به اشتراک بگذارید…
  • نام نویسنده: آقای مراد روزبه، دکتر نیوشا قهرمانی افشار، عباسعلی اکبری، محمد تقی علوی
  • نام مجله : مجله پژوهشهای حقوقی
  • دوره ـ شماره: دوره 23، شماره 59
  • اصل مقاله به زودی منتشر میشود
  • گوینده : مرجان محمودی‌نیا
  • چکیده: جرم انگاری به خودی خود با محدود سازی حقوق بشر و سلب و نقض آن در ارتباط است از این رو دخالت در حقوق و آزادی های افراد و استفاده از قدرت برای محدود سازی آنها، نیازمند توجیه چرایی آن است. به همین خاطر، جرم انگاری یا باید به منظور نفی و دفع ضرر انجام شود و یا به جهت حمایت از ارزش های بنیادین جامعه صورت گیرد. اصطلاح «اکوساید» از دو واژة یونانی «oikos» به‌‌معنای «خانه و منزل» و واژة لاتین «caedere» به‌‌معنای «نابود کردن یا کشتن» ترکیب یافته است. بدین‌‌سان، معنای تحت‌‌اللفظی آن عبارت است از: «نابود کردن خانه» معنای اصطلاحی آن نیز بی‌‌شباهت به معنای لغوی آن نیست. از نظر لغوی اکوساید به معنای تخریبِ خانه، زیست‌گاه یا اکوسیستم است. جنایت علیهِ محیطِ زیست یا اکوساید به هر نوع خسارت‌رسانی و تخریب گسترده‌ی چشم‌اندازهای طبیعی و ایجاد اختلال یا نابودی اکوسیستم های یک منطقه گفته می‌شود. اکوساید امروزه هنوز در حقوق کیفری بین‌الملل جرم انگاری نشده است، اگرچه منبع آن در حقوق بین الملل است و قبلاً در قوانین جزایی ملی 10 کشور وارد شده است. اکوساید برای اولین بار در دهه 1970 در طول جنگ ویتنام، توسط پروفسور زیست شناسی آرتور دبلیو گالستون مطرح شد، از آن زمان، بسیاری از سازمان های جامعه مدنی و حقوقدانان از جرم انگاری اکوساید در حقوق بین الملل حمایت کرده اند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

keyboard_arrow_up