سایر مصوبات دهه اول اذر 1400

Instagram
Telegram
WhatsApp
LinkedIn

سایر مصوبات

منتشره از تاریخ

1400/09/01 لغایت 1400/09/10

در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران

 

 

مصوبه شورای قیمت‌گذاری و اتخاذ سیاست‌های حمایتی محصولات اساسی کشاورزی در خصوص قیمت تضمینی محصول چغندرقند برای سال زراعی ۱۴۰۱ ـ ۱۴۰۰      

نظام عملیاتی پدافند زیستی کشور       

اساسنامه کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران         

مصوبه شورای قیمت‌گذاری و اتخاذ سیاست‌های حمایتی محصولات اساسی کشاورزی در خصوص طرح خرید، ذخیره‌سازی و توزیع میوه شب عید در راستای تنظیم بازار میوه ایام پایانی سال ۱۴۰۰ و نوروز ۱۴۰۱  

مصوبه شورای قیمت‌گذاری و اتخاذ سیاست‌های حمایتی محصولات اساسی کشاورزی در خصوص تعیین مباشر و سازوکارهای اجرایی خرید تضمینی محصولات اساسی کشاورزی در سال زراعی ۱۴۰۱ ـ ۱۴۰۰          

 

مصوبه شورای قیمت‌گذاری و اتخاذ سیاست‌های حمایتی محصولات اساسی کشاورزی در خصوص قیمت تضمینی محصول چغندرقند برای سال زراعی ۱۴۰۱ ـ ۱۴۰۰

منتشره در روزنامه رسمی شماره 22337 – 03/09/1400

شماره 020/19958 – ۱۴۰۰/۸/۲۵

وزارت جهاد کشاورزی ـ وزارت امور اقتصادی و دارایی

سازمان برنامه‌وبودجه کشور ـ وزارت صنعت، معدن و تجارت

شورای قیمت‌گذاری و اتخاذ سیاست‌های حمایتی محصولات اساسی کشاورزی در جلسه ۱۴۰۰/۸/۲۴ به استناد مفاد قانون اصلاح قانون تضمین خرید محصولات اساسی کشاورزی، قیمت تضمینی محصول چغندرقند برای سال زراعی ۱۴۰۱ ـ ۱۴۰۰ را به شرح ذیل اصلاح و تصویب کرد:

 

ردیف نام محصول قیمت هر کیلوگرم (ریال) توضیحات
۱ چغندرقند بهاره ۱۷۰۰۰ عیار ۱۶ درصد
۲ چغندرقند پاییزه ۱۶۴۱۰ عیار ۱۵ درصد

 

تبصره (۱): به ازای هر تن چغندرقند بهاره و پاییزه (۲) کیلوگرم قند یا شکر به نرخ ۲۲۰۰۰ ریال و (۱۰) کیلوگرم تفاله خشک به نرخ ۸۰۰۰ ریال به عنوان جایزه تحویل چغندرکاران شود. به ازای هر کیلوگرم چغندرقند بهاره ۱۰۰۰ ریال و چغندرقند پاییزه ۱۳۰۰ ریال هزینه حمل به قیمت تضمینی اضافه می‌شود.

تبصره (۲): در صورت تغییر نرخ ارز با قیمت جهانی، چنانچه شکر تولید داخل در مقابل شکر وارداتی از مزیت خارج شود، شورا به فوریت نسبت به اصلاح روش و تعرفه وارداتی شکر خام و سایر ابزارهای حمایتی در جهت حمایت از تولید داخل، به استناد بند (۳) جزء (الف) ماده (۱) قانون مذکور، اتخاذ تصمیم خواهد کرد.

وزیر جهاد کشاورزی و رئیس شورا ـ سیدجواد ساداتی‌نژاد

 

نظام عملیاتی پدافند زیستی کشور

منتشره در روزنامه رسمی شماره 22339-06/09/1400

شماره 160/2183 – ۱۴۰۰/۰۸/۱۱

«مسئله پدافند غیرعامل مسئله بسیار مهمی است و هر روزی که می‌گذرد بر اهمیت پدافند غیرعامل افزوده می‌شود، یعنی شیوه‌های تهاجم دشمنان به نحوی است که پدافند در مقابل آنها در قالب پدافند غیرعامل کاملاً پیچیده و مهم و علمی و همه‌جانبه است.»

مقام معظّم رهبری و فرماندهی کل قوا (مدظلّه‌العالی)- ۱۳۹۷/۰۸/۰۶

 

«…. در دفاع، ملّت ما یکپارچگی کامل دارد و هیچ‌چیز دیگری تأثیر نمی‌گذارد، این‌یک و جمهوری اسلامی خود را آماده نگه می‌دارد و آمادگی خود را حفظ می‌کند این هم نکته دوم، همه دستگاه‌های جمهوری اسلامی از وزارت دفاع، سازمان‌های ارتش و سپاه و دیگر دستگاه‌های مختلف باید این را به‌عنوان یک دستورالعمل بشناسند و آمادگی‌ها را روزبه‌روز افزایش دهند.»

مقام معظّم رهبری و فرماندهی کل قوا (مدظلّه‌العالی) در دیدار با فرماندهان و مسئولین ارتش جمهوری اسلامی ایران ۱۳۹۴/۱/۳۰

 

وزیر محترم کشور

وزیر محترم دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلّح

معاون محترم رئیس‌جمهور و رئیس سازمان برنامه‌وبودجه کشور

رئیس محترم کمیسیون امنیت ملّی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی

معاون محترم هماهنگ‌کننده ستاد کل نیروهای مسلّح

رئیس محترم سازمان پدافند غیرعامل کشور

پنجاه و ششمین جلسه کمیته‌ دائمی (شورای‌عالی) پدافند غیرعامل کشور به استناد ماده ۸ اساسنامه سازمان پدافند غیرعامل کشور مصوّب مقام‌معظّم رهبری و فرماندهی‌کلّ قوا (مدظله‌العالی) در تاریخ ۱۴۰۰/۰۷/۲۰ تشکیل و نظام عملیاتی پدافند زیستی کشور موضوع مادّه نه اساسنامه، پیشنهادی آن سازمـان را بررسی و به شرح زیر تصویب نمود:

 

نظام عملیاتی پدافند زیستی کشور

مقدّمه

با توجه به رویکردهای استکبار جهانی و برخی از دشمنان در استفاده از عوامل زیستی و احتمال وقوع تهدیدات متصوّر ناشی از آن و همچنین تجربه شیوع اپیـدمی‌ها و پاندمی‌های گذشتـه، نشان داد که ضروری است کلیه دستگاه‌های لشکری و کشوری به‌منظور افزایش توان دفاع زیستی کشور با ساماندهی ساختارهای عملیاتی پدافند زیستی و مدیریت یکپارچه و منسجـم با فرماندهی واحـد، جهت مقابله با این‌گونه تهدیدات اقدام نمایند؛ بدین‌منظور طراحی مدل کلی دفاع زیستی کشور که به ایجـاد هم‌افزایی و به‌کارگیری تمام ظرفیت‌های موجود، ایجاد ظرفیت‌های جدیـد و یکپارچه‌سازی آن‌ها در مواجهه با تهدیدات زیستی می‌پردازد در دستور کار سازمان پدافند غیـرعامل کشور قرار گرفت.

نظام عملیاتی پدافند زیستی پیشرو، براساس اسناد، ساختار و سازمان دستگاه‌های کشوری و لشکری، تجربیات و اقدامات انجام شده در برابر حوادث و رخدادهای زیستی و به‌منظور پیش‌گیری و مقابله با تهدیدات زیستی دشمن در حوزه‌های شـش‌گانه زیستی (انسان، دام، نباتات، غذا و دارو، آب، محیط‌زیست و منابع طبیعی) تهیـه و مورد اجرا قرار می‌گیرد.

ماده ۱ ـ تعاریف و اختصارات

۱) کمیته دائمی: کمیته‌ی دائمی (شورای‌عالی) پدافند غیرعامل کشور

۲) سازمان: سازمان پدافند غیرعامل کشور

۳) شورای‌عالی پدافند زیستی: ستاد ملی مقابله با کرونا موضوع مصوبه مورخ ۱۳۹۸/۱۲/۴ شورای‌عالی امنیت ملی ج.ا.ا

۴) قرارگاه پدافند زیستی: قرارگاه عملیاتی پدافند زیستی کشور در تابعیت شورای‌عالی پدافند زیستی مسئولیت سازمان‌دهی و به‌کارگیری ظرفیت‌های عملیاتی ملی، دستگاهی، استانی و شهرستانی با مشارکت و هم‌یاری نهادهای مردم‌محور در حوزه پدافند غیرعامل و مدیریت بحران‌های زیستی و هماهنگی و تعامل بخش‌های کشوری و لشکری را برعهده دارد.

۵) پدافند زیستی: به مجموعه‌ای از تدابیر و اقدامات اعم از؛ رصد و پایش تهدیدات و مخاطرات زیستی، تشخیص و اعلام وضعیت‌های زیستی، تعیین دارایی‌ها و سرمایه‌های زیستی کشور، سطح‌بندی و طبقه‌بندی آنها، کشف و شناسایی نقاط ضعف و آسیب‌پذیری زیرساخت‌های زیستی، تعیین حریم زیرساخت‌ها، صنایع و مراکز زیستی، آموزش، تمرین و رزمایش‌های زیستی، مدیریت، پشتیبانی، تأمین تجهیزات مناسب جهت مقابله و انجام اقدامات در مخاطرات زیستی اعم از تحدید منطقه، رفع آلودگی، امداد، نجات و درمان مصدومین زیستی، پاک‌سازی و بازیابی منطقه آلوده، تخلیه و اسکان اطلاق می‌شود.

۶) نظام عملیاتی پدافند زیستی: مجموعه‌ تدابیر و اقدامات پدافند زیستی متشکل از تعیین نقش‌ها، نظامات، وظایف و روابط و نحوه تعامل بخش‌های مختلف عملیات پدافند زیستی، مسئولیت دستگاه‌های اجرایی ذی‌ربط، چگونگی تحقق اهداف و اجرای مأموریت در حوزه پدافند زیستی در سطوح مختلف عملیاتی در برابر تهدیدات زیستی می‌باشد.

۷) تهدید زیستی: هر نشانه، رویداد یا اتفاق زیستی که به صورت طبیعی یا غیرطبیعی و عمدی توانایی و احتمال تضعیف یا نابودی سرمایه‌های زیستی یا اختلال در اقتصاد و امنیت کشور را از طریق به خطر انداختن یا تخریب و نابودی سرمایه‌های ‌زیستی در حوزه‌های شـش‌گانه (انسان، دام، نباتات، غذا و دارو، آب‌، محیط‌زیست و منابع طبیعی) داشته و سلامت، امنیت و اقتصاد جامعه را به خطر اندازد.

۸) جنگ زیستی: به مفهوم استفاده هدفمند و عامدانه از سلاح‌ها یا عوامل زیستی، با منشأ مشخص (کشور متخاصم) یا نامشخص و وقوع بحران‌های زیستی دارای پیامدهای احتمالی فراگیر نظیر تلفات گسترده جمعیتی یا ترکیب با تهدیدات امنیتی و اقتصادی و بروز یک بحران زیستی با میزان وسعت در سطح ملی (اپیدمی) یا جهانی (پاندمی) که منجر به مخاطره افتادن مؤلفه‌های اصلی امنیت ملی کشور گردد.

۹) عوامل زیستی: به موجودات زیستی به ویژه میکروارگانیسم‌ها (ویروس، باکتری، قارچ، انگل، پریون) یا مواد سمی مشتق شده از آنها که به‌صورت طبیعی یا غیرطبیعی مانند دست‌کاری ژنتیکی توانایی ایجاد بیماری یا مرگ در انسان، حیوانات، گیاهان و آسیب به محیط‌زیست را داشته باشد، اطلاق می‌شود.

۱۰) سلاح زیستی: عوامل زیستی طبیعی یا دست‌کاری شده (مهندسی ژنتیک) هستند که قابلیت‌های آنها به نفع اهداف تعیین‌شده مسلّح شده‌اند؛ این نوع سلاح‌های زیستی با تجهیزات و ابزارهای مختلف نظامی یا غیرنظامی شلیک، پرتاب و منتشر می‌شوند.

