بود.

ماده‌(۶) معافیت‌ از حقوق‌ گمرکی‌، سود بازرگانی‌ و سایر عوارض‌

۱ ـ هواپیماهایی که توسط شرکت‌های هواپیمایی تعیین‌شده یک طرف متعاهد در خدمات‌ مورد توافق مورد بهره‌‌برداری قرار می‌‌گیرند و نیز لوازم موردنیاز جاری آنها، مواد سوختی و روغن موتور و مواد مصرفی هواپیما که در داخل هواپیما قرار داده شده است، هنگام ورود به سرزمین طرف متعاهد دیگر، بر اساس عمل متقابل، از پرداخت‌ کلیه حقوق‌ گمرکی و سایر عوارض واردات، دستمزدهای بازرسی و سایر مالیات‌‌ها و هزینه‌‌های مشابه معاف خواهند بود، مشروط بر این‌که این لوازم، قطعات یدکی و مواد مصرفی تا زمان ترک سرزمین آن طرف متعاهد در داخل هواپیما باقی بماند.

۲ ـ به غیر از هزینه‌‌های مربوط به خدمات انجام‌شده، موارد زیر نیز بر اساس عمل متقابل از عوارض، دستمزدها و هزینه‌‌های مشابه معاف خواهند بود:

الف) سوخت و روغن موتور مصرفی هواپیماهای شرکت هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر در انجام خدمات توافق شده، حتی در زمانی که قرار باشد مواد مصرفی مزبور در بخشی از پرواز بر فراز سرزمین طرف متعاهدی که در آنجا مواد مزبور در داخل هواپیما قرار گرفته است، استفاده شوند؛

ب) قطعات یدکی از جمله موتور و لوازم موردنیاز جاری، واردشده به سرزمین یک طرف متعاهد به‌منظور تعمیر و نگهداری هواپیماهای مورد استفاده توسط شرکت‌های هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر در خدمات مورد توافق؛

پ) خوارباری که‌ در سرزمین‌ یک‌ طرف‌ متعاهد، بارِ هواپیماهای‌ شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده طرف‌ متعاهد دیگر می‌شود تا هنگام انجام خدمات توافق شده در داخل آن هواپیماها استفاده شود؛

ت) کالاهای تبلیغاتی و اقلام متحدالشکل و مدارک فاقد ارزش بازرگانی شرکت‌های هواپیمایی، مورد استفاده توسط شرکت‌های هواپیمایی تعیین‌شده یک طرف متعاهد در سرزمین طرف متعاهد دیگر؛

ممکن است مقرر گردد اقلام موضوع این بند تحت نظارت یا پایش (کنترل) گمرکی قرار گیرند.

۳ ـ لوازم‌ مورد نیاز جاری‌ هواپیما و نیز کالاها، مواد مصرفی و قطعات یدکی نگهداری شده در هواپیمای شرکت هواپیمایی تعیین‌شده هر یک از طرف‌های متعاهد، فقط با موافقت مقام‌های گمرکی طرف متعاهد دیگر در سرزمین آن طرف قابل تخلیه است. در این صورت می‌توان آنها را تا زمانی که طبق مقررات گمرکی مجدداً صادر می‌‌شوند یا مشمول یکی از رویه‌‌های مصوب گمرک قرار می‌‌گیرند تحت نظارت مقام‌های گمرکی نامبرده قرار داد.

ماده‌(۷) گذر (ترانزیت) مستقیم

مسافران‌، اثاثیه‌ مسافران‌ و باری‌ که‌ از سرزمین‌ یک‌ طرف‌ متعاهد در گذر‌ (ترانزیت)‌ مستقیم‌ قرار دارند و از حریمی‌ که‌ در فرودگاه‌ بدین‌ منظور اختصاص‌ یافته‌ خارج‌ نمی‌شوند، فقط‌ مشمول‌ پایش (کنترل) ساده‌ای‌ خواهند بود. اثاثیه‌ مسافر و بار تا زمانی‌ که‌ در گذر (ترانزیت)‌ مستقیم‌ است‌ از حقوق‌ گمرکی‌ و سود بازرگانی‌ و هرگونه‌ مالیات‌ معاف‌ خواهد بود.

ماده‌(۸) تسهیلات‌ و هزینه‌های‌ فرودگاهی‌

۱ ـ هر یک‌ از طرف‌های‌ متعاهد در سرزمین‌ خود فرودگاه‌ یا فرودگاه‌هایی‌ را جهت‌ استفاده شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ طرف‌ متعاهد دیگر در مسیرهای مشخص‌شده‌ تعیین‌ خواهد کرد و تسهیلات‌ ارتباطی‌، هوانوردی‌، هواشناسی‌ و سایر خدماتی‌ را که‌ برای‌ بهره‌برداری‌ خدمات‌ مورد توافق‌ لازم‌ است‌ در اختیار شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ طرف‌ متعاهد دیگر قرار خواهد داد.

۲ ـ هر یک‌ از طرف‌های‌ متعاهد می‌تواند در قبال‌ استفاده‌ هواپیماهای‌ شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ طرف‌ متعاهد دیگر از فرودگاه‌ها و سایر تأسیسات‌ آن‌ هزینه‌های‌ عادلانه‌ و معقولی‌ دریافت‌ دارد، مشروط‌ بر آنکه‌ میزان‌ این‌ هزینه‌ها از آنچه‌ شرکت‌های‌ هواپیمایی‌ آن‌که‌ در خدمات‌ هوایی مشابه‌ بین‌المللی‌ تردد می‌کنند، برای‌ استفاده‌ از چنین‌ فرودگاه‌ و تأسیساتی‌ می‌پردازند، تجاوز نکند.

ماده‌(۹) مقررات‌ ظرفیت‌ و تصویب‌ برنامه‌های‌ پرواز

۱ ـ شرکت‌های‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ طرف‌های‌ متعاهد از رفتار عادلانه‌ و برابر برخوردار خواهند بود تا بتوانند برای‌ انجام‌ خدمات‌ مورد توافق‌ در مسیرهای‌ مشخص‌شده‌ از فرصت‌‌های‌ متساوی‌ بهره‌مند باشند.

