اجرای حقوق مالکیت فکری در روسیه (قسمت دوم، قسمت پایانی)

Instagram
Telegram
WhatsApp
LinkedIn

اجرای حقوق مالکیت فکری در روسیه (قسمت دوم، قسمت پایانی)

IP rights enforcement in Russia

 

حمایت از پتنت

در اجرای حقوق مالکیت فکری در روسیه، حمایت از پتنت می­تواند به دلایل زیر لغو شود: عدم انطباق یک حق اختراع با معیارهای ثبت اختراع؛ حذف داده‌ها از برنامه اصلی برای ثبت اختراع یا مدل کاربردی، یا از لیست ویژگی‌های ضروری مربوط به آن؛ اعطای حق اختراع در صورت وجود چندین درخواست مشابه با تاریخ اولویت یکسان؛ صدور حق ثبت اختراع با نام شخص یا اشخاصی به عنوان پدیدآورنده که پدیدآورندگان واقعی نیستند، یا زمانی‌که افرادی که پدیدآورندگان واقعی هستند، مشخص نشده باشد. این گزینه می­تواند به صورت ناعادلانه به عنوان یک تاکتیک در مرحله پیش از محاکمه استفاده شود. برای مثال، متخلفی که عمداً حقوق مالکیت فکری را نقض می­کند، می­تواند پس از دریافت دستور توقف و توقف مقدماتی، از مهلت 30 روزه مجاز برای طرح اعتراض استفاده کند تا حقوق مالکیت فکری شاکی مورد نظر باطل تلقی شود. سپس می­تواند از این استدلال برای تعلیق تعقیب استفاده کند. این مثال نشان می‌دهدکه رویه اجباری پیش از محاکمه ممکن است در تمامی موارد از نقض حقوق ناشی از مالکیت فکری مفید نباشد و حتی می­تواند موقعیت دارندگان حقوق را تضعیف کند.

در صورتی که متهم قبل از اعطای حق اختراع مورد مناقشه، از یک محصول مشابه استفاده کرده باشد، می‌تواند استدلال کند که بر اساس حق استفاده قبلی، حق ادامه استفاده از آن را دارد. متهم همچنین می­تواند نتیجه معاینه غیر از آزمایشگاه تخصصی را ارائه دهد. همانطور که در بالا ذکر شد، موارد نقض حق ثبت اختراع به ندرت بدون بررسی پزشکی قانونی در روسیه شنیده می­شود. از آنجایی که آزمایشگاه تخصصی معمولاً توسط بازرسان پیشنهاد شده توسط طرفین و تعیین شده توسط دادگاه انجام می­شود، همیشه مهم است که قاضی متقاعد شود که کاندید موردنظر مناسب‌ترین گزینه برای آماده‌سازی این موضوع است.

دفاع در برابر اقدامات نقض علامت تجاری، کپی­رایت و پتنت

دفاع در برابر اقدامات نقض علامت تجاری ممکن است شامل استدلال‌هایی مانند تضییع حق، استفاده از نام شرکت یا نام تجاری قبلی و سوء­استفاده از حق از طرف مالک باشد. در مورد کپی­رایت، دفاع ممکن است شامل عدم نقض یا استدلالی مبنی بر این­که اثر وارد حوزه عمومی شده است، باشد. به طور کلی، استراتژی و تاکتیک‌های دفاع در دعاوی حقوقی ثبت اختراع به جنبه‌های خاص هر پرونده بستگی دارد.

مدت زمان تصمیم‌گیری

در حالت ایده آل، رویه دادگاه از تاریخ تسلیم اظهارنامه تا زمان تصمیم‌گیری بیش از چهار ماه طول نمی‌کشد. با این حال، در عمل، این روند احتمالاً بسیار طولانی‌تر است و باید آن را از شش ماه تا یک سال در نظر گرفت.

جبران خسارت

قوانین روسیه، مسئولیت مدنی، اداری و کیفری را برای نقض حقوق مالکیت فکری پیش‌بینی کرده است. این مسئولیت به مقدار کالاهای تقلبی درگیر و این­که آیا اشخاص حقیقی یا حقوقی درگیر مرتکب جرم هستند یا خیر، بستگی دارد.

مسیر قانون به مالک علامت تجاری این حق را می­دهد که در دادگاه برای موارد زیر شکایت کند:

  1. خاتمه تخلف؛
  2. توقیف یا از بین بردن کالاهای تقلبی (یا حذف علائم یا برچسب‌های تقلبی)؛
  3. انتشار حکم نقض؛
  4. پرداخت خسارت جبرانی یا خسارات قانونی منحل شده (به مبلغ 10000 تا 5 میلیون روبل یا دو برابر ارزش کالای متخلف یا حق استفاده از علامت تجاری نقض شده در شرایط عادی بازار)

هنگام مطالبه غرامت، دارنده حقوق باید میزان غرامت درخواستی را با ارائه مدارک و محاسبات مربوطه در دادگاه ثابت کند. در مواردی که نقض توسط چندین نفر صورت گرفته باشد، هر یک از آن­ها مسئولیت جداگانه‌ای دارند. اگر تخلف مشترکاً انجام شده باشد، متخلفین مسئولیت تضامنی دارند.

در صورت نقض بعدی یک حق انحصاری توسط چند ناقض، هر یک از آن­ها مسئولیت جداگانه‌ای دارد. اگر تخلف مشترکاً انجام شده باشد، متخلفین مسئولیت تضامنی دارند. اگر خسارت ناشی از نقض کمتر از 250000 روبل باشد، نقض‌کننده علامت تجاری از نظر اداری مسئول است.