۱۱) بیوتروریسم: هرگونه اقدام تروریستی با استفاده از عوامل زیستی علیه فرد، گروه و جمعیت خاصی که با هدف نابودی و یا ایجاد ترس و وحشت در جامعه توسط تروریست‌ها و گروه‌های مشابه با انگیزه‌های سیاسی، اعتقادی و نژادی صورت می‌گیرد.

۱۲) آگروتروریسم: استفاده از عوامل و سلاح‌های زیستی علیه دام، حیوانات، نباتات، گیاهان، مرکبات و سایر محصولات کشاورزی به منظور گذاشتن اثر سوء یا نابودی محصولات کشاورزی و اقتصاد کشور توسط تروریسم (دولتی و غیردولتی) را آگروتروریسم یا تروریسم کشاورزی گویند.

۱۳) دستگاه اجرایی: کلیه وزارتخانه‌ها، مؤسسات دولتی، مؤسسات یا نهادهای عمومی غیردولتی، شرکت‌های دولتی و کلیه دستگاه‌هایی که شمول قانون بر آنها مستلزم تصریح و یا ذکر نام است از قبیل شرکت ملی نفت ایران، سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، بانک مرکزی، بانک‌ها و بیمه‌های دولتی، دستگاه‌ اجرایی نامیده می‌شوند.

ماده ۲ ـ مبانی استنادی

۱) تدابیر و رهنمودهای مقام معظّم رهبری و فرماندهی کل قوا (مدظلّه‌العالی)

۲) سیاست‌های کلی نظام در موضوعات پدافند غیرعامل و سلامت ابلاغی مقام معظّم رهبری (مدظلّه‌العالی)

۳) قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه کشور ـ ماده ۵۸

۴) قانون برنامه پنج‌ساله ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران ـ بند (ر) ماده ۷۴

۵) اساسنامه سازمان پدافند غیرعامل کشورـ ماده ۱۰

۶) قانون تشکیل شورای امنیت کشور

۷) قانون مدیریت بحران کشور

۸) طرح جامع میکروبی کشور به شماره ۳۷۲ ـ 3/207/338 مورخ ۱۳۷۸/۰۴/۲۳

۹) بند ۳ آئین‌نامه اجرایی آن مصوّب شورای‌عالی امنیت ملی 558/338/207/4 مورخ ۱۳۷۹/۰۶/۰۹

۱۰) مصوبه شورای‌عالی امنیت ملی ج.ا.ا مورخ ۱۳۹۸/۱۲/۰۴ مبنی بر تشکیل ستاد ملی مقابله با کرونا

۱۱) سند راهبردی پدافند زیستی کشور

ماده ۳ ـ حوزه شمول

دستگاه‌های اجرایی موضوع ماده ۵ قانون مدیریت خدمات کشوری، سازمان‌های لشکری و سایر سازمان‌ها و نهادهای عمومی دولتی و غیردولتی و شرکت‌های خصوصی و آحاد مردم را در برمی‌گیرد.

ماده ۴ ـ هدف

تدوین نظام تصمیم‌گیری، فرماندهی، مدیریت عملیاتی و‌ اجرایی پدافند زیستی در سطوح عملیاتی و تعیین نقش‌ها و وظایف و روابط اجرایی با ایجاد حداکثر هماهنگی و هم‌افزایی در استفاده از منابع ملی، استانی و شهرستانی.

ماده ۵ ـ منظور

۱) صیانت از مردم، سرمایه‌های انسانی و سرمایه‌های زیستی در برابر تهدیدات زیستی،

۲) ارتقاء آمادگی و تاب‌‍‌آوری جامعه و زیرساخت‌ها در برابر تهدیدات زیستی دشمن و پیامدهای آن،

۳) بسیج منابع ملی و به‌کارگیری بهینه از امکانات، تجهیزات و نیروی انسانی به‌منظور ارتقاء توان مقابله و اقدام به‌موقع به پیامد تهدیدات و مخاطرات زیستی،

۴) تعیین و تبیین وظایف وزارتخانه‌ها، دستگاه‌های اجرایی و سازمان‌های ذی‌ربط و نقش کنش‌گران (کشوری، لشگری، مردم‌نهاد، بخش خصوصی) و تبیین نحوه ارتباطات و تعامل آنها در عملیات پدافند زیستی،

ماده ۶ ـ تهدیدات و مخاطرات

تهدیدات و مخاطرات زیستی زیر برای نظام عملیاتی پدافند زیستی مفروض می‌باشند:

الف) جنگ زیستی علیه کشور،

ب) تهدیدات امنیتی و نظامی دشمن به زیرساخت‌ها، آزمایشگاه‌ها و مراکز بهداشتی، درمانی، زیستی و ژنتیکی،

پ) اقدامات تروریستی زیستی (بیوتروریسم و آگروتروریسم)،

ت) اپیدمی (فراگیری) بیماری و یا پاندمی (فراگیری جهانی) بیماری با منشأ نامشخص،

ماده ۷ ـ مأموریت عملیاتی پدافند زیستی

قرارگاه پدافند زیستی با سازمان‌دهی و به‌کارگیری ظرفیت‌های عملیاتی ملی، دستگاهی، استانی و شهرستانی و با مشارکت و هم‌یاری نهادهای مردم‌محور، در جهت مصون‌سازی و مقابله با پیامدهای زیستی، مأموریت‌های زیر را از طریق دستگاه‌های اجرایی ذی‌ربط، راهبری و بر اجرای آن نظارت می‌کند؛

۱) دیده‌بانی زیستی؛ رصد و پایش، تحلیل و تشخیص و هشدار تهدیدات زیستی و اشراف اطلاعاتی بر تهدیدات زیستی،

۲) ارتقاء آمادگی پدافند زیستی با طرح‌های عملیاتی، آموزش، مهارت (عمومی و تخصّصی) تمرین و رزمایش‌ها،

۳ ) به‌روزرسانی، ساماندهی، تقویت و توسعه نظامات عملیاتی پدافند زیستی سازماندهی‌شده و نهادینه ‌شده، سلسله‌مراتبی و یکپارچه در کشور،

۴) سازمان‌دهی نیروی متخصّص پشتیبان، ذخیره و احتیاط پدافند زیستی،

۵) پاسخ و مقابله با رخدادهای زیستی در زمان طلایی (اضطراری و جامع) در مقیاس منطقه‌ای، ملی و چند کشوری،

۶) پشتیبانی پدافند زیستی، تقویت عمل کلی و حفظ ذخایر راهبردی،

۷) ارتقاء ظرفیت‌های آموزشی، پژوهشی، تحقیقاتی و آزمایشگاهی کشور در حوزه پدافند زیستی،

۸) دفاع حقوقی در برابر تهدیدات زیستی، تنظیم قوانین و مقرّرات داخلی و خارجی،

۹) اجرای عملیات پدافند زیستی برابر چرخه عملیاتی پدافند زیستی (پیوست ۱)

ماده ۸ ـ راهبردهای عملیاتی پدافند زیستی

۱) رصد و مراقبت دائمی از تحولات و تهدیدات زیستی در مقیاس جهانی و منطقه‌ای و ملی در جهت اجتناب از غافلگیری راهبردی در اپیدمی‌ها و پاندمی و اعلام هشدار به‌موقع و ردیابی، پیگیری و تشخیص منشأ و نوع تهدیدات زیستی علیه کشور با مشارکت دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی و قرارگاه پدافند زیستی کشور (اشراف اطلاعاتی)

۲) پیاده‌سازی طرح‌ها و برنامه‌های عملیاتی پدافند زیستی در مقیاس منطقه‌ای و ملی با به‌کارگیری تمام ظرفیت‌های کشوری و لشکری و مردمی و برنامه عملیاتی پدافند زیستی در مقیاس چند کشور همسایه مبتنی بر دیپلماسی دفاعی منطقه‌ای (نظام دفاع ملی و بین‌المللی زیستی)

۳) پیاده‌سازی نظام دیده‌بانی زیستی از طریق ایجاد و راه‌اندازی سامانه‌ها و شبکه‌های پایش، هشدار، آشکارسازی و تشخیص در سطوح ملی، منطقه‌ای، استانی و شهرستانی و محلی (نظام دیده‌بانی زیستی)

۴) مصون‌سازی، ارتقاء پایداری، امنیت، حفاظت و کاهش آسیب‌پذیری سرمایه‌ها و زیرساخت‌های حیاتی، حساس و مهم در برابر تهدیدات زیستی با:

ـ تقویت و توسعه بهداشت عمومی، فردی و محیط و ساماندهی نظام پیشگیری و مصونیت‌بخشی،

ـ طرح‌های خود حفاظتی زیستی متناسب با هر زیرساخت،

۵) حفظ و ارتقاء آمادگی‌های عملیاتی پدافند زیستی برای کنترل، پاسخ، نظارت، ارزیابی و مدیریت صحنه رخدادهای‌‌ زیستی از طریق آموزش و افزایش مهارت‌های عمومی و تخصّصی، تجهیز و تقویت تیم‌های عملیاتی و توسعه شبکه‌ها و آزمایشگاه‌های تشخیص عوامل زیستی (نظام آمادگی و پاسخ)

۶) ارتقاء فرهنگ و آموزش‌های پدافند زیستی در کشور از طریق دوره‌های آموزشی بهداشت عمومی و بهره‌گیری از ظرفیت رسانه‌ای مراکز و نهادهای فرهنگی و سازمان‌های ذی‌ربط در سطوح ملی، استانی و شهرستانی (نظام آموزش بهداشت)

۷) ارتقاء و تقویت نظام سلسله مراتبی بهداشت و درمان از طریق تجهیز، هوشمندسازی و توسعه بهینه شبکه‌های بهداشتی در سطح جامعه و به‌روزرسانی تجهیزات و سامانه‌های تخصّصی درمان (نظام بهداشت و درمان)

۸) واکنش سریع‌ در عملیات پدافند زیستی و تحدید مؤثر، به‌موقع و سریع مناطق آلوده در رخدادهای زیستی با به‌کارگیری ظرفیت‌های مرتبط، یکپارچه‌سازی اقدامات و هماهنگی بین دستگاه‌های ذی‌نقش (نظام قرنطینه و محدودسازی)

۹) حفظ و تقویت ظرفیت احتیاط ذخایر راهبردی و پشتیبانی تجهیزاتی (عمومی و تخصّصی) از عملیات پدافند زیستی از طریق تأمین و انبارش تجهیزات ضروری و حیاتی با یکپارچه‌سازی، هماهنگی و به‌کارگیری توانمندی‌های ملی، استانی، شهرستانی و دستگاهی متناسب با تهدیدات زیستی (نظام پشتیبانی)

۱۰) خوداتکایی و خودکفایی در صنعت غذا و دارو ـ واکسن، فرآورده‌های خونی و تجهیزات سلامت‌محورـ از طریق بومی‌سازی صنعت پدافند زیستی کشور (نظام غذا و دارو)

۱۱) ارتقاء اعتماد عمومی از طریق نظام نهادینه شده اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی (نظام اطلاع‌رسانی و آرامش‌بخشی)

۱۲) گسترش علوم و فنون مرتبط با پدافند زیستی در دانشگاه‌ها و مراکز علمی و پژوهشی کشور (نظام آموزش پدافند زیستی)

۱۳) ارتقاء نظام مدیریت و ذخیره‌سازی اطلاعات ژنتیکی و ذخایر زیستی با اَمن‌سازی و یکپارچه‌سازی سامانه‌ها و شبکه‌های ذخیره اطلاعات پدافند زیستی (نظام مدیریت و ذخیره‌سازی اطلاعات زیستی)

۱۴) بسیج منابع انسانی و استفاده از ظرفیت نخبگان به‌عنوان نیروهای احتیاطی ـ عملیاتی در تهدیدات و مخاطرات زیستی و بهره‌مندی از کلیه توانمندی‌ها و قابلیت‌های موجود تخصّصی و غیرتخصّصی در راستای تقویت تاب‌آوری اجتماعی و روانی جامعه (نظام بسیج منابع انسانی)

۱۵) ارتقاء نظام غربالگری و ردیابی مؤثر، مستمر، پویا و هوشمند فرایندها و تجهیزات در زمان تشخیص تهدیدات زیستی با به‌کارگیری تمام ظرفیت‌های موجود (نظام غربالگری)

۱۶) دفاع حقوقی از پیامدهای مخاطرات زیستی با منشأ تهدیدات دشمن در مجامع بین‌المللی با دیپلماسی فعّال و پویا و در مقیاس ملی با تنظیم مقرّرات و الزامات پدافند زیستی و مقرّرات بازدارنده لازم (نظام دفاع حقوقی بین‌المللی)

ماده ۹ ـ سطوح عملیاتی پدافند زیستی

سطوح عملیاتی پدافند زیستی الف) شهرستانی ب) استانی پ) منطقه‌ای ت) ملی به شرح زیر دسته‌بندی می‌شود:

۱) شهرستانی: به سطحی از عملیات پدافند زیستی که برای مخاطرات زیستی با پیامد محدود به یک‌ شهرستان طرح‌ریزی‌شده و منابع و ظرفیت‌های شهرستان، توان اجرای آن را داشته باشد، اطلاق می‌گردد.