۲ ـ در انجام‌ خدمات‌ مورد توافق‌، شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ هر طرف‌ متعاهد، منافع‌ شرکت‌ هواپیمایی‌ طرف‌ دیگر را مورد نظر قرار خواهد داد تا من‌غیرحق‌ در خدمات‌ طرف‌ دیگر در تمام‌ یا قسمتی‌ از همان‌ مسیرها اثر نامطلوب‌ ایجاد نشود.

۳ ـ هدف‌ اصلی‌ از برقراری‌ خدمات‌ مورد توافق‌ توسط‌ شرکت‌های‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ طرف‌های‌ متعاهد، تأمین‌ ظرفیت‌ کافی‌ با ضریب‌ بار مناسب‌ جهت‌ رفع‌ نیازمندی‌‌های‌ جاری‌ و پیش‌بینی‌شده‌ معقول‌ برای‌ حمل‌ مسافر و بار و پست‌ بین‌ سرزمین‌ طرف‌ متعاهد تعیین‌کننده‌ شرکت‌ هواپیمایی‌ و سرزمین‌ طرف‌ متعاهد دیگر می‌باشد.

۴ ـ شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ هر طرف‌ متعاهد همچنین‌ می‌تواند با رعایت‌ اصول‌ مندرج‌ در بندهای‌ (۱)، (۲) و (۳) این‌ ماده‌، ظرفیتی‌ را برای‌ رفع‌ نیازمندی‌‌های‌ حمل‌ونقل‌ بین‌ سرزمین‌‌های‌ کشورهای‌ ثالث‌ مندرج‌ در جدول‌ مسیر پیوست‌ این‌ موافقت‌نامه و سرزمین‌ طرف‌ متعاهد دیگر تأمین‌ نماید.

۵ ـ ظرفیتی‌ که‌ عرضه‌ می‌شود شامل‌ تعداد خدمات‌ و نوع‌ هواپیمای‌ مورد استفاده‌ شرکت‌های‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ طرف‌های‌ متعاهد در خدمات‌ مورد توافق‌ می‌تواند از سوی‌ شرکت‌های‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ پیشنهاد شود. پیشنهاد مزبور پس‌ از مذاکره‌ و تبادل‌نظر بین‌ شرکت‌های‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ با رعایت‌ اصول‌ مندرج‌ در بندهای (۱)، (۲) و (۳) این‌ ماده‌ ارائه خواهد شد. ظرفیت‌ مذکور با تصویب‌ مقام‌های‌ هواپیمایی‌ طرف‌های‌ متعاهد تعیین‌ و اجراء خواهد شد.

۶ ـ در صورت‌ عدم‌ توافق‌ بین‌ شرکت‌های‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ طرف‌های‌ متعاهد، مسائل‌ مندرج‌ در بند (۵) این ماده از طریق‌ توافق‌ بین‌ مقام‌های هواپیمایی‌ طرف‌های متعاهد حل‌وفصل‌ خواهد گردید. تا زمانی‌ که‌ این‌ توافق‌ حاصل‌ نگردیده‌، ظرفیت‌ عرضه‌شده‌ توسط‌ شرکت‌های‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ بدون‌ تغییر باقی‌ خواهد ماند.

۷ ـ شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ هر طرف‌ متعاهد، حداکثر سی‌ (۳۰) روز قبل‌ از شروع‌ خدمات‌ در مسیرهای‌ مشخص‌شده، برنامه‌های‌ پرواز را برای‌ تصویب‌ به‌ مقام‌های هواپیمایی‌ طرف‌ متعاهد دیگر تسلیم‌ خواهد نمود. در مورد تغییرات‌ بعدی‌ نیز به‌ همین‌ ترتیب‌ عمل‌ خواهد شد. در موارد خاص‌ می‌توان‌ این‌ محدوده‌ زمانی‌ را با تصویب‌ مقام‌های نامبرده‌ تغییر داد.

ماده‌(۱۰) شناسایی‌ گواهینامه‌ها و پروانه‌ها

گواهینامه‌های‌ قابلیت‌ پرواز و گواهینامه‌های‌ صلاحیت‌ و پروانه‌هایی‌ که‌ توسط‌ یک‌ طرف‌ متعاهد صادرشده‌ یا اعتبار یافته‌ و هنوز به‌ قوت‌ خود باقی‌ باشد، برای‌ بهره‌برداری‌ از خدمات‌ مورد توافق در مسیرهای تعیین‌شده، توسط‌ طرف‌ متعاهد دیگر معتبر شناخته‌ خواهد شد، مشروط‌ بر این‌که‌ شرایط‌ صدور یا اعتبار گواهینامه‌ها و پروانه‌های‌ مزبور مساوی‌ یا بیش‌ از حداقل‌ استانداردهایی‌ باشد که‌ به‌ موجب‌ موافقت‌نامه (کنوانسیون)‌ وضع‌شده‌ یا خواهد شد. درهرحال‌ هر طرف‌ متعاهد این‌ حق‌ را برای‌ خود محفوظ‌ می‌دارد که‌ در مورد پرواز از فراز سرزمین‌ خود از شناسایی‌ گواهینامه‌های‌ صلاحیت‌ و پروانه‌هایی‌ که‌ برای‌ اتباع‌ آن‌ توسط‌ طرف‌ متعاهد دیگر یا هر دولت‌ دیگری‌ صادرشده‌ یا معتبر شناخته‌شده‌ خودداری‌ نماید.

ماده‌(۱۱) نرخ‌های‌ حمل‌ونقل‌ هوایی‌

۱ ـ نرخ‌های‌ مورد اجراء توسط‌ شرکت‌های‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ طرف‌های‌ متعاهد در بهره‌‌برداری از خدمات‌ مورد توافق‌ در سطح‌ معقولی‌ خواهد بود که‌ با توجه‌ به‌ کلیه‌ عوامل‌ مربوط‌ از جمله‌ هزینه‌ بهره‌برداری‌ و سود معقول‌ و خصوصیات‌ خدمات و نرخ‌های‌ شرکت‌های‌ هواپیمایی‌ دیگر که‌ در تمام‌ یا قسمتی‌ از همان‌ مسیرها خدمات‌ هوایی منظم‌ انجام‌ می‌دهند، وضع‌ می‌گردد.

