به اشتراک بگذارید…
  • نام نویسنده: رضا قلی نیا ـ علیرضا مشهدی زاده
  • نام مجله : پژوهشهای حقوقی
  • دوره ـ شماره: دوره 21، شماره 50، مرداد 1401
  • دانلود اصل مقاله
  • گوینده : مهدیه وجدانی فخر
  • چکیده: اگرچه وسایل نقلیه خودران را می‌توان انقلابی در صنعت حمل‌ونقل به حساب آورد، منتها این فناوری جدید که مبتنی‌بر هوش مصنوعی می‌باشد، در کنار کارایی بالای خود، چالش‌هایی را نیز برای نظام مسئولیت مدنی فعلی ایجاد می‌نمایند و از آنجا که تصادفات همیشه جزء جدایی‌ناپذیری از وسایل نقلیه خواهند بود، از همین رو ایجاد یک طرح جدید مسئولیت که تکالیف قانونی طرفین احتمالی این قبیل دعاوی را مشخص نماید، بسیار مهم و ضروری است. تحقیق حاضر با رویکرد توصیفی ـ تحلیلی و با نگاه تطبیقی بر موضوع مسئولیت مدنی کاربر خودروی خودران به این نتیجه می‌رسد که برخلاف وسایل نقلیه معمولی که به‌طور سنتی بلافاصله راننده مسئول حوادث جاده‌ای معرفی می‌گردد، در خصوص خودروهای خودران که هوش مصنوعی مستقر در آن به خودرو اجازه می‌دهد حتی در غیاب یک عامل انسانی هم بتواند حرکت کند و نیز در فرض وجود کاربر در خودرو ـ صرف‌نظر از موارد خاص ـ وی در حکم مسافر خودرو محسوب می‌گردد. لذا عملاً بحث از تقصیر به دلیل فقدان مشارکت در کنترل وسیله‌نقلیه که بتواند کاربر را قادر به تغییر رفتار آن نماید، منتفی است و در نتیجه دیدگاه فعلی با ساختار این خودروها هم‌خوانی ندارد و می‌بایست تعریف مجددی از قوانین سنتی به عمل آید و تا آن زمان اصل را می‌بایست بر مسئولیت شرکت سازنده خودرو در جبران خسارات زیان‌دیده قرار داد و مسئولیت کاربر را در این زمینه استثنایی قلمداد نمود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

keyboard_arrow_up