۲) استانی: به سطحی از عملیات پدافند زیستی که برای مخاطرات زیستی با پیامد در حد چند شهرستان در یک استان طرح‌ریزی‌شده و منابع و ظرفیت‌های یک استان توان اجرای آن را داشته باشد، اطلاق می‌گردد.

۳) منطقه‌ای: به سطحی از عملیات پدافند زیستی که برای مخاطرات زیستی با پیامد در حد یک یا چند استان طرح‌ریزی‌شده و منابع و ظرفیت‌های یک منطقه (چند استان) توان اجرای آن را داشته باشد، اطلاق می‌گردد.

۴) ملی: به سطحی از عملیات پدافند زیستی که برای مخاطرات زیستی با پیامد در حد کل کشور ‌طرح‌ریزی‌شده و نیازمند منابع و ظرفیت‌های ملی برای اجرای آن باشد، اطلاق می‌گردد. در صورت نیاز از ظرفیت‌های فراملی برای پاسخ به این مخاطرات استفاده می‌شود.

ماده ۱۰ ـ وضعیت‌های عملیاتی

تعیین وضعیت‌های عملیاتی قرمز، نارنجی، زرد و سفید و اعلام شروع و خاتمه عملیات پدافند زیستی به ترتیب زیر انجام می‌شود: (تشریح وضعیت‌ها در پیوست ۲)

۱) با وقوع تهدید یا حادثه زیستی در قلمرو یک شهرستان فرماندار با اعلام وضعیت، ضمن اطلاع‌رسانی به استاندار قرارگاه پدافند زیستی شهرستان را تشکیل می‌دهد.

۲) در صورتی که فرماندار شدت حادثه یا بحران را فراتر از ظرفیت شهرستان محل وقوع حادثه تشخیص دهد و یا هم‌زمان چند شهرستان درگیر حادثه زیستی گردند، استاندار، قرارگاه پدافند زیستی استان را تشکیل می‌دهد و وضعیت عملیاتی را اعلام می‌کند.

۳) در صورتی که استاندار شدت و میزان حادثه یا بحران را فراتر از ظرفیت پاسخ استان محل وقوع حادثه تشخیص دهد و یا هم‌زمان چند استان درگیر حادثه زیستی گردند شورای‌عالی امنیت ملی، قرارگاه را فعّال و وضعیت عملیاتی را اعلام می‌کند.

تبصره ۱: در جنگ زیستی، تعیین وضعیت‌های عملیاتی براساس ابلاغیه شورای‌عالی امنیت ملی برعهده ستاد کل ن.م می‌باشد.

تبصره ۲: ضوابط و الزامات قرنطینه‌های بهداشتی براساس شاخص‌ها و آمارهای حین وقوع مخاطرات زیستی قابل تنظیم و تغییر بوده و عملیاتی می‌گردد.

ماده ۱۱ ـ تدبیر عملیاتی

قرارگاه‌های پدافند زیستی کشور در سطوح شهرستانی، استانی و ملی ـ منطقه‌ای در راستای سیاست‌ها و راهبردهای پدافند غیرعامل با بسیج و سازمان‌دهی ظرفیت‌های دستگاه‌های اجرایی، ساختارهای مردم‌نهاد و ظرفیت‌های کمکی نیروهای مسلّح در جهت مصون‌سازی و مقابله با تهدیدات زیستی و کاهش و مدیریت پیامدهای آن اقدامات خود را در چهار مرحله قبل، در آستانه، حین و بعد از تهدید و با رویکردهای پیش‌بینانه، پیش‌گیرانه، پیش‌کنش‌گرانه و مقابله به شرح زیر هدایت، راهبری، پشتیبانی، اجرا و نظارت می‌کنند:

 الف ـ اقدامات رویکرد پیش‌بینانه

۱) بررسی و ارزیابی سوابق، شواهد و قرائن، روندها و فرآیندهای تهدیدات، مخاطرات و جنگ‌های زیستی، اپیدمی‌ها، پاندمی‌ها و نحوه مدیریت در سطوح ملی و فراملی،

۲) ایجاد، تقویت و توسعه ذخایر احتیاط راهبردی دارو، واکسن، خون، تجهیزات، مواد و فرآورده‌های زیستی،

۳) پژوهش، آموزش و ارتقاء مهارت تخصّصی نیروهای عملیاتی،

۴) سازمان‌دهی تیم‌های مقابله و پاسخ به مخاطرات زیستی از سازمان بسیج، جمعیت هلال‌احمر، سازمان فوریت‌های پزشکی (اورژانس پزشکی)، نیروی انتظامی، سازمان آتش‌نشانی و سایر،

۵) سناریوپردازی و شبیه‌سازی تهدیدات،

ب ـ اقدامات رویکرد پیش‌گیرانه

۱) ایجاد بانک جامع اطلاعاتی شامل نیروی انسانی متخصّص، مراکز درمانی و تشخیصی، مراکز پشتیبانی‌کننده و سایر،

۲) طراحی و تدوین آموزش‌های عمومی و تخصّصی برای آحاد جامعه، نهادهای مدنی، صنایع و سایر از طریق رسانه‌های گروهی و صداوسیما و شبکه‌های مجازی اجتماعی،

۳) طرح‌ریزی سناریوهای محتمل، شبیه‌سازی، تمرین و رزمایش در سطوح و وضعیت‌های مختلف عملیاتی پدافند زیستی،

۴) بروز رسانی زیرساخت‌های رصد، پایش، آشکارسازی، تشخیص و محدودسازی عوامل زیستی نوظهور،

۵) برنامه‌ریزی استفاده از تمامی ظرفیت‌های کشوری، لشگری و مردم‌نهاد در عملیات پدافند زیستی (ظرفیت یک به سه)

۶) تهیه و اجرای طرح خود حفاظتی زیستی در دستگاه‌های اجرایی براساس سناریوهای تعیین‌شده و تمرین و رزمایش آن،

ج ـ اقدامات رویکرد پیش‌کنش‌گرانه

۱) ایجاد سامانه‌ها و شبکه‌های پایش، تشخیص و شناسایی تهدیدات زیستی و فعّال‌سازی و راه‌اندازی مرکز فرماندهی و کنترل تهدیدات زیستی،

۲) هشدار پیش‌دستانه و سریع و افزایش سرعت عمل در اطلاع‌رسانی عمومی،

۳) تعیین و اعلام وضعیت عملیات پدافند زیستی کشور،

۴) مقابله با عملیات روانی در جنگ ترکیبی زیستی ـ سایبری،

۵) تحدید و تشدید در رعایت نظم و برقراری امنیت،

۶) آرامش‌بخشی و اطلاع‌رسانی، آگاهی‌بخشی و کنترل افکار عمومی و جامعه،

۷) تمرین و رزمایش طرح‌های خود حفاظتی،

د ـ اقدامات رویکرد مقابله

۱ ) مدیریت صحنه عملیات پدافند زیستی در وضعیت‌های مختلف با ایجاد هماهنگی فی‌مابین دستگاه‌های اجرایی و یگان‌های جنگ نوین نیروهای مسلح در استفاده از ظرفیت‌ها و توانمندی‌ها،

۲) کنترل و کاهش پیامدهای ناشی از وقوع تهدیدات زیستی با محدودسازی، قرنطینه، کنترل منطقه آلوده و رفع آلودگی اولیه (فردی، تجهیزاتی و محیطی)

۳) کشف و شناسایی عوامل زیستی و نمونه‌برداری،

۴) امداد و نجات، انتقال، اسکان و استقرار در مناطق اَمن (پناهگاه زیستی ـ بیمارستان‌ صحرایی) و درمان مصدومین،

۵) اصلاح و روزآمدکردن ضوابط و مقرّرات با مستندسازی، ثبت سوابق و درس‌آموخته‌ها،

۶) تقویت نقاط آسیب‌پذیر در همه ابعاد با بازیابی، بازسازی و بازتوانی پیامدهای ناشی از مخاطرات زیستی،

ماده ۱۲ ـ روابط و مسئولیت‌ها

۱) راهبری، سیاست‌گذاری و هدایت کلی اقدامات مقابله با تهدیدات و مخاطرات زیستی و پیامدهای ناشی از آن در سطح ملی برعهده رئیس‌جمهور و رئیس شورای‌عالی امنیت ملی ج.ا.ا می‌باشد.

۲) قرارگاه عملیاتی پدافند زیستی کشور با فرماندهی وزیر کشور و جانشینی رئیس سازمان تشکیل می‌شود، دبیر قرارگاه پدافند زیستی، حسب نوع تهدید از دستگاه‌ اجرایی ذی‌ربط انتخاب می‌شود.

۳) سازمان مسئولیت رصد و پایش، راهبری، طرح‌ریزی، ارتقاء آمادگی، آموزش، کنترل و نظارت، رزمایش و حصولِ اطمینان از آمادگی‌های عملیاتی پدافند زیستی کشور را برعهده دارد.

۴) استاندار، فرمانده قرارگاه پدافند زیستی در استان بوده و مدیریت، راهبری و هدایت، کنترل، پشتیبانی، راهبری مصون‌سازی و مدیریت مخاطرات زیستی در سطح استان را برعهده دارد.

۵) فرماندار، فرمانده قرارگاه پدافند زیستی در شهرستان بوده و مدیریت، راهبری و هدایت، کنترل، پشتیبانی، راهبری مصون‌سازی و مدیریت مخاطرات زیستی در سطح شهرستان را برعهده دارد.

تبصره ۱: سازمان‌های نیروهای مسلح در چارچوب سیاست‌ها و دستورالعمل‌های ابلاغی ستاد کل‌ نیروهای مسلح با هماهنگی سازمان موظّف به همکاری با قرارگاه پدافند زیستی در سطوح ملی، استانی و شهرستانی هستند.

تبصره ۲: دستورالعمل‌های موردنیاز در چارچوب نظام عملیاتی پدافند زیستی کشور توسط سازمان، تنظیم و ابلاغ خواهد شد.

ماده ۱۳ ـ وظایف دستگاه‌های اجرایی

۱) وزارت کشور موظف است:

الف ـ نسبت به تقویت مرزبانی زیستی کشور ـ موضوع مصوبه شماره ۱۶۰/۱/۹۹۹ مورخ ۱۳۹۶/۱۱/۱۷ کمیته دائمی پدافند غیرعامل ـ در حوزه‌های دیده‌بانی زیستی، بررسی و شناسایی و کنترل تهدیدات و آسیب‌های زیستی در مرزها و کنترل عوامل زیستی تهدیدزا در ورود و خروج مرزها و گسترش و تعمیم همکاری‌های مشترک با کشورهای همسایه و مانند آن بر اساس ساختار سلسله مراتبی کشوری و در حوزه نیروهای مسلح از طریق ستاد کل ‌ن.م اقدام کند.

ب ـ در چارچوب شورای امنیت کشور (شاک) و در تعامل و هماهنگی با ستاد کل ن.م، نسبت به انتظام اُمور و تأمین اَمنیت مالی و جانی مردم و سازمان مورد هدف تهدیدات زیستی اقدام کند.