۲ ـ هر طرف‌ متعاهد می‌تواند اطلاعیه قبلی در خصوص نرخ‌ها به مقام‌ها هواپیمایی بدهد یا نرخ‌های‌ مورد اجراء برای انجام خدمات مورد توافق را نزد آن مقام‌ها ثبت نماید.

۳ ـ نرخ‌های‌ موضوع‌ بند (۱) این‌ ماده‌ بر اساس‌ قواعد زیر تعیین‌ می‌گردد:

الف‌) درصورتی‌که‌ شرکت‌های‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ دو طرف‌ متعاهد عضو یک‌ اتحادیه‌ بین‌المللی‌ شرکت‌های‌ هواپیمایی‌ با سازوکار تعیین‌ نرخ‌ باشند و یک‌ قطعنامه‌ نرخ‌، راجع‌به‌ خدمات‌ مورد توافق‌ از قبل‌ وجود داشته‌ باشد، نرخ‌ها بر اساس‌ این‌ قطعنامه‌ بین‌ شرکت‌های‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ طرف‌های‌ متعاهد توافق‌ خواهد شد.

ب‌) چنانچه هیچ‌کدام‌ از شرکت‌های‌ هواپیمایی‌ تعیین‌‌‌شده‌ طرف‌های‌ متعاهد عضو اتحادیه‌ شرکت‌های‌ هواپیمایی‌ نباشند و یا قطعنامه‌ نرخ‌ مندرج‌ در جزء «الف‌» فوق‌ وجود نداشته‌ باشد شرکت‌های‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ طرف‌های‌ متعاهد در مورد نرخ‌هایی‌ که‌ برای‌ خدمات‌ مورد توافق‌ اعمال‌ می‌گردد بین‌ خود توافق‌ خواهند کرد.

پ‌) نرخ‌هایی‌ که‌ به‌ ترتیب‌ مندرج‌ در جزءهای‌ «الف‌» و «ب‌» فوق‌ مورد توافق‌ قرار می‌گیرد لااقل‌ سی‌ (۳۰) روز قبل‌ از تاریخ‌ پیشنهادی‌ اجراء برای‌ تصویب‌ به‌ مقام‌های‌ هواپیمایی‌ طرف‌های‌ متعاهد تسلیم‌ خواهد گردید. این‌ محدوده‌ زمانی‌ با موافقت‌ مقام‌های‌ مذکور قابل‌ تغییر است‌.

ت) چنانچه شرکت‌های‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ طرف‌های‌ متعاهد نتوانند درباره‌ نرخ‌های‌ قابل‌ اجراء به‌ توافق‌ برسند یا چنانچه یک‌ طرف‌ متعاهد شرکت‌ هواپیمایی‌ خود را به‌منظور انجام‌ خدمات‌ مورد توافق‌ تعیین‌ ننموده‌ باشد و یا چنانچه‌ در فاصله‌ پانزده‌ (۱۵) روز اول‌ از دوره‌ سی‌ (۳۰) روزه‌ موضوع‌ جزء «پ‌» فوق‌، مقام‌های‌ هواپیمایی‌ یک‌ طرف‌ متعاهد عدم‌ رضایت‌ خود را از هر یک‌ از نرخ‌های‌ توافق‌ شده‌ بین‌ شرکت‌های‌ هواپیمایی‌ طرف‌های‌ متعاهد طبق‌ جزءهای‌ «الف‌» و «ب‌» فوق به‌ مقام‌های‌ هواپیمایی‌ طرف‌ متعاهد دیگر اعلام‌ دارند، مقام‌های هواپیمایی‌ طرف‌های‌ متعاهد اهتمام‌ خواهند نمود در مورد نرخ‌های‌ مناسب‌ جهت اجراء به‌ توافق‌ برسند. به‌طورکلی‌ هیچ‌ نرخی‌ قبل‌ از تصویب‌ مقام‌های‌ هواپیمایی‌ طرف‌های‌ متعاهد به‌ مورد اجراء گذارده‌ نخواهد شد. با وجود این‌ چنانچه ظرف‌ پانزده‌ (۱۵) روز یادشده، هیچ‌‌کدام‌ از مقام‌های هواپیمایی‌ طرف‌های‌ متعاهد عدم‌ رضایت‌ خود را نسبت‌ به‌ نرخ‌های‌ توافق‌ شده‌ بین‌ شرکت‌های‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ اعلام‌ ندارند، نرخ‌های‌ مزبور تصویب‌شده‌ تلقی‌ خواهد شد.

۴ ـ هیچ‌یک از طرف‌های متعاهد اقدامی یک‌‌جانبه برای جلوگیری از دایر کردن یا تداوم یک نرخ پیشنهادی جهت اجراء یا به اجراء درآمده توسط شرکت هواپیمایی تعیین‌شده هر یک از طرف‌های متعاهد در بهره‌برداری از خدمات مورد توافق، انجام نخواهد داد. چنانچه هر یک از طرف‌های متعاهد باور داشته باشد که هرگونه نرخ مزبور در تناقض با مفاد مندرج در این ماده است، می‌‌تواند درخواست مشاوره نماید و ظرف چهارده (۱۴) روز پس از دریافت مراتب ثبت، دلایل نارضایتی خود را به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید. این مشاوره‌ها حداکثر سی (۳۰) روز پس از دریافت درخواست انجام خواهد شد.

۵ ـ نرخ‌های‌ تعیین‌شده‌ به‌ موجب‌ این‌ ماده‌ تا زمانی‌ که‌ نرخ‌های‌ جدید تعیین‌ نشده‌ باشد، به قوت‌ خود باقی‌ خواهد ماند.