جدی­ترین ضمانت ­اجراها بر آن دسته از اشخاص حقوقی­ اعمال می‌شود که کالاهای تقلبی تولید می­کنند یا می‌فروشند. جریمه‌ای که ممکن است در این مورد اعمال شود، پنج برابر ارزش کالای تقلبی توقیف شده و در هر حال کمتر از 100000 روبل نخواهد بود؛ کالاهای تقلبی نیز ضبط خواهند شد. اگر خسارت ناشی از نقض به 250000 روبل برسد یا از آن بیشتر شود یا اگر مجرم تخلف را تکرار کند، ممکن است مسئولیت کیفری در نظر گرفته شود.

استفاده، افشاء یا تصاحب غیرقانونی اختراع یا اختراعی که خسارت قابل‌توجهی به پدیدآورنده وارد کرده باشد، جریمه نقدی تا 200000 روبل یا معادل درآمد متخلف به مدت 18 ماه، یا حبس تا دو سال را در پی خواهد داشت. تحریم‌های مشابهی در مورد نقض کپی­رایت و فروش کالاهای تقلبی اعمال می­شود.

هنگامی که مجرم یک شخص حقوقی باشد، مجازات‌های کیفری علیه مقامات آن نهاد اعمال می­شود، زیرا اشخاص حقوقی نمی‌توانند طبق قوانین روسیه مسئولیت کیفری داشته باشند.

قوانین روسیه همچنین به طرفین اجازه می­دهد تا برای دستور، از جمله دستور مقدماتی، درخواست دهند. دستور ممکن است در هر مرحله از دادرسی دادگاه اعمال شود، از جمله حداکثر 15 روز قبل از تسلیم اظهارنامه، در صورتی که اجرای حکم در غیر این صورت مشکل یا غیرممکن شود دستور ممکن است در قالب ممنوعیت برخی اعمال، توقیف محصولات تقلبی یا تجهیزات مورد استفاده برای تولید محصولات غیرقانونی صادر شود.

عملاً، دادگاه‌های روسیه اغلب تمایلی به اعمال دستور مقدماتی در اختلافات مالکیت فکری، به جز توقیف محصولات جعلی، مسدود کردن انتقال نام‌های دامنه متخلف یا مسدود کردن وب‌سایت‌های متخلف ندارند. در این سه نوع پرونده مالکیت فکری، شاکی می­تواند به طور منطقی به دادگاه روسیه برای صدور دستور موقت یا مقدماتی تکیه کند.

تجدیدنظرخواهی

در مرحله بررسی تجدیدنظر، صلاحیت دادگاه برای رسیدگی استیناف به ماهیت اختلاف بستگی دارد. به‌عنوان مثال، تصمیمات اتاق‌های اختلافات ثبت اختراع مربوط به قابلیت ثبت اختراع، مدل‌های کاربردی یا طرح‌های صنعتی، ظرف سه ماه در دادگاه تخصصی رسیدگی به دعاوی مالکیت فکری تجدیدنظر می­شود. تصمیمات صادر شده توسط دادگاه تخصصی رسیدگی به دعاوی مالکیت فکری در مرحله اول ممکن است در حکم تجدیدنظر (دستور تجدیدنظر) توسط هیئت رئیسه دادگاه تخصصی رسیدگی به دعاوی مالکیت فکری بررسی شود. تصمیمات دادگاه‌های تجاری ایالتی و دادگاه‌های صلاحیت عمومی در حکم تجدیدنظر توسط دادگاه مافوق بررسی می­شود. تصمیمات استیناف می‌تواند تحت تجدیدنظرخواهی (تجدید نظر دوم) و رویه نظارتی تجدیدنظر شود.

دادگاه تجدیدنظر بر اساس ادله ارائه شده در مرحله اول به پرونده رسیدگی می­کند. در صورتی که یکی از طرفین بتواند ثابت کند که قادر به ارائه آن­ها در مرحله اول نبوده است، ممکن است شواهد جدید پذیرفته شوند. دادگاه استیناف بررسی می­کند که آیا قانون به درستی اعمال شده است و شواهد به‌درستی ارزیابی شده­اند یا خیر.

جایگزین‌های دعوی قضایی

رویه‌های حل اختلافِ جایگزین، برای اختلافات حوزه مالکیت فکری قابل قبول است. به عنوان مثال، صاحبان حقوق مالکیت فکری می‌توانند اختلاف را از طریق روش میانجیگری حل و فصل کنند. طبق قانون، رویه میانجیگری بر اساس توافق طرفین، از جمله ارجاع در قرارداد به سندی که حاوی شرایط حل و فصل اختلاف با کمک یک میانجی است، قابل اجرا است.

علاوه بر میانجیگری، اختلافات مربوط به حقوق مربوط به مالکیت فکری می­تواند توسط طرفین بر اساس توافقنامه داوری، به داوری منتقل شود. علی­رغم این واقعیت که روش‌های جایگزین برای حل و فصل اختلافات دارای مزایایی مانند حفظ محرمانه­ بودن اطلاعاتِ درگیر هستند، در عمل این روش‌ها اغلب توسط صاحبان حقوق مالکیت فکری در روسیه استفاده نمی­شود.

منبع:

SEAMLESS Legal

مترجم:

دکتر مونا خلیل زاده

میتوانید برای خواندن اخبار دیگر جهان به صفحه پویش های حقوقی پژوهشکده حقوقی شهر دانش مراجعه کنید.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

بیشتر بخوانید:

keyboard_arrow_up