پ ـ با همکاری نیروی انتظامی، وزارت راه و شهرسازی و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات سازوکارهای لازم برای اِعمال مدیریت تردد در شهرها و روستاهای منطقه آسیب‌دیده (قرنطینه بهداشتی) در برابر مخاطرات زیستی را اتخاذ و اجرا کند.

۲) وزارت ‌بهداشت‌ و درمان ‌آموزش پزشکی موظّف به اجرای اقدامات در ۲ محور زیر است؛

الف ـ زیرساخت‌های پدافند زیستی در بخش بهداشت و درمان

  • سازمان‌دهی و بازمهندسی مرکز کنترل، مدیریت و پیشگیری بیماری‌‌هاـ [Center for Diseases Control & prevention ]CDC و نظام دیده‌بانی و پاسخ سریع به تهدیدات زیستی
  • سازمان‌دهی و ارتقاء مرکز عملیاتی مقابله با تهدیدات زیستی و ارتباط با سازمان ـ [Emergency Operation Center]EOC
  • سازمان‌دهی و شبکه‌سازی آزمایشگاه‌های تشخیص تهدیدات زیستی متناسب با سطح تهدیدات و ارتقاء ظرفیت‌های موجود،
  • بازمهندسی نظام تحقیق، طراحی، تولید، توزیع و ذخیره واکسن متناسب با تهدیدات حوزه واکسن،
  • ساماندهی و کنترل آمادی ذخایر مناسب غذا و دارو، واکسن، سرم و تجهیزات بهداشتی ـ درمانی متناسب با شرایط عملیاتی،
  • تدوین برنامه ملی محدودسازی و قرنطینه بهداشتی با پیش‌بینی زیرساخت‌ها و فضاهای لازم و برنامه عملیاتی،
  • تدوین برنامه ملی ارتقاء ظرفیت بیمارستان‌ها و مراکز درمانی (یک به سه) برای توسعه در شرایط اضطراری و تمرین و مانور و حفظ آمادگی دائمی،
  • ارتقاء ظرفیت‌های مرزبانی زیستی و اقدامات تشخیصی کنترلی، بهداشتی و درمانی در مرزهای کشور با نهادینه‌سازی و دائمی کردن آن،
  • ارتقاء ظرفیت‌های کشور در راستای تقویت ایمنی و امنیت غذا و تغذیه،

ب ـ ارتقاء عملیاتی و واکنش به تهدیدات زیستی

  • طراحی و تدوین طرح‌های عملیاتی پاسخ پدافند زیستی دستگاه ذی‌ربط در چارچوب نظام عملیاتی،
  • آموزش مدیران و مسئولین پاسخ در طرح عملیاتی و استمرار آن با اجرا و نظارت دوره‌ای،
  • تأمین تجهیزات موردنیاز عملیات و واکنش به تهدیدات زیستی و آموزش‌های مرتبط با آنها،
  • تمرین، تکرار، رزمایش و ارتقاء آمادگی‌های عملیاتی در چارچوب نظام در سطوح عملیاتی مختلف،

۳) وزارت جهاد کشاورزی موظّف به اجرای اقدامات در ۲ محور زیر است؛

الف ـ زیرساخت‌های پدافند زیستی در بخش دامی و نباتی، نهاده‌ها و غذا

  • سازمان‌دهی و بازمهندسی مرکز کنترل، مدیریت و پیشگیری بیماری‌‌های دامی و نظام دیده‌بانی و پاسخ سریع در برابر تهدیدات زیستی دامی و نباتی،
  • سازمان‌دهی و ارتقاء مرکز رصد پایش هشدار تهدیدات زیستی (دام، آبزیان، طیور، حشرات) و در ارتباط و تعامل با مرکز فرماندهی و کنترل سازمان،
  • سازمان‌دهی و شبکه‌سازی آزمایشگاه‌های تشخیص تهدیدات زیستی دامی متناسب با سطح تهدیدات و ارتقاء ظرفیت‌های موجود،
  • بازمهندسی نظام تحقیق، طراحی، تولید، توزیع و ذخیره واکسن دامی متناسب با تهدیدات این حوزه،
  • ساماندهی و کنترل آمادگی ذخایر مناسب دارو، واکسن، متناسب با شرایط عملیاتی،
  • تدوین برنامه ملی محدودسازی و ‌قرنطینه بهداشتی دامی با پیش‌بینی زیرساخت‌ها و فضاهای لازم و برنامه عملیاتی،
  • ارتقاء ظرفیت‌های مرزبانی زیستی دامی و نباتی و اقدامات تشخیصی کنترلی بهداشتی در مرزهای کشور،
  • ارتقاء ظرفیت‌های کشور در راستای تقویت ایمنی و امنیت غذا و تغذیه،

ب ـ ارتقاء عملیاتی و واکنش به تهدیدات زیستی

  • طراحی و تدوین طرح‌های عملیاتی پاسخ پدافند زیستی دستگاه ذی‌ربط در چارچوب نظام عملیاتی،
  • آموزش مدیران و مسئولین پاسخ در طرح عملیاتی و استمرار آن با اجرای رزمایش‌های دوره‌ای،
  • تأمین تجهیزات موردنیاز عملیات و واکنش به تهدیدات زیستی و آموزش‌های مرتبط با آنها،
  • تمرین، تکرار، رزمایش و ارتقاء آمادگی‌های عملیاتی در چارچوب نظام در سطوح عملیاتی مختلف،

۴) جمعیت هلال‌احمر جمهوری اسلامی ایران موظّف است:

الف ـ نسبت به سازمان‌دهی، آموزش، تجهیز، مهارت‌افزایی، تمرین و رزمایش تخصّصی نیروهای داوطلب و بسیج منابع انسانی ماهر پدافند زیستی در قالب نیروهای احتیاط و ذخیره عملیاتی پدافند زیستی برای کمک به مقابله و پاسخ به مخاطرات و تهدیدات زیستی اقدام کند.

ب ـ نسبت به تأمین ذخایر راهبردی، ملی و منطقه‌ای تجهیزات و اقلام امدادی پدافند زیستی برابر سیاست‌های قرارگاه پدافند زیستی اقدام کند.

ج ـ نسبت به سازمان‌دهی زیرساخت‌ها و برنامه عملیاتی و اقدامات پیشگیرانه بهداشتی و امدادی در برابر تهدیدات زیستی و همه‌گیری‌های ملی اقدام کند.

د ـ نسبت به توسعه دیپلماسی پدافند زیستی در تعامل با صلیب سرخ جهانی و سازمان‌دهی کمک کشورهای خارجی با بهره‌گیری حداکثری از ارتباطات بین‌المللی در برابر تهدیدات زیستی و جذب کمک‌های بین‌المللی اقدام کند.

هـ ـ نسبت به تدوین برنامه ملی سازمان‌دهی و جابجایی و اسکان اضطراری مردم در طرح‌های پدافند زیستی با پیش‌بینی و ایجاد زیرساخت‌های لازم و ارتقاء آمادگی‌های عملیاتی اقدام کند.

۵) وزارت راه و شهرسازی موظّف است:

الف ـ از طریق سازمان هواشناسی نسبت به سازمان‌دهی شبکه رصد پایش و تشخیص تحولات هواشناسی و اقلیمی مبتنی بر قابلیت جابجایی تهدیدات زیستی اقدام و اطلاعات موردنیاز سازمان را تأمین کند.

ب ـ اقدامات لازم در مورد پیاده‌سازی نظام عملیاتی مرزبانی زیستی در پایانه‌های مرزی کشور با مشارکت دستگاه‌های ذی‌ربط انجام دهد.

ج ـ از طریق سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای نسبت به پیش‌بینی زیرساخت‌های لازم و ارتقاء آمادگی‌های عملیاتی در حوزه اجرایی‌سازی برنامه‌های محدودسازی و قرنطینه بهداشتی و کنترل هوشمند ترددها برابر مصوبات قرارگاه پدافند زیستی اقدام کند.

د ـ نسبت به اَمن‌سازی راه‌های مواصلاتی به مراکز جمعیتی و محل وقوع تهدیدات زیستی و تسهیل انتقال خدمات و امکانات در مدیریت مخاطرات زیستی اقدام کند.

۶) سازمان بسیج مستضعفین موظّف است:

الف ـ نسبت به سازمان‌دهی گردان‌های پدافند زیستی، واحدهای امدادی کمک به مردم، سازمان‌دهی کمک‌های مردمی و امدادی و ارتقاء آمادگی‌های عملیاتی اقدام بسیجی و جهادی در چارچوب این نظام اقدام کند.

ب ـ نسبت به تدوین و بروز رسانی و آموزش و ارتقاء آمادگی واحدهای شرکت‌کننده در طرح ملی سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی اقدام کند.

۷) سازمان حفاظت محیط‌زیست موظّف است:

الف ـ نسبت به سازمان‌دهی نظام دیده‌بانی و پاسخ سریع به تهدیدات زیستی حیات‌وحش و منابع طبیعی و ارتقاء مرکز عملیاتی مقابله با تهدیدات زیستی و تبادل اطلاعات با سازمان ـ EOC اقدام کند.

ب ـ با پیش‌بینی زیرساخت‌ها و فضاهای لازم نسبت به تدوین و اجرای برنامه محدودسازی و قرنطینه بهداشتی و تمرین، تکرار، رزمایش و ارتقاء آمادگی‌های عملیاتی متناسب با سناریوهای مختلف تهدیدات اقدام کند.

ج ـ نسبت به تأمین تجهیزات موردنیاز عملیات و واکنش به تهدیدات زیستی و آموزش‌های مرتبط با آنها و آموزش مدیران و مسئولین پاسخ در طرح عملیاتی و استمرار آن اقدام کند.

۸) وزارت نیرو موظّف است:

الف ـ نسبت به ارتقاء نظام دیده‌بانی، سازمان‌دهی و ارتقاء شبکه‌ آزمایشگاه‌های تشخیص آلودگی و تهدیدات حوزه آب و پاسخ سریع به تهدیدات زیستی حوزه آب و فاضلاب اقدام کند.

ب ـ نسبت به پیش‌بینی تأمین آب شرب و سالم مراکز جمعیتی و تجهیزات موردنیاز عملیات واکنش به تهدیدات زیستی متناسب با سناریوهای مختلف تهدیدات اقدام کند.

ج ـ نسبت به ارتقاء مراکز عملیاتی مقابله با تهدیدات زیستی ـ EOC و آمادگی‌های عملیاتی در سطوح مختلف عملیاتی متناسب با انواع سناریوهای تهدید و تمرین، تکرار و رزمایش آن اقدام کند.

۹) وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح نسبت به پشتیبانی تخصّصی از مأموریت‌های عملیاتی پدافند زیستی از طریق؛

ارتقاء آمادگی همه‌جانبه واحدهای عمل کلی احتیاط راهبردی و تولید تجهیزات تخصّصی پدافند زیستی (بومی و غیربومی) و انجام آموزش‌های تخصّصی و پژوهش‌های علمی، تحقیقاتی و آزمایشگاهی در سطوح مختلف اقدام کند.

۱۰) ارتش جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ضمن تقویت و ارتقاء زیرساخت‌ها و ظرفیت‌های عملیاتی لازم در نظام عملیاتی پدافند زیستی، ارتقاء آمادگی‌های خود را برای کمک به دولت در چارچوب دستورالعمل ابلاغی ستاد کل نیروهای مسلح ایجاد و اقدام می‌کند.

۱۱) نیروی انتظامی ج.ا.ا موظّف است ضمن توسعه زیرساخت‌های ذی‌ربط و ارتقاء آمادگی‌های عملیاتی نسبت به اجرای نظام قرنطینه در عملیات پدافند زیستی با تحدید مؤثر، به‌موقع و سریع مناطق آلوده در رخدادهای زیستی و تأمین نظم و امنیت مناطق آلوده و حوزه‌های قرنطینه برابر سیاست‌های قرارگاه پدافند زیستی کشور می‌باشد.