ماده‌(۱۲) امنیت‌ هوانوردی

۱ ـ طرف‌های‌ متعاهد حقوق‌ و تعهداتی‌ را که‌ به‌ موجب‌ حقوق‌ بین‌الملل‌ در قبال‌ یکدیگر در خصوص‌ حفظ‌ امنیت‌ هواپیمایی‌ کشوری‌ در برابر اعمال‌ مداخله‌گرایانه‌ غیرقانونی‌ دارند، مورد تأکید قرار می‌‌دهند. طرف‌های‌ متعاهد بدون‌ تحدید کلیت‌ حقوق‌ و تعهداتی‌ که‌ به‌ موجب‌ حقوق‌ بین‌الملل‌ به عهده‌ دارند، به‌ویژه‌ طبق‌ مفاد موافقت‌نامه (کنوانسیون)‌ راجع‌به‌ جرایم‌ و برخی‌ اعمال‌ ارتکابی‌ دیگر در هواپیما امضاءشده‌ در توکیو به‌ تاریخ‌ ۱۳۴۲/۶/۲۳ هجری‌ شمسی‌ مطابق‌ با ۱۴ سپتامبر ۱۹۶۳ میلادی‌، موافقت‌نامه (کنوانسیون) راجع‌به‌ جلوگیری‌ از تصرف‌ غیرقانونی‌ هواپیما امضاءشده‌ در لاهه‌ به‌ تاریخ‌ ۱۳۴۹/۹/۲۵ هجری‌ شمسی‌ مطابق‌ با ۱۶ دسامبر ۱۹۷۰ میلادی‌ و موافقت‌نامه (کنوانسیون)‌ راجع‌به‌ جلوگیری‌ از اعمال‌ غیرقانونی‌ علیه‌ امنیت‌ هواپیمایی‌ کشوری‌ امضاءشده‌ در مونترال‌ به‌ تاریخ‌ ۱۳۵۰/۷/۱ هجری‌ شمسی‌ مطابق‌ با ۲۳ سپتامبر ۱۹۷۱ میلادی، سند الحاقی (پروتکل) راجع‌به جلوگیری از اعمال غیرقانونی خشونت‌‌آمیز در فرودگاه‌های خدمات‌دهنده به هواپیماهای کشوری بین‌المللی. مکمل موافقت‌نامه (کنوانسیون) جلوگیری‌ از اعمال‌ غیرقانونی‌ علیه‌ ایمنی‌ هواپیمایی‌ کشوری‌ امضاءشده در مونترال به تاریخ ۱۳۶۶/۱۲/۵ هجری شمسی مطابق با ۲۴ فوریه ۱۹۸۸ میلادی و موافقت‌نامه (کنوانسیون) علامت‌گذاری مواد منفجره پلاستیکی به منظور شناسایی، امضاءشده در مونترال به تاریخ ۱۳۶۹/۱۲/۱۰ هجری شمسی مطابق با ۱ مارس ۱۹۹۱ عمل‌ خواهند کرد.

۲ ـ طرف‌های‌ متعاهد حسب‌ تقاضا، کلیه‌ مساعدت‌های‌ لازم‌ را به‌ یکدیگر جهت‌ جلوگیری‌ از تصرف‌ غیرقانونی‌ هواپیماهای‌ کشوری‌ و سایر اعمال‌ غیرقانونی‌ علیه‌ امنیت‌ این‌ هواپیماها، مسافرین‌ و خدمه‌ آنها، فرودگاه‌ها و تأسیسات‌ هوانوردی‌ و هر نوع‌ تهدید دیگر علیه‌ امنیت‌ هواپیمایی‌ کشوری‌ ارائه خواهند کرد.

۳ ـ طرف‌های‌ متعاهد باید در روابط‌ دوجانبه‌ خود طبق‌ مقررات‌ امنیت‌ هوانوردی‌ مصوب‌ سازمان‌ بین‌المللی‌ هواپیمایی‌ کشوری‌ که‌ به‌عنوان‌ ضمایم‌ موافقت‌نامه (کنوانسیون)‌ هواپیمایی‌ کشوری‌ بین‌المللی‌ شناخته‌ شده‌اند تا حدودی‌ که‌ مقررات‌ امنیتی‌ مزبور در مورد طرف‌های‌ متعاهد قابل‌ اجراء است‌ عمل‌ نمایند. هر یک‌ از طرف‌های‌ متعاهد باید از متصدیان‌ هواپیماهایی‌ که‌ محل‌ ثبت‌ آن‌ هواپیماها یا محل‌ اصلی‌ کار و یا اقامت‌ دائمی‌ متصدیان‌ آنها در سرزمین‌ وی‌ واقع‌شده‌ و نیز از متصدیان‌ فرودگاه‌های‌ واقع‌ در سرزمین‌ خود بخواهد که‌ مطابق‌ مقررات‌ هوانوردی‌ مزبور عمل‌ کنند.

۴ ـ هر طرف‌ متعاهد می‌تواند از متصدیان‌ هواپیماها بخواهد که‌ مقررات‌ امنیت‌ هوانوردی‌ مورد اشاره‌ در بند (۳) این ماده را که‌ طرف‌ متعاهد دیگر برای‌ ورود به‌ سرزمین‌ خود، خروج‌ از آن‌ یا در مدت‌ توقف‌ در آنجا مقرر کرده‌ است‌، رعایت‌ کنند. هر طرف‌ متعاهد باید اطمینان‌ حاصل‌ کند که‌ در سرزمین‌ آن‌ اقدامات‌ کافی‌ برای‌ حفاظت‌ از هواپیماها و بازرسی‌ مسافران‌، خدمه‌، لوازم‌ همراه‌ مسافر، اثاثیه‌ مسافر، بار و خواروبار هواپیما پیش‌ از سوار شدن‌ مسافران‌ یا بارگیری‌ و به‌ هنگام‌ آن‌ به نحو مؤثر انجام‌ می‌شود. همچنین‌ هر طرف‌ متعاهد باید هر درخواستی‌ را که‌ طرف‌ متعاهد دیگر برای‌ انجام‌ اقدامات‌ امنیتی‌ ویژه‌ معقول‌ جهت‌ مقابله‌ با تهدیدی‌ خاص‌ به عمل‌ آورد، با نظر مساعد مورد توجه‌ قرار دهد.