۱۲) سازمان صدا‌و‌سیما ج.ا.ا موظّف است با هدف ارتقاء بهداشت عمومی و تغییر و اصلاح سبک زندگی بهداشتی مردم با همکاری وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و وزارت میراث فرهنگی و گردشگری نسبت به تدوین و پیاده‌سازی نظام آموزش بهداشت اقدام نموده و در زمان وقوع تهدیدات زیستی با اطلاع‌رسانی، آگاهی‌بخشی و آرامش‌بخشی به‌موقع و مناسب، اعتمادسازی عمومی را حفظ کند.

۱۳) وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات موظّف است نسبت به آماده‌سازی زیرساخت‌ها و توسعه قابلیت‌های عملیاتی ردیابی بیماری و غربالگری بیماران، محدودسازی و قرنطینه هوشمند و مدیریت هوشمند ترددها و تبادلات براساس قابلیت‌های فضای سایبری با همکاری سایر دستگاه‌های اجرایی اقدام کند.

۱۴) وزارت اُمور خارجه با همکاری معاونت حقوقی ریاست جمهوری و قوه قضاییه موظّف به صیانت از منافع و سرمایه‌های کشور با طرح دعاوی قانونی علیه متجاوزان زیستی به کشور در مجامع بین‌المللی و دفاع حقوقی از منافع ملی در برابر تهاجمات زیستی دشمن می‌باشد.

۱۵) وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه موظّفند ضمن تقویت سامانه اطلاعاتی رصد و پایش و تشخیص و هشدار تهدیدات زیستی نسبت به تعیین منشأ تهدیدات زیستی، عمدی و یا غیرعمدی بودن آنها و سایر زمینه‌های اطلاعاتی موردنیاز اقدام و با سازمان همکاری کنند.

۱۶) وزارت صنعت، معدن و تجارت موظّف به حفظ پایداری زنجیره لجستیک، تأمین کالای اساسی پدافند زیستی و ایجاد ذخائر مطمئن و آماده بوده و نسبت به حمایت و پشتیبانی از صنایع بومی پدافند زیستی و حوزه‌های مرتبط با آن اقدام کند.

۱۷) وزارتخانه‌های بهداشت‌ودرمان، جهاد کشاورزی، علوم، تحقیقات‌و‌فناوری، سازمان حفاظت محیط‌زیست، جهاد دانشگاهی و معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری موظّفند در راستای پیاده‌سازی نظام مدیریت و ذخیره‌سازی اطلاعات زیستی، برنامه جامع و مشترک ایجاد و سازمان‌دهی بانک ذخایر اطلاعات زیستی شامل اطلاعات: ۱ ـ سامانه واکسن ۲ ـ تولید و تأمین واکسن ۳ ـ ارتقاء آزمایشگاهی ۴ ـ ساماندهی مرکز دیده‌بانی زیستی و سایر (میکروارگانیسم‌ها، حشرات و ناقلین) را با رعایت اصول پدافندی تهیه و به سازمان ارائه کنند.

۱۸) کلیه دستگاه‌های اجرایی موظفند:

الف ـ متناسب با سناریوهای مختلف تهدیدات زیستی نسبت به توسعه زیرساخت‌های لازم و ارتقاء آمادگی‌ها در تمام ابعاد مأموریتی خود اقدام نموده (طرح خود حفاظتی) و راهبردهای این نظام عملیاتی را اجرایی کنند.

ب ـ نسبت به آموزش و توجیه مدیران، کارشناسان و کارکنان زیرمجموعه در خصوص وظایف خود در نظام عملیاتی پدافند زیستی اقدام کنند.

ج ـ برنامه‌ریزی ملی و استانی، تدوین ضوابط و مقررات فنی، دستورالعمل‌ها و آئین‌نامه‌های موردنیاز در اجرای راهبردهای نظام عملیاتی پدافند زیستی را پیش‌بینی و پیاده‌سازی کنند.

د ـ ضمن رعایت مصوبات قرارگاه پدافند زیستی در صورت نیاز، امکانات و تجهیزات خود را در اختیار تیم‌های عملیاتی پدافند زیستی قرار دهند.

۱۹) دستگاه‌های اجرایی دارای زیرساخت‌های حیاتی و حساس، وفق نظام آمادگی و رزمایش دستگاه‌های اجرایی ـ مصوبه شماره ۲۰۸۸ کمیته دائمی ـ موظّف به اجرای رزمایش‌های پدافند زیستی به‌صورت دوره‌ای می‌باشند و نیز مکلّفند گزارش هر نوع تهدید و یا حادثه زیستی خود را به سازمان اعلام کنند.

۲۰) در شرایط اضطراری و در پاسخ به تهدیدات و مخاطرات زیستی چنانچه خدمات و امکانات دستگاه‌ها و نهادهای دولتی و عمومی غیردولتی به تنهایی کافی نبوده و یا ارائه آنها زمان‌بر باشد به نحوی که احتمال وقوع خسارات جانی و مالی و گسترش آن وجود داشته باشد بخش خصوصی و نهادهای عمومی غیردولتی موظّف به ارائه خدمات و امکانات موجود خواهند بود؛ هزینه خدمات و امکانات ارائه‌شده توسط این مراکز، طبق تعرفه‌های قانونی و در صورت عدم وجود براساس عرف از سوی دستگاه سفارش‌دهنده پرداخت می‌شود.

ماده ۱۴ ـ اعتبارات موردنیاز اجرای این نظام عملیاتی از محل اعتبارات مربوط به پدافند غیرعامل در قوانین بودجه سالانه کشور و در شرایط وقوع تهدیدات زیستی از محل اعتبارات پیش‌بینی شده در بند (م) ماده ۲۸ قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (۲) تأمین می‌شود.

ماده ۱۵ ـ دستگاه‌های اجرایی موظفند هرگونه قصور و کوتاهی در اجرای این نظام‌نامه در زیرساخت‌ها و مراکز حیاتی و حساس و مهم را به قرارگاه پدافند زیستی گزارش کنند.

ماده ۱۶ ـ قرارگاه پدافند زیستی با مستنکفین از این نظام‌نامه بنا بر تخلّف صورت ‌گرفته و براساس شیوه‌نامه‌ای که توسط قرارگاه تنظیم و ابلاغ می‌گردد برخورد انضباطی کرده و در صورت نیاز از طریق قوه‌قضائیه اقدام می‌کند.

ماده ۱۷ ـ سازمان بر حسن اجرای این نظام‌نامه نظارت و اجرای آن را سالانه به کمیته‌ی دائمی گزارش کند.

 ماده ۱۸ ـ این تصویب‌نامه در هجده ماده و هشتادوهشت بند و چهار تبصره در پنجاه‌ و ششمین جلسه کمیته‌ی دائمی به ‌تاریخ بیستم مهرماه سال یکهزار و چهارصد هجری شمسی به تصویب رسید.

نظام عملیاتی پدافند زیستی کشور مشتمل بر هجده ماده و هشتادوهشت بند و چهار تبصره که در تاریخ ۱۴۰۰/۰۷/۲۰ در پنجاه‌‌و‌ششمین جلسه کمیته ‌دائمی (شورای‌عالی) پدافند غیرعامل کشور به تصویب رسید، به استناد تبصره یک ماده نه اساسنامه سازمان پدافند غیرعامل کشور مصوّب مقام معظّم رهبری و فرماندهی کل قوا (مدظله‌العالی) جهت اجرا ابلاغ می‌گردد.

رئیس ستاد کل نیروهای مسلح و کمیته دائمی پدافند غیرعامل کشور

سرلشکر پاسدار محمّد باقری

 

اساسنامه کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران

منتشره در روزنامه رسمی شماره 22341 – 08/09/1400

شماره ۹۹۳۹۶/ت ۵۴۸۲۳ هـ ـ ۱۴۰۰/۹/۲

وزارت ورزش و جوانان

هیأت‌وزیران در جلسات ۱۳۹۸/۷/۱۴ و ۱۴۰۰/۳/۲۳ به پیشنهاد شماره 100/570/ص/96 مورخ ۱۳۹۶/۵/۱ وزارت ورزش و جوانان و به استناد تبصره (۳) ماده‌واحده قانون انتزاع کمیته ملی پارالمپیک از کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران ـ مصوب ۱۳۹۵ ـ، اساسنامه کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران را به شرح زیر تصویب کرد:

 

اساسنامه کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران

ماده ۱ ـ در این اساسنامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌‌روند:

۱ ـ کمیته بین‌المللی المپیک (IOC): سازمان بین‌المللی، غیرانتفاعی و غیردولتی می‌باشد که انجام وظایف، مسئولیت‌ها و تعهداتی را عهده‌دار است که در منشور المپیک تعیین شده است.

۲ ـ کمیته: کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران (NOC) نهاد عمومی غیردولتی و غیرانتفاعی با شخصیت‌حقوقی مستقل، با مدت فعالیت نامحدود، دارای استقلال مالی و به دور از هرگونه گرایش‌های نژادی و سیاسی و بدون هرگونه تبعیض است که در چهارچوب مفاد منشور المپیک و با رعایت قوانین و مقررات جاری جمهوری اسلامی ایران فعالیت می‌نماید. حوزه قانونی و اختیارات کمیته، تمامی قلمرو جغرافیایی حاکمیت جمهوری اسلامی ایران را در برمی‌گیرد.

۳ ـ منشور المپیک (OC): سندی که اصول اساسی و ارزش‌های بنیادین جنبش المپیک را گرد هم آورده و ضمن اینکه به‌عنوان اساسنامه کمیته بین‌المللی المپیک تلقی می‌گردد، حقوق متقابل و تعهدات اصلی و نیز ضوابط فعالیت سازمان‌های رسمی فعال در عرصه ورزش جهان از جمله کمیته‌های ملی المپیک را تبیین می‌نماید.

۴ ـ فدراسیون بین‌الملل (IF): سازمان بین‌المللی مستقل که عهده‌دار اداره یک یا چند رشته ورزشی در جهان بوده و از سوی کمیته بین‌المللی المپیک به رسمیت شناخته شده باشد.

۵ ـ شورای المپیک آسیا (OCA): سازمانی مستقل و غیردولتی که به‌عنوان بالاترین مرجع ورزشی قاره، کلیه فعالیت‌های ورزشی در آسیا را تحت نظارت دارد و یکی از پنج نهاد قاره‌ای به رسمیت شناخته شده توسط کمیته بین‌المللی المپیک است.

۶ ـ کنفدراسیون قاره‌ای (CF): سازمانی مستقل و غیردولتی که به نمایندگی و تحت‌نظر فدراسیون بین‌المللی یک رشته ورزشی، متولی اداره آن رشته در سطح قاره می‌باشد و از سوی فدراسیون بین‌المللی مربوط و نهاد قاره‌ای ذی‌ربط به رسمیت شناخته می‌شود.

۷ ـ فدراسیون ورزشی ملی (NF): نهاد عمومی غیردولتی که اداره یک یا چند رشته ورزشی را در سطح ملی عهده‌دار بوده و از منظر بین‌المللی، عضو فدراسیون بین‌المللی ذی‌ربط می‌باشد.

ماده ۲ ـ اهداف و مأموریت‌‌های کمیته به شرح زیر است:

۱ ـ گسترش، ترویج و صیانت از جنبش المپیک، ترویج صلح، تعالی همه‌جانبه انسان، توسعه و ارتقای ورزش بانوان، حق انتخاب آزادانه رشته‌‌های ورزشی و ترغیب اخلاق ورزشی (مطابق با مصوبه شورای‌عالی انقلاب فرهنگی)، مبارزه با زورافزایی (دوپینگ)، توجه مسئولانه به مسائل زیست‌محیطی.

۲ ـ حضور در بازی‌های آسیایی، المپیک و سایر بازی‌های مورد تأیید کمیته بین‌المللی المپیک.

ماده ۳ ـ وظایف و اختیارات کمیته به شرح زیر است:

۱ ـ اجرای منشور المپیک و نظارت بر اجرای قوانین بین‌المللی ورزش و سایر مقررات موضوعه کمیته بین‌المللی المپیک.

۲ ـ هدایت و راهبری و گسترش ورزش قهرمانی در کشور مبتنی بر رویکرد علمی به‌ویژه از طریق بسترسازی برای رشد استعدادهای بالقوه و ارتقای توانایی‌های فکری، جسمی و روانی ورزشکاران.

۳ ـ گسترش ورزش همگانی به‌ویژه از طریق ترغیب عموم مردم به انجام فعالیت‌های ورزشی و حفظ سلامتی خود.

۴ ـ اتخاذ تدابیر لازم برای مقابله با هرگونه تبعیض، خشونت و فساد در ورزش، گسترش و ترویج اخلاق ورزشی و نیز مبارزه با پدیده زورافزایی (دوپینگ) با تأکید بر پذیرش و اجرای قوانین جهانی مبارزه با زورافزایی (دوپینگ) و همچنین محترم شمردن نقش و مسئولیت‌هایی که در قانون جهانی مبارزه با زورافزایی (دوپینگ) برای کمیته‌های ملی المپیک در نظر گرفته‌شده، به صورتی که اطمینان حاصل گردد که سیاست‌ها و قوانین، شرایط عضویت و دستورالعمل‌های مدیریت نتایج آزمایشات در انطباق با آن باشد.

۵ ـ حمایت از فدراسیون‌های ورزشی ملی در اجرای فعالیت‌هایشان که به‌صورت مستقل و با همکاری و هماهنگی نزدیک فدراسیون‌های ورزشی بین‌المللی متبوع انجام می‌شود.

۶ ـ نظارت بر عملکرد فدراسیون‌‌های ورزشی ملی در انطباق با مقررات فدراسیون‌‌های بین‌‌المللی ورزشی.

۷ ـ حفظ و گسترش ارتباطات کارآمد بین‌المللی به‌ویژه با کمیته بین‌المللی المپیک،

 

شورای المپیک آسیا، فدراسیون‌های بین‌المللی، کنفدراسیون‌های قاره‌ای، کمیته‌های ملی المپیک سایر کشورها و سایر تشکل‌های بین‌المللی مورد تأیید کمیته بین‌المللی المپیک که در عرصه ورزش فعالیت می‌نمایند.

۸ ـ تدوین و اجرای برنامه‌های فرهنگی، هنری، آموزشی، تحقیقاتی و پژوهشی با رویکرد علمی کردن ورزش و بهسازی منابع انسانی آن، از طریق تشکیل و اداره نهادهای علمی، فرهنگی و هنری مرتبط از جمله آموزشگاه (آکادمی) ملی المپیک و موزه المپیک.

۹ ـ حمایت و پشتیبانی از دفاتر و دبیرخانه‌های فدراسیون‌های بین‌المللی، کنفدراسیون‌های قاره‌ای و سایر نهادها و فدراسیون‌های بین‌المللی ورزشی به رسمیت شناخته شده از سوی کمیته بین‌المللی المپیک که در کشور مستقر می‌‌شوند و نیز حمایت از نمایندگان ذی‌صلاح جمهوری اسلامی ایران در جهت کسب و حفظ کرسی‌های رسمی ورزشی در عرصه بین‌المللی.

۱۰ ـ کمک به ارتقای سطح کمی و کیفی ورزش زنان در همه ابعاد آن در کشور.

۱۱ ـ حمایت از سازمان‌‌های عمومی و مردمی فعال در عرصه ورزش کشور به‌ویژه باشگاه‌های ورزشی، تیم‌‌های دانشجویی، دانش‌آموزی و نیروهای مسلح، در حد امکانات و مقدورات کمیته.

۱۲ ـ انتخاب و نامزدی شهرهای متقاضی میزبانی بازی‌های المپیک و سایر رویدادهای به رسمیت شناخته شده از سوی کمیته بین‌المللی المپیک، از بین شهرهای کشور. کمیته در این رابطه از حق انحصاری برخوردار است.

۱۳ ـ تشکیل و اداره شرکت و بنگاه‌های اقتصادی مرتبط با حوزه فعالیت کمیته با رعایت قوانین مربوط و سیاست‌‌های کلی اصل چهل و چهارم (۴۴) قانون اساسی، بنا به ضرورت در جهت کمک به درآمدسازی کمیته و همچنین عقد قرارداد با حامیان مالی مشروط بر اینکه درآمد حاصله منحصراً جهت انجام مأموریت، ایفای نقش، تحقق اهداف و وظایف و نیز فعالیت‌هایی که کمیته مطابق با مفاد منشور المپیک و اساسنامه حاضر برای آنها تشکیل شده است، مصرف شود.

۱۴ ـ همکاری و ارتباط مطلوب با سازمان‌های دولتی و غیردولتی که می‌توانند کمیته را در نیل به اهداف و انجام وظایفش یاری نمایند. در عین حال، این همکاری نباید به شکلی باشد که در منافات با مفاد منشور المپیک بوده و یا منجر به هرگونه دخالتی از سوی سازمان‌های مزبور شود.

۱۵ ـ مقابله و عدم پذیرش هرگونه فشار سیاسی، حقوقی، مذهبی، اجتماعی، اقتصادی و تبعیض جنسیتی و نیز هرگونه درخواست و اعمال‌نفوذ اشخاص حقیقی و حقوقی، سازمان‌ها و گروه‌های دولتی و غیردولتی که در تعارض با قوانین بین‌المللی ورزش و مفاد منشور المپیک قرار داشته باشد. تحت هر شرایطی، کمیته باید استقلال خود را حفظ نماید.

۱۶ ـ تدوین، تألیف، ترجمه و انتشار کتب، نشریات و مقالات ورزشی، فرهنگی، هنری، علمی و خبری مرتبط با اهداف و وظایف کمیته و نیز ایجاد بانک‌های اطلاعاتی مورد نیاز.

۱۷ ـ اجرای برنامه‌های ویژه گرامیداشت روز یا هفته المپیک.

۱۸ ـ تهیه پرچم، نماد و سرود کمیته که باید پس از تصویب هیأت اجرایی کمیته به تأیید کمیته بین‌المللی المپیک برسد.

۱۹ ـ مشارکت در برنامه‌ها و بهره‌مندی از حمایت‌های المپیک همبستگی المپیک (سولیداریتی) کمیته بین‌المللی المپیک به‌منظور تحقق هرچه بهتر مأموریت‌ها و وظایف کمیته.

تبصره ـ به جز مأموریت، نقش، اهداف و وظایف منبعث از منشور المپیک که باید تماماً توسط کمیته و تحت اختیارات و مسئولیت انحصاری آن انجام شود، کمیته می‌تواند با تصویب هیأت اجرایی و تأیید مجمع عمومی، اجرای بخشی از سایر وظایف خود را به سایر نهادها و سازمان‌های ورزشی کشور تفویض نماید.

ماده ۴ ـ ارکان کمیته به شرح زیر است:

۱ ـ مجمع عمومی.

۲ ـ هیأت اجرایی.

۳ ـ رئیس.

۴ ـ حسابرس (بازرس قانونی).

ماده ۵ ـ ترکیب مجمع عمومی به شرح زیر است:

۱ ـ هر ایرانی صاحب صلاحیت که عضویت کمیته بین‌المللی المپیک را داشته باشد.

۲ ـ شش نفر از میان قهرمانان فعال یا بازنشسته‌ای که از آخرین حضورشان در بازی‌های المپیک بیش از سه دوره نگذشته باشد، ضمن آن‌که انتخاب حداقل دو نفر از آنها از میان زنان خواهد بود. این قهرمانان در چهارچوب دستورالعمل کمیته بین‌المللی المپیک توسط کمیسیون ورزشکاران با امعان‌نظر به دو شاخص عمده سطح عناوین کسب‌شده و ویژگی‌های اخلاقی ایشان انتخاب می‌شوند.

۳ ـ رئیس و در صورت غیبت رئیس، نماینده عضو و منتخب هیأت‌رئیسه هر فدراسیون ملی عضو فدراسیون‌های بین‌المللی که رشته یا رشته‌های ورزشی تحت پوشش آنها بر مبنای آخرین تصمیمات کمیته بین‌المللی المپیک در برنامه بازی‌های المپیک قرار می‌گیرند. فهرست اسامی این فدراسیون‌ها به شرح پیوست شماره (۱) که تأییدشده به مهر دفتر هیأت دولت است، می‌‌باشد.

۴ ـ رئیس و در صورت غیبت رئیس، نماینده عضو و منتخب هیأت‌رئیسه هر فدراسیون ملی عضو فدراسیون‌های بین‌المللی که رشته یا رشته‌های تحت پوشش آنها بر مبنای آخرین تصمیمات شورای المپیک آسیا در برنامه بازی‌های آسیایی قرار می‌گیرد. فهرست اسامی این فدراسیون‌ها به شرح پیوست شماره (۲) که تأییدشده به مهر دفتر هیأت دولت است، می‌‌باشد.

تبصره ـ در زمان برگزاری مجمع عمومی یا فوق‌‌العاده کمیته، هر فدارسیون ورزشی که هم‌زمان در برنامه بازی‌های آسیایی قرار دارد، عضو مجمع محسوب خواهد شد.

۵ ـ رئیس و در صورت غیبت رئیس، نماینده عضو و منتخب هیأت‌رئیسه هر فدراسیون ملی عضو فدراسیون‌های بین‌المللی که رشته یا رشته‌های ورزشی تحت پوشش آنها ریشه در فرهنگ غنی ایرانی دارند. فهرست اسامی این فدراسیون‌ها به شرح پیوست شماره (۳) که تأییدشده به مهر دفتر هیأت دولت است، می‌‌باشد.

۶ ـ اعضای هیأت‌رئیسه هیأت اجرایی کمیته.

۷ ـ دو نماینده (یک زن و یک مرد) از میان مربیان و یا داورانی که در بازی‌های المپیک شرکت داشته‌اند، به انتخاب هیأت اجرایی.

۸ ـ رؤسای تشکل‌ها و فدراسیون‌هایی که چندین رشته ورزشی مورد تأیید کمیته را تحت پوشش دارند و نیز مسئولان و یا نمایندگان سازمان‌ها و نهادهای ورزشی کشور که متعهد به ارتقای میزان اثربخشی کمیته بوده و یا خدمات چشمگیری را در راستای نیل به اهداف ورزش و جنبش المپیک ارائه می‌کنند، به شرح زیر:

الف ـ وزیر ورزش و جوانان.

ب ـ پنج نفر از کارشناسان خبره در امور بازی‌های المپیک به پیشنهاد رئیس و تصویب هیأت اجرایی که حداقل دو نفر از آنها از میان بانوان و یک نفر از بین کارشناسان حوزه ورزش دانش‌آموزی (با توجه به اهمیت بازی‌های المپیک جوانان) خواهد بود. انتخاب این کارشناسان بر اساس دستورالعملی که به تصویب کمیته می‌رسد، انجام خواهد شد.

پ ـ رئیس آموزشگاه (آکادمی) ملی المپیک.

ت ـ رئیس کمیته ملی پارالمپیک.

ث ـ رئیس فدراسیون پزشکی ورزشی.

ج ـ رئیس فدراسیون ورزش‌‌های همگانی.

چ ـ رئیس فدراسیون ورزش مدارس.

ح ـ رئیس فدراسیون ورزش کارگری.

خ ـ رئیس فدراسیون ورزش‌‌های دانشگاهی.

د ـ رئیس فدراسیون اسلامی ورزش زنان.

ذ ـ دو نفر نماینده باشگاه‌های ورزشی فعال در رشته‌های المپیکی به پیشنهاد اتحادیه باشگاه‌های کشور و تأیید هیأت اجرایی. در صورت عدم تشکیل اتحادیه مزبور، انتخاب نمایندگان باشگاه‌ها توسط هیأت اجرایی کمیته انجام می‌پذیرد.

ر ـ مسئول ورزش نیروهای مسلح با معرفی وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح.

تبصره ۱ ـ در صورت غیبت رؤسای فدراسیون‌های موضوع بندهای (۳)، (۴) و (۵)، هیأت‌رئیسه فدراسیون می‌تواند به ‌صورت استثنا یک عضو دیگر منتخب هیأت‌رئیسه فدراسیون را که در مجمع عمومی فدراسیون ورزشی ملی و در زمان و شرایط مقرر انتخاب شده است، به‌ عنوان نماینده معرفی نماید.