۵ ـ هرگاه‌ هواپیماهای‌ کشوری‌ به‌طور غیرقانونی‌ تصرف‌ شود و یا اعمال‌ غیرقانونی‌ دیگری‌ علیه‌ امنیت‌ این‌ هواپیماها، مسافرین‌ و خدمه‌ آنها، فرودگاه‌ها یا تأسیسات‌ هوانوردی‌ صورت‌ پذیرد، و یا تهدیدی‌ در این‌ مورد انجام‌ گیرد، طرف‌های‌ متعاهد باید از طریق‌ تسهیل‌ ارتباطات‌ و اتخاذ تدابیر مناسب‌ دیگر به‌منظور ختم‌ سریع‌ و بی‌خطر حادثه‌ و یا خنثی‌ کردن‌ تهدید مزبور به‌ یکدیگر یاری‌ رسانند.

ماده (۱۳) ایمنی هوانوردی

۱ ـ هر طرف متعاهد می‌‌تواند در هر زمان در رابطه با استانداردهای ایمنی در زمینه‌های مربوط به تأسیسات هوانوردی، خدمه پرواز، هواپیما و بهره‌برداری از هواپیما که طرف متعاهد دیگر به کار گرفته است، درخواست مشاوره نماید. چنین مشاوره‌ای ظرف مدت سی روز از تاریخ درخواست مزبور انجام خواهد شد.

۲ ـ چنانچه پس از مشاوره مزبور یک طرف متعاهد ملاحظه کند استانداردهای ایمنی در زمینه‌‌های موضوع بند (۱) که در آن زمان به موجب موافقت‌نامه (کنوانسیون) وضع شده به طور مؤثر توسط طرف متعاهد دیگر به کار گرفته یا اجراء نمی‌‌شود، طرف متعاهد دیگر را از یافته‌‌های مزبور و اقداماتی که برای تطبیق با استانداردهای ایکائو ضروری به نظر می‌‌رسد آگاه خواهد کرد. طرف متعاهد دیگر اقدام اصلاحی مناسب را در فرصت زمانی توافق شده اتخاذ خواهد نمود.

۳ ـ همچنین به موجب ماده (۱۶) موافقت‌نامه (کنوانسیون)‌ توافق می‌شود هر نوع هواپیمایی که توسط شرکت هواپیمایی تعیین‌شده یک طرف متعاهد یا از طرف آن در خدماتی از مبداء سرزمین طرف متعاهد دیگر یا بالعکس مورد بهره‌‌برداری قرار گیرد، می‌تواند مادامی که در سرزمین طرف متعاهد دیگر است، مشمول بازرسی نمایندگان مجاز طرف متعاهد دیگر قرار گیرد، مشروط بر اینکه این امر منجر به تأخیر بدون دلیل در بهره‌‌برداری از هواپیما نگردد. علی‌‌رغم تعهدات مندرج در ماده (۳۳) موافقت‌نامه (کنوانسیون) هدف این بازرسی، تأیید اعتبار اسناد هواپیمای مربوط، گواهینامه خدمه و تطبیق تجهیزات و وضعیت هواپیما با استانداردهای وضع‌شده در آن زمان به موجب موافقت‌نامه (کنوانسیون) می‌باشد (در این ماده، بازرسی بارگیری‌‌ وسیله نقلیه (رمپ) نامیده می‌‌شود).

۴ ـ در صورتی که هر یک از این بازرسی‌های بارگیری‌‌ وسیله نقلیه (رمپ) یا مجموعه‌‌ای از بازرسی‌های بارگیری‌‌ وسیله نقلیه (رمپ) موجب شود:

الف) نگرانی جدی در مورد عدم مطابقت هواپیما یا بهره‌برداری از آن با حداقل استانداردهایی که در آن زمان به موجب موافقت‌نامه (کنوانسیون) وضع شده، یا

ب) نگرانی جدی در مورد فقدان رعایت و اجرای استانداردهای ایمنی که در آن زمان به موجب موافقت‌نامه (کنوانسیون) وضع شده، ایجاد شود.

طرف متعاهدی که نمایندگان مجاز آن، بازرسی بارگیری‌‌ وسیله نقلیه (رمپ) را انجام می‌‌دهند، با توجه به ماده (۳۳) موافقت‌نامه (کنوانسیون)‌‌، می‌‌تواند نتیجه بگیرد الزاماتی که به موجب آن گواهینامه یا پروانه‌هایی در خصوص آن هواپیما یا خدمه هواپیما صادر شده یا اعتبار یافته، یا الزاماتی که به موجب آن هواپیما مورد بهره‌‌برداری قرار می‌‌گیرد، برابر یا بالاتر از حداقل استانداردهایی نیست که به موجب موافقت‌نامه (کنوانسیون)‌ وضع شده است.

۵ ـ چنانچه از دسترسی برای انجام بازرسی بارگیری‌‌ وسیله نقلیه (رمپ) در مورد هواپیمای مورد استفاده شرکت‌های هواپیمایی تعیین شده یک طرف متعاهد طبق بند (۳) این ماده توسط نماینده شرکت هواپیمایی مزبور ممانعت به عمل آید، طرف متعاهد دیگر می‌تواند چنین استنباط کند که نگرانی‌های جدی از نوع مذکور در بند (۴) این ماده وجود دارد و به نتایج موضوع آن بند برسد.

۶ ـ هر طرف متعاهد حق تعلیق یا تغییر فوری مجوز بهره‌برداری شرکت یا شرکت‌های هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر را چنانچه اقدام فوری برای حصول اطمینان از ایمنی بهره‌‌برداری شرکت هواپیمایی تعیین‌شده ضروری باشد برای خود محفوظ می‌دارد.

۷ ـ هر اقدامی از سوی یک طرف متعاهد طبق بند (۶) این ماده با از بین رفتن زمینه اتخاذ آن اقدام متوقف خواهد شد.

۸ ـ با توجه به بند (۲) این ماده اگر مشخص شود که با پایان یافتن فرصت زمانی توافق شده، یک طرف متعاهد در حالت عدم مطابقت با استانداردهای ایکائو باقی مانده است، دبیرکل ایکائو باید از این موضوع و نیز تصمیم رضایت‌‌بخش بعدی نسبت به موقعیت مطلع گردد.

ماده‌(۱۴) تسلیم‌ آمار

مقام‌های‌ هواپیمایی‌ هر طرف‌ متعاهد اطلاعات‌ و آمار مربوط‌ به‌ حمل‌ونقل‌ انجام‌شده‌ در خدمات‌ مورد توافق‌ توسط‌ شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ خود به‌ سرزمین‌ طرف‌ متعاهد دیگر یا از آن‌ سرزمین‌ را که‌ معمولاً توسط‌ شرکت‌ هواپیمایی‌ تعیین‌شده‌ برای‌ مقام‌های هواپیمایی‌ ملی‌ خود تهیه‌ و به‌ آنها ارائه می‌گردد، بنا بر تقاضا در اختیار مقام‌های‌ هواپیمایی‌ طرف‌ متعاهد دیگر قرار خواهند داد. ارائه هرگونه‌ اطلاعات‌ اضافی‌ آماری‌ حمل‌ونقل‌ مورد درخواست‌ مقام‌های‌ هواپیمایی‌ یک‌ طرف‌ متعاهد از مقام‌های‌ هواپیمایی‌ طرف‌ متعاهد دیگر منوط‌ به‌ مذاکره‌ و توافق‌ طرف‌های‌ متعاهد خواهد بود.

ماده‌(۱۵) مشاوره‌، تغییر و اصلاح‌

۱ ـ طرف‌های‌ متعاهد جهت‌ حسن‌ اجرای‌ این‌ موافقت‌نامه از طریق‌ مقام‌های‌ هواپیمایی‌ خود با یکدیگر همکاری‌ خواهند کرد و به‌ این‌ منظور مقام‌های‌ هواپیمایی‌ یک‌ طرف‌ متعاهد می‌توانند در هر زمان‌ از مقام‌های هواپیمایی‌ طرف‌ متعاهد دیگر درخواست مشاوره‌ کنند.

۲ ـ مشاوره‌ درخواستی مقام‌های‌ هواپیمایی‌ هر طرف‌ متعاهد ظرف‌ شصت‌ (۶۰) روز از تاریخ‌ دریافت‌ تقاضا آغاز خواهد شد.

۳ ـ هر یک‌ از طرف‌های‌ متعاهد می‌تواند در هر زمان‌ که‌ لازم‌ بداند خواستار تغییر یا اصلاح‌ مفاد این‌ موافقت‌نامه شود و در این صورت‌ طرف‌های‌ متعاهد باید ظرف‌ شصت‌ (۶۰) روز از تاریخ‌ دریافت‌ درخواست مذاکره‌ توسط‌ طرف‌ متعاهد دیگر در این‌ خصوص‌ به‌ مذاکره‌ بپردازند.

۴ ـ هرگونه‌ تغییر یا اصلاح‌ این‌ موافقت‌نامه با رعایت‌ مفاد ماده‌ (۲۰) این‌ موافقت‌نامه، به‌ مورد اجراء نهاده‌ خواهد شد.

۵ ـ علی‌‌رغم‌ مفاد بند (۴) اصلاحات‌ جدول‌ مسیر پیوست‌ این‌ موافقت‌نامه می‌تواند، به‌‌طور مستقیم‌ بین‌ مقام‌های‌ هواپیمایی طرف‌های‌ متعاهد مورد توافق‌ قرار گیرد. اصلاحات‌ با مبادله‌ یادداشت‌های مقام‌های سیاسی دو طرف (دیپلماتیک‌) لازم‌الاجراء خواهد گردید.

ماده‌(۱۶) حل‌ اختلافات‌

۱ ـ هرگاه‌ در مورد تفسیر یا اجرای‌ این‌ موافقت‌نامه و پیوست‌ (پیوست‌های‌) آن‌ بین‌ طرف‌های‌ متعاهد اختلافی‌ بروز نماید، طرف‌های‌ متعاهد در مرحله‌ نخست‌ اهتمام‌ خواهند کرد که‌ اختلاف‌ را از طریق‌ مذاکره‌ حل‌وفصل‌ نمایند.

۲ ـ هرگاه‌ طرف‌های‌ متعاهد نتوانند اختلاف‌ را از طریق‌ مذاکره‌ حل‌وفصل‌ کنند، می‌توانند با توافق‌ موضوع‌ را جهت‌ کسب‌ نظر مشورتی‌ به‌ هر شخص‌ یا هیأتی‌ ارجاع‌ کنند.

۳ ـ چنانچه‌ طرف‌های‌ متعاهد به‌ موجب‌ بندهای‌ (۱) و (۲) این ماده در مورد حل‌ اختلاف‌ به‌ نتیجه‌ نرسند هر یک‌ از طرف‌های‌ متعاهد می‌تواند با رعایت‌ قوانین‌ و مقررات‌ مربوط‌ خود، ضمن‌ ارسال‌ اطلاعیه‌ای‌ برای‌ طرف‌ متعاهد دیگر موضوع‌ را به‌ هیأت داوری‌ سه‌نفره‌ مرکب‌ از دو داور منتخب‌ طرف‌های‌ متعاهد و یک‌ سرداور ارجاع‌ نماید.

در صورت‌ ارجاع‌ امر به‌ داوری‌، هر یک‌ از طرف‌های‌ متعاهد ظرف‌ مدت‌ شصت‌ (۶۰) روز از تاریخ‌ دریافت‌ اطلاعیه‌ ارجاع‌ اختلاف‌ به‌ داوری‌، نسبت‌ به‌ معرفی‌ یک‌ داور اقدام‌ می‌کند و داوران‌ منتخب‌ طرف‌های‌ متعاهد ظرف‌ شصت‌ (۶۰) روز از تاریخ‌ آخرین‌ انتخاب‌، سرداور را تعیین‌ خواهند کرد. چنانچه‌ هر یک‌ از طرف‌های‌ متعاهد ظرف‌ مدت‌ مقرر داور خود را تعیین‌ نکند و یا داوران‌ منتخب‌ ظرف‌ مدت‌ مذکور، در مورد انتخاب‌ سرداور به‌ توافق‌ نرسند، هر یک‌ از طرف‌های‌ متعاهد می‌تواند از رئیس‌ شورای‌ سازمان‌ بین‌المللی‌ هواپیمایی‌ کشوری‌ بخواهد که‌ حسب‌ مورد داور طرف‌ ممتنع‌ یا سرداور را تعیین‌ نماید.

سرداور باید در هر صورت‌ تابعیت‌ کشوری‌ را دارا باشد که‌ در زمان‌ انتخاب‌ با طرف‌های‌ متعاهد روابط‌ سیاسی‌ دارد.