تبصره ۲ ـ فدراسیون‌های وابسته به فدراسیون‌های بین‌‌المللی که رشته ورزشی آنها در برنامه بازی‌های المپیک قرار دارند (موضوع بند (۳) این ماده) به‌علاوه اعضای ایرانی کمیته بین‌المللی المپیک و نیز قهرمانان المپیک عضو مجمع (موضوع بندهای (۱) و (۲) این ماده) همواره باید اکثریت آرای مجمع را تشکیل دهند. اعمال تغییرات در فهرست فدراسیون‌های موضوع بند (۳) این ماده، بر اساس آخرین تغییرات مندرج در کتاب راهنمای کمیته بین‌المللی المپیک و نیز اعمال تغییرات در فدراسیون‌های موضوع بند (۴) این ماده بر اساس آخرین تصمیمات رسمی شورای المپیک آسیا ضروری خواهد بود که مراتب پس از بررسی و تأیید هیأت اجرایی انجام می‌پذیرد.

تبصره ۳ ـ هیچ‌یک از اعضای اخراجی کمیته بین‌المللی المپیک نمی‌توانند در مجمع کمیته عضویت داشته باشند.

تبصره ۴ ـ کلیه اعضای مجمع با داشتن شرط وثاقت و امانت باید منحصراً دارای تابعیت ایرانی باشند.

تبصره ۵ ـ مقامات و مراجع دولتی و عمومی نمی‌توانند هیچ‌یک از اعضای مجمع کمیته را تعیین نمایند. در عین حال، مجمع کمیته می‌تواند بر اساس صلاحدید خود و با رعایت مفاد منشور المپیک براساس صلاحدید، از میان مراجع مزبور، نمایندگانی را به عضویت بپذیرد.

تبصره ۶ ـ متقاضیان جدید عضویت در مجمع باید درخواست خود مبنی بر عضویت در مجمع را به هیأت اجرایی ارائه نمایند. هیأت اجرایی این درخواست را پس از بررسی اولیه و در صورت رعایت کلیه پیش‌شرط‌‌های لازم، برای تصمیم‌گیری تسلیم اولین جلسه آتی مجمع عمومی می‌‌نماید. درخواست‌کننده نیز باید در جریان تصمیم مجمع عمومی قرار گیرد.

تبصره ۷ ـ عضویت هر عضو ممکن است به دلایل زیر خاتمه یابد:

۱ ـ در ارتباط با یک فدراسیون یا نهاد ورزشی:

الف ـ انحلال یا اعلام ورشکستگی.

ب ـ اتمام عضویت در صورتی که عضو بر اساس ضوابط مندرج در این اساسنامه حائز شرایط عضویت نباشد.

۲ ـ در ارتباط با اشخاص حقیقی:

الف ـ فوت، استعفا و یا از دست دادن سمتی که به موجب آن، فرد به‌عنوان عضو مجمع شناخته شده است.

ب ـ محرومیت از حقوق اجتماعی به موجب تصمیم مراجع قضایی ذی‌صلاح.

تبصره ۸ ـ زمانی که عضوی از مجمع در انجام وظایف و امور محوله قصور نشان دهد، و یا از مفاد این اساسنامه، منشور المپیک و قوانین اخلاقی کمیته بین‌المللی المپیک تخطی نماید، به نحوی که به منافع، حیثیت و شئون کمیته خدشه‌ای وارد شود و یا به تصمیمات ارکان کمیته احترام نگذاشته و آنها را اجرا نکند، یا نتواند خود را با شرایط عضویت همسو با این اساسنامه منطبق نماید، با توجه به سطح اهمیت حقایق و میزان صدمات و خسارات وارده، اقدامات و محرومیت‌های زیر متوجه وی خواهد شد:

۱ ـ تذکر

۲ ـ تعلیق عضویت حداکثر به مدت یک سال

۳ ـ اخراج

تبصره ۹ ـ کمیسیون اخلاق کمیته پس از طی روال مقرر و دادن فرصت منطقی برای استماع توضیحات عضو مربوط، مورد را بررسی و پیشنهاد خود را برای تصمیم‌‌گیری تسلیم مراجع ذی‌‌صلاح کمیته می‌‌نماید. هرگونه تصمیم بر تذکر توسط هیأت اجرایی اتخاذ می‌‌شود که گزارش آن در جلسه آتی مجمع عمومی ارائه می‌‌شود. هر تصمیمی که منجر به تعلیق یا اخراج عضو شود، باید توسط مجمع عمومی اتخاذ گردد.

تبصره ۱۰ ـ کمیته برای هر رشته ورزشی وابسته به فدراسیون بین‌المللی مربوط، نباید بیش از یک فدراسیون ملی را به رسمیت بشناسد. افزون بر این، فدراسیون ملی در صورتی توسط کمیته به رسمیت شناخته شده و به‌عنوان عضو پذیرفته می‌شود که مجری یک فعالیت ورزشی خاص، واقعی و مداوم بوده، به عضویت فدراسیون بین‌المللی مورد تأیید کمیته بین‌‌المللی المپیک درآمده باشد و از اصول منشور المپیک و قوانین فدراسیون بین‌المللی ناظر بر مقررات فنی مربوط پیروی نماید.

تبصره ۱۱ ـ اطلاعات ثبت‌نامی اعضا باید ثبت و تحت مسئولیت دبیرکل به‌طور منظم به‌روز شود. این سوابق باید به‌ویژه شامل اطلاعاتی همچون نام و نشانی عضو، تاریخ عضویت، نوع عضویت و وضعیت عضویت باشد.

ماده ۶ ـ وظایف و اختیارات مجمع عمومی به‌عنوان بالاترین رکن تصمیم‌گیری کمیته به شرح زیر است:

۱ ـ بررسی، ارزیابی و تطبیق گزارش عملکرد سالانه کمیته که پس از تصویب هیأت اجرایی، به‌وسیله رئیس به مجمع ارائه می‌شود.

۲ ـ بررسی و تصویب گزارشات و صورت‌های مالی حسابرسی شده کمیته که توسط خزانه‌دار و بازرس قانونی و پس از تأیید هیأت اجرایی به مجمع ارائه می‌شود.

۳ ـ بررسی و تأیید کلیات برنامه عملیاتی و بودجه سالانه کمیته که توسط هیأت اجرایی تنظیم می‌‌شود.

۴ ـ تصمیم‌گیری در مورد پذیرش عضویت، تعلیق یا اخراج هریک از اعضای مجمع کمیته.

۵ ـ بررسی و تأیید پیشنهادات ارائه‌شده از سوی هیأت اجرایی در زمینه تغییرات مواد اساسنامه جهت ارائه به هیأت‌وزیران.

۶ ـ بررسی و تصمیم‌گیری در مورد پیشنهادات و طرح‌های ارائه‌شده از سوی هیأت اجرایی.

۷ ـ انتخاب اعضای هیأت اجرایی در صورت اتمام دوره قانونی مسئولیت یا بلاتصدی ماندن برخی از مسئولیت‌های هیأت اجرایی.

۸ ـ تصمیم‌گیری در خصوص کلیه موضوعاتی که در چهارچوب این اساسنامه در دستور جلسه مجمع قرار می‌گیرد.

۹ ـ بررسی و تصویب کلیه آیین‌نامه‌های داخلی کمیته اعم از آیین‌نامه‌های اداری، استخدامی، مالی و معاملاتی با رعایت قوانین و مقررات مربوط.

۱۰ ـ بررسی و تصویب تشکیلات کلان و تفصیلی کمیته و مؤسسات و نهادهای وابسته.

تبصره ۱ ـ نیروی انسانی شاغل در کمیته تابع قانون کار می‌‌باشند.

تبصره ۲ ـ دستورالعمل نحوه برگزاری انتخابات (موضوع بند (۷) این ماده) توسط هیأت اجرایی پیشنهاد و پس از تأیید کمیته بین‌المللی المپیک و تصویب مجمع عمومی قابل اجرا خواهد بود.

ماده ۷ ـ جلسات مجمع عمومی به شرح زیر است:

۱ ـ جلسات عادی: حداقل سالی یک‌بار تشکیل می‌شود. زمان برگزاری و دستور جلسه مجمع عمومی عادی با امعان‌نظر به شرح وظایف و اختیارات مجمع موضوع ماده (۶) این اساسنامه توسط هیأت اجرایی تعیین می‌گردد.

۲ ـ جلسات فوق‌‌العاده: این جلسات با تصویب هیأت اجرایی یا بر اساس تقاضای کتبی حداقل دوسوم از اعضای مجمع یا با درخواست رئیس کمیته تشکیل خواهد شد.

تبصره ۱ ـ ریاست مجمع به عهده رئیس کمیته بوده و در غیاب وی، یکی از نواب رئیس، ریاست مجمع را عهده‌دار خواهد بود.

تبصره ۲ ـ دعوت‌نامه شرکت در جلسه مجمع عمومی به همراه دستور جلسه، حداقل یک ماه قبل از تشکیل مجمع با پست سفارشی برای اعضای مجمع ارسال خواهد شد.

ماده ۸ ـ جلسات عادی مجمع با حضور حداقل دوسوم اعضای مجمع رسمیت می‌یابد و مصوبات آن با اکثریت مطلق آراء (نصف به‌علاوه یک) اعضای دارای حق رأی حاضر در جلسه معتبر می‌باشد.

تبصره ۱ ـ در صورتی که در نشست اول، حدنصاب رسمیت جلسه حاصل نشود، جلسه بعدی ظرف یک ماه مجدداً تشکیل می‌‌شود. این جلسه با حضور حداقل نیمی از اعضای دارای حق رأی رسمیت می‌یابد. چنانچه در نشست دوم نیز نصاب تعیین شده حاصل نگردد، جلسه سوم به فاصله یک ماه از جلسه دوم با هر تعداد شرکت‌کننده دارای حق رأی تشکیل شده و رسمیت می‌یابد.

تبصره ۲ ـ در مواردی که موضوعات منحصراً مرتبط با بازی‌های المپیک در دستور جلسه قرار داشته باشد، صرفاً آرای اعضای هیأت اجرایی به همراه روسای فدراسیون‌های ورزشی که رشته ورزشی آنها در برنامه بازی‌های المپیک قرار دارد، به‌علاوه اعضای ایرانی کمیته بین‌المللی المپیک و نیز قهرمانان المپیک عضو مجمع (موضوع بندهای (۱)، (۲) و (۳) ماده (۵) این اساسنامه) لحاظ خواهد شد.

ماده ۹ ـ جلسات فوق‌العاده مجمع عمومی با حضور حداقل دوسوم اعضای دارای حق رأی مجمع رسمیت یافته و تصمیمات متخذه در آن با آرای دوسوم اعضای دارای حق رأی مجمع معتبر خواهد بود، مگر به صورت دیگری در این اساسنامه آمده باشد.

ماده ۱۰ ـ جلسات مجمع عمومی (عادی یا فوق‌العاده) با دستور جلسه انتخابات اعضای هیأت اجرایی، منحصراً با حضور حداقل دوسوم کل اعضای دارای حق رأی مجمع رسمیت یافته و تصمیمات آن با اکثریت مطلق (نصف به‌ اضافه یک) آرای اعضای دارای حق رأی حاضر در جلسه معتبر خواهد بود.

ماده ۱۱ ـ هریک از اعضای مجمع صرفاً دارای یک رأی می‌باشند.

ماده ۱۲ ـ رئیس کمیته موظف است ظرف یک هفته نسبت به ابلاغ مصوبات مجمع اقدام نماید. مصوبات مجمع پس از ابلاغ رئیس کمیته لازم‌الاجرا است.

ماده ۱۳ ـ رئیس و دبیرکل کمیته موظفند صورت‌جلسه مجمع را ظرف یک هفته تنظیم و برای شورای المپیک آسیا و کمیته بین‌المللی المپیک ارسال نمایند.