۴ ـ در مواردی‌ که‌ سرداور باید توسط‌ رئیس‌ شورای‌ سازمان‌ بین‌المللی‌ هواپیمایی‌ کشوری‌ تعیین‌ شود چنانچه‌ رئیس‌ شورای‌ سازمان‌ بین‌المللی‌ هواپیمایی‌ کشوری‌ از انجام‌ وظیفه‌ مذکور معذور یا تبعه‌ یکی‌ از طرف‌های‌ متعاهد باشد، انتصاب‌ توسط‌ معاون‌ رئیس‌ انجام‌ خواهد شد و چنانچه‌ معاون‌ رئیس‌ نیز از انجام‌ وظیفه‌ مذکور معذور یا تبعه‌ یکی‌ از طرف‌های‌ متعاهد باشد، این‌ انتصاب‌ توسط‌ عضو ارشد شورا که‌ تابعیت‌ هیچ‌یک‌ از طرف‌های‌ متعاهد را نداشته‌ باشد، انجام‌ خواهد شد.

۵ ـ هیأت داوری‌ با توجه‌ به‌ سایر مواردی‌ که‌ طرف‌های‌ متعاهد توافق‌ نموده‌اند آئین‌ و محل‌ داوری‌ را تعیین‌ خواهد نمود.

۶ ـ تصمیمات‌ هیأت داوری‌ برای‌ طرف‌های‌ متعاهد لازم‌الاتباع‌ است‌.

۷ ـ مخارج‌ داوری‌، شامل‌ هزینه‌ها و دستمزدهای‌ داوران‌ به‌ نسبت‌ مساوی‌ توسط‌ طرف‌های‌ متعاهد پرداخت‌ خواهد گردید. هرگونه‌ مخارجی‌ که‌ توسط‌ شورا در رابطه‌ با نصب‌ سرداور و یا داور طرف‌ ممتنع‌ به‌ شرح‌ مندرج‌ در بند (۳) این‌ ماده‌ به وجود آید به‌ عنوان‌ بخشی‌ از هزینه‌های‌ داوری‌ محسوب‌ خواهد گردید.

ماده‌(۱۷) فسخ‌

هر طرف‌ متعاهد می‌تواند در هر زمان‌ قصد خود را مبنی‌ بر فسخ‌ این‌ موافقت‌نامه طی‌ اطلاعیه‌ کتبی‌ به‌ طرف‌ متعاهد دیگر اعلام‌ نماید. این‌ اطلاعیه‌ هم‌زمان‌ به‌ آگاهی‌ سازمان‌ بین‌المللی‌ هواپیمایی‌ کشوری‌ نیز خواهد رسید و در این‌ صورت‌ موافقت‌نامه دوازده‌ (۱۲) ماه‌ پس‌ از اعلام‌ دریافت‌ اطلاعیه‌ فسخ‌ توسط‌ طرف‌ متعاهد دیگر فسخ‌شده‌ تلقی‌ خواهد شد، مگر آن‌که‌ اطلاعیه‌ فسخ‌ قبل‌ از انقضای‌ این‌ مدت‌ با تراضی‌ طرف‌های‌ متعاهد مسترد شود. هرگاه‌ طرف‌ متعاهد دیگر دریافت‌ اطلاعیه‌ فسخ‌ را اعلام‌ نکند، اطلاعیه‌ مزبور چهارده‌ (۱۴) روز پس‌ از وصول‌ آن‌ به‌ سازمان‌ بین‌المللی‌ هواپیمایی‌ کشوری‌ دریافت‌ شده‌ تلقی‌ خواهد شد.

ماده‌(۱۸) مطابقت‌ با موافقت‌نامه (کنوانسیون)‌‌ها یا موافقت‌نامه‌های‌ چندجانبه‌

چنانچه‌ موافقت‌نامه (کنوانسیون)‌ یا موافقت‌نامه چندجانبه‌ حمل‌ونقل‌ هوایی‌ در مورد هر دو طرف‌ متعاهد لازم‌الاجراء گردد، این‌ موافقت‌نامه و پیوست‌ (پیوست‌های‌) آن‌ باید از طریق‌ مذاکره‌ به‌ شرح‌ مندرج‌ در ماده‌ (۱۵) به نحوی‌ اصلاح‌ شود که‌ با مقررات‌ موافقت‌نامه (کنوانسیون)‌ یا موافقت‌نامه مزبور انطباق‌ یابد.

ماده‌(۱۹) ثبت‌

این‌ موافقت‌نامه و پیوست‌ (پیوست‌های‌) آن‌ و هرگونه‌ اصلاحیه‌ آن‌ نزد سازمان‌ بین‌المللی‌ هواپیمایی کشوری‌ به‌ ثبت‌ خواهد رسید.

ماده‌(۲۰) لازم‌الاجراء شدن‌

این‌ موافقت‌نامه از تاریخ‌ آخرین‌ اطلاعیه‌ هر طرف‌ متعاهد از طریق مجاری سیاسی به‌ طرف‌ متعاهد دیگر مبنی‌ بر اینکه‌ اقدامات‌ لازم‌ را طبق‌ قوانین‌ و مقررات‌ خود برای‌ لازم‌الاجراء شدن‌ این‌ موافقت‌نامه به عمل‌ آورده‌، به‌ مورد اجراء گذارده‌ خواهد شد.

برای گواهی مراتب بالا، نمایندگان‌ تام‌الاختیار امضاکننده‌ زیر که‌ از طرف‌ دولت‌‌های‌ متبوع‌ خود به‌طور مقتضی مجاز می‌باشند این‌ موافقت‌نامه را امضاء نمودند.

این‌ موافقت‌نامه در یک‌ مقدمه‌ و (۲۰) ماده‌ و یک‌ پیوست‌ در بلگراد در تاریخ‌ ۳۱ خرداد ۱۳۹۷ هجری‌ شمسی‌ برابر با ۲۱ ژوئن ۲۰۱۸ میلادی‌ در دو نسخه‌ اصلی‌ به‌ زبان‌های‌ فارسی، صربستانی و انگلیسی تنظیم‌ گردید که‌ همه متون دارای‌ اعتبار یکسان‌ می‌باشند. در صورت‌ اختلاف‌ در تفسیر متون‌، متن‌ انگلیسی ملاک‌ خواهد بود.

 

از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران از طرف دولت جمهوری صربستان

 

پیوست

جدول مسیر

۱ ـ مسیرهایی که شرکت (های) هواپیمایی تعیین‌شده جمهوری اسلامی ایران می‌‌تواند خدمات‌ هوایی را مورد بهره‌برداری قرار دهد.

 

نقاط مبدأ نقاط واسط نقاط مقصد نقاط ماوراء
هر نقطه در جمهوری اسلامی ایران هر نقطه هر نقطه در جمهوری صربستان هر نقطه

 

۲ ـ مسیرهایی که شرکت (های) هواپیمایی تعیین‌شده جمهوری صربستان می‌تواند خدمات‌ هوایی را مورد بهره‌برداری قرار دهد.

 

نقاط مبدأ نقاط واسط نقاط مقصد نقاط ماوراء
هر نقطه در جمهوری صربستان هر نقطه هر نقطه در جمهوری اسلامی ایران هر نقطه

 

تذکر:

۱ ـ هر شرکت هواپیمایی تعیین‌شده می‌تواند نقاط واسط و نقاط ماوراء مشخص‌شده در پیوست این موافقت‌نامه را در شرایطی مورد بهره‌برداری قرار دهد که حق بهره‌برداری از آزادی پنجم حمل‌ونقل بین این‌‌گونه نقاط و سرزمین طرف متعاهد دیگر اعمال نگردد مگر اینکه در این مورد بین دو طرف متعاهد توافقی به عمل آمده باشد.

۲ ـ از نقاط واسط و نقاط ماوراء در هر یک از مسیرهای مشخصه می‌توان به اختیار شرکت‌های هواپیمایی تعیین‌شده در هر پرواز یا کلیه پروازها صرف‌نظر نمود.

۳ ـ تعداد پروازها و انواع هواپیماهای شرکت‌های هواپیمایی تعیین‌شده به‌شرط تأیید مقام‌های هواپیمایی دو طرف متعاهد بین شرکت‌های هواپیمایی تعیین‌شده مورد توافق قرار خواهد گرفت.

۴ ـ شرکت‌های هواپیمایی تعیین‌شده طرف‌های متعاهد در بهره‌‌برداری یا تداوم خدمات‌ مورد توافق در مسیرهای مشخص شده، می‌توانند با تأیید مقام‌های هواپیمایی طرف‌های متعاهد ترتیبات بازاریابی مشارکتی همچون ترتیبات اشتراک‌‌گذاری شناسه (کد) را برقرار کنند.

قانون فوق مشتمل بر ماده‌‌واحده منضم به متن موافقت‌نامه، شامل مقدمه و بیست ماده و یک پیوست در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ سی‌‌ام شهریورماه یکهزار و چهارصد و یک مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ ۱۴۰۱/۷/۶ به تأیید شورای نگهبان رسید.

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ محمدباقر قالیباف

 

قانون اصلاح ماده (۱۲۲) قانون آيين‌نامه داخلي مجلس شوراي اسلامي

منتشره در روزنامه رسمی شماره 22596 – 26/07/1401

شماره 11/66233 – 794 – ۱۴۰۱/۷/۱۶

حجت‌الاسلام‌والمسلمین جناب آقای دکتر سیدابراهیم رئیسی

رئیس محترم جمهوری اسلامی ایران

در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم (۱۲۳) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون اصلاح ماده (۱۲۲) قانون آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی که با عنوان طرح یک‌فوریتی انتخاب نمایندگان در نهادها، هیأت‌ها، مجامع و شوراها با دستگاه الکترونیکی به مجلس شورای اسلامی تقدیم شده بود، با تصویب در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ ۱۴۰۱/۶/۳۰ و تأیید شورای محترم نگهبان، به پیوست ابلاغ می‌شود.

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ محمدباقر قالیباف

 

شماره ۱۲۸۲۵۱ – ۱۴۰۱/۷/۲۰

مجلس شورای اسلامی

در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به پیوست «قانون اصلاح ماده (۱۲۲) قانون آئین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی» که در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ سی‌ام شهریورماه یکهزار و چهارصد و یک مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۴۰۱/۷/۶ به تأیید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره 11/66233 – 794 مورخ ۱۴۰۱/۷/۱۶ مجلس شورای اسلامی واصل گردیده، جهت اجرا ابلاغ می‌گردد.

رئیس‌جمهور ـ سیدابراهیم رئیسی

 

قانون اصلاح ماده (۱۲۲) قانون آیین‌‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی

ماده‌‌واحده ـ در بند (۱) ماده (۱۲۲) قانون آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی عبارت «نمایندگان مجلس در نهادها و هیأت‌‌ها، مجامع و شوراها» حذف و یک تبصره به عنوان تبصره (۲) به ماده مزبور، به شرح ذیل، الحاق و عنوان تبصره فعلی آن به تبصره (۱) اصلاح می‌‌شود:

تبصره ۲ ـ هیأت‌‌رئیسه می‌‌تواند انتخاب نمایندگان برای عضویت در نهادها، هیأت‌‌ها، مجامع و شوراها را با دستگاه الکترونیکی انجام دهد. در این صورت، هیأت‌رئیسه موظف است اقدامات لازم برای عدم امکان دسترسی به آرای نمایندگان را به عمل آورد.

قانون فوق مشتمل بر ماده‌‌واحده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ سی‌‌ام شهریورماه‌ یکهزار و چهارصد و یک مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ ۱۴۰۱/۷/۶ به تأیید شورای نگهبان رسید.

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ محمدباقر قالیباف

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

بیشتر بخوانید:

قوانین دهه دوم اسفند ۱۴۰۲

قوانین منتشره از 1402/12/11 لغايت 1402/12/20 در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران   قانون الحاق يک بند به تبصره…

سایر مصوبات دهه اول اسفند ۱۴۰۲

سایر مصوبات منتشره از تاریخ 1402/12/01 لغایت 1402/12/10 در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران   مصوبات جلسه پنجاه سوم…
keyboard_arrow_up