ماده ۱۴ ـ هیأت اجرایی متشکل از (۱۱) نفر عضو دارای شرط وثاقت و امانت می‌باشد که (۳) نفر از آنان، اعضای هیأت‌رئیسه (رئیس، دو نایب‌رئیس) بوده، (۷) عضو، رؤسای فدراسیون‌های ملی می‌باشند که رشته یا رشته‌های ورزشی تحت پوشش آنها در برنامه بازی‌های المپیک قرار می‌گیرند و یک نفر نماینده ورزشکاران که به انتخاب کمیسیون ورزشکاران معرفی می‌‌‌شود.

تبصره ۱ ـ یک نفر از نواب رئیس الزاماً از بین بانوان داوطلب انتخاب می‌‌شود.

تبصره ۲ ـ خزانه‌‌دار و دبیرکل با معرفی رئیس کمیته و تأیید هیأت اجرایی منصوب می‌شوند و در جلسات هیأت اجرایی بدون حق رأی شرکت می‌‌نمایند.

تبصره ۳ ـ نماینده کمیسیون ورزشکاران در چهارچوب دستورالعمل‌های کمیته بین‌المللی المپیک و بر اساس آیین‌نامه مربوط که به تصویب کمیته بین‌المللی المپیک رسیده است، انتخاب و پس از تأیید مجمع عمومی به ‌مدت چهار سال به‌عنوان عضو دارای حق رأی در ترکیب هیأت اجرایی قرار می‌گیرد.

تبصره ۴ ـ رؤسای فدراسیون‌های ملی که رشته یا رشته‌های ورزشی تحت پوشش آنها در برنامه بازی‌های المپیک قرار می‌گیرند، باید همواره در هیأت اجرایی حائز اکثریت آرا باشند.

تبصره ۵ ـ در صورت وجود عضو یا اعضایی از جمهوری اسلامی ایران در کمیته بین‌المللی المپیک، چنین افرادی به اعتبار سمت خود با داشتن شرط وثاقت و امانت، در هیأت اجرایی عضو بوده و دارای حق رأی خواهند بود. در این صورت، تعداد اعضای هیأت اجرایی، یازده نفر به ‌علاوه اعضای ایرانی عضو کمیته بین‌المللی المپیک خواهد بود.

ماده ۱۵ ـ کلیه اعضای هیأت اجرایی منحصراً از میان اعضای رسمی دارای حق رأی مجمع کمیته انتخاب می‌شوند.

تبصره ۱ ـ نامزدهای کلیه کرسی‌های هیأت اجرایی باید ضمن اشتهار به اخلاق حسنه، دارای سابقه مدیریت مؤثر در عرصه ورزش کشور باشند.

تبصره ۲ ـ افراد عضو مجمع نامزد احراز کرسی‌های مختلف هیأت اجرایی ظرف پانزده روز تا یک ماه پیش از مجمع انتخاباتی ‌باید شخصاً با مراجعه به کمیته، برگه (فرم)‌های مخصوص ثبت‌نام و آمادگی شرکت در انتخابات را تکمیل و به ‌همراه مدارک لازم از جمله زندگینامه (بیوگرافی) و سوابق کاری مختصر تحویل داده و رسید دریافت نمایند. پس از انقضای مهلت، درخواست دیگری پذیرفته نخواهد شد. دبیرخانه کمیته حداقل هفت روز قبل از انتخابات، اسامی و زندگینامه (بیوگرافی) مختصر کلیه نامزدها را در اختیار اعضای دارای حق رأی مجمع قرار می‌دهد.

تبصره ۳ ـ افراد می‌توانند جهت احراز دو کرسی در هیأت اجرایی ثبت‌نام کنند ولیکن در صورت انتخاب، صرفاً می‌توانند یک کرسی را احراز نمایند. بنابراین، این‌گونه نامزدها در صورتی که در هنگام برگزاری انتخابات، موفق به کسب آرای لازم برای کرسی انتخاب اول خود شوند، عملاً از فهرست نامزدهای کرسی انتخاب دوم خود حذف می‌شوند.

تبصره ۴ ـ انتخابات با رأی مخفی و کتبی و به ترتیب زیر انجام می‌شود:

۱ ـ انتخاب رئیس کمیته.

۲ ـ انتخاب نواب رئیس (هم‌زمان).

۳ ـ انتخاب هفت عضو هیأت اجرایی (هم‌زمان).

تبصره ۵ ـ چنانچه در مرحله اول انتخابات، هریک از نامزدها موفق به کسب اکثریت مطلق آرای (نصف به ‌علاوه یک) اعضای حاضر در جلسه نشوند، در رأی‌گیری مرحله دوم، فردی که اکثریت نسبی آراء را کسب نماید، منتخب مجمع خواهد بود. در صورت کشیده شدن انتخابات برخی از کرسی‌ها به مرحله دوم، نامزدهای حائز اکثریت نسبی به تعداد دو برابر کرسی‌های باقی‌مانده، به مرحله دوم انتخابات می‌روند.

تبصره ۶ ـ در مجامع انتخاباتی، سه نفر از اعضای مجمع به‌عنوان ناظر توسط مجمع برای نظارت در امر انتخابات تعیین می‌شوند. این سه نفر نباید نامزد کرسی‌های مختلف باشند، باید مستقل و بی‌طرف بوده و هیچ‌گونه منافعی در ارتباط با انتخابات نداشته باشند.

ماده ۱۶ ـ دوره فعالیت کلیه اعضای هیأت اجرایی از زمان انتخاب، چهار سال بوده و انتخاب دوباره آنها در دوره‌های بعدی بلامانع است.

تبصره ۱ ـ چنانچه هریک از اعضای هیأت اجرایی به دلایل زیر نتوانند در جلسات شرکت نمایند، در صورت تصویب حداقل دوسوم اعضای هیأت اجرایی مبنی بر برگزاری انتخابات برای کرسی (های) بلاتصدی، انتخابات با رعایت کلیه ضوابط مربوط مطابق مفاد این اساسنامه در دستور کار قرار خواهد گرفت. هیأت اجرایی می‌تواند تا زمانی که در جلسه بعدی مجمع عمومی، انتخابات مجدد برای کرسی (های) بلاتصدی با رعایت کلیه ضوابط مندرج در این اساسنامه برگزار گردد، با تصویب دوسوم اعضا، نسبت به جایگزینی موقت در رابطه با سمت‌‌(های) مزبور اقدام نماید. در هر صورت، این جایگزینی تا پایان همان دوره هیأت اجرایی معتبر خواهد بود:

۱ ـ فوت.

۲ ـ استعفا.

۳ ـ ازکارافتادگی کامل یا بیماری‌‌ای که مانع حضور در جلسات گردد.

۴ ـ غیبت غیرموجه بیش از شش ماه.

تبصره ۲ ـ چنانچه مفاد تبصره (۱) این ماده در رابطه با رئیس کمیته حادث گردد، نایب‌رئیس اول تا انتخاب رئیس جدید، عهده‌دار انجام وظایف وی خواهد بود.

تبصره ۳ ـ داوطلب‌‌هایی که به نمایندگی فدراسیون‌های متبوع در انتخابات هیأت اجرایی شرکت می‌کنند، پس از انتخاب، به‌عنوان عضو حقیقی و برای یک دوره چهارساله، در ترکیب هیأت اجرایی قرار می‌گیرند.

ماده ۱۷ ـ وظایف و اختیارات هیأت اجرایی به شرح زیر است:

۱ ـ هدایت و راهبری کلیه امور کمیته اعم از امور اداری، مالی، فنی و بین‌المللی.

۲ ـ بررسی و تصویب برنامه عملیاتی و بودجه سالیانه جهت ارائه به مجمع.

۳ ـ تأیید دبیرکل و خزانه‌دار که از سوی رئیس کمیته پیشنهاد می‌‌گردد.

۴ ـ تأیید مسئولان و مدیران ستادی کمیته شامل رئیس آموزشگاه (آکادمی) ملی المپیک، رئیس مرکز نظارت بر تیم‌های ملی، مدیر امور بین‌‌الملل، مدیر امور همبستگی، رؤسای کمیسیون‌ها و سرپرستان کاروان‌های اعزامی که توسط رئیس کمیته پیشنهاد می‌گردد.

۵ ـ تأیید نمایندگان کشور در رویدادها، اجلاس و کنگره‌های بین‌المللی به پیشنهاد رئیس کمیته.

۶ ـ همکاری و حمایت از فدراسیون‌های ملی و سایر نهادهای ورزشی کشور در مجامع بین‌المللی و نیز پشتیبانی و رسیدگی به مسائل نمایندگان ایرانی عضو فدراسیون‌های بین‌المللی، کنفدراسیون‌های آسیایی و سایر تشکل‌های ورزشی بین‌المللی مورد تأیید کمیته بین‌المللی المپیک.

۷ ـ پیشنهاد حسابرس (بازرس قانونی) جهت معرفی و تصویب در مجمع عمومی.

۸ ـ ارائه گزارش عملکرد حسابرسی‌شده جهت تصویب در مجمع عمومی.

تبصره ـ هیأت اجرایی می‌تواند بخشی از وظایف خود را به رئیس، هیأت‌رئیسه و یا هریک از اعضای آن تفویض نماید.

ماده ۱۸ ـ هیأت اجرایی حداقل ماهی یک‌بار تشکیل جلسه خواهد داد. جلسات فوق‌العاده به درخواست رئیس و یا درخواست کتبی اکثریت اعضای هیأت اجرایی تشکیل خواهد شد.

تبصره ۱ ـ جلسات با حضور اکثریت اعضای دارای حق رأی رسمیت خواهد داشت. تصمیمات هیأت اجرایی با کسب اکثریت (نصف به‌علاوه یک) اعضای دارای حق رأی حاضر در جلسه تصویب خواهد شد. در هنگام رأی‌گیری چنانچه آرا برابر باشد، رأی رئیس نافذ خواهد بود.

تبصره ۲ ـ رئیس کمیته به‌عنوان رئیس هیأت اجرایی جلسات را اداره خواهد کرد. اداره جلسات در غیاب رئیس، به عهده یکی از نواب رئیس خواهد بود.

ماده ۱۹ ـ خدمت رئیس، اعضای هیأت اجرایی و مجمع افتخاری بوده و شغل تلقی نمی‌گردد. رئیس و اعضا وظایف و مسئولیت‌های اجرایی به ‌‌عهده نداشته و در قبال ارائه خدمات، حقوق دریافت نمی‌نمایند، اما پرداخت هزینه‌های سفر، اسکان و سایر هزینه‌های موجه در جهت انجام مأموریت محوله طبق ضوابط مقرر در آیین‌‌نامه‌‌های مالی و معاملاتی کمیته بلامانع است.

تبصره ۱ ـ دستورالعمل اجرایی این ماده به پیشنهاد هیأت اجرایی به تصویب مجمع خواهد رسید.

تبصره ۲ ـ دبیرکل، وظایف و مسئولیت‌های اجرایی کمیته و خزانه‌دار، وظایف و مسئولیت‌های مالی و اعتباری کمیته را در چهارچوب مفاد این اساسنامه، به‌صورت تمام‌وقت برعهده داشته و از شمول این ماده مستثنی می‌‌باشند. حقوق و مزایای مسئولیت‌‌های مزبور در چهارچوب قانون کار قابل پرداخت خواهد بود.

ماده ۲۰ ـ وظایف و اختیارات رئیس کمیته به شرح زیر است:

۱ ـ اجرای سیاست‌ها، برنامه‌ها و فعالیت‌های کمیته و نظارت بر عملکرد کلیه حوزه‌های وابسته.

۲ ـ گسترش تعامل و همکاری مشترک میان کمیته، وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون‌ها و کلیه وزارتخانه‌ها و نهادهای دولتی، عمومی و خصوصی.

۳ ـ برنامه‌ریزی مستمر در راستای تحقق اهداف ورزش قهرمانی در چهارچوب اساسنامه کمیته.

۴ ـ اطلاع‌رسانی مستمر عملکرد کمیته به افکار عمومی، رسانه‌ها و جامعه ورزشی.

۵ ـ گسترش روابط ورزشی با کمیته بین‌المللی المپیک، شورای المپیک آسیا و کمیته‌های ملی المپیک کشورها در راستای ایجاد فرصت‌های جدید و کسب کرسی‌های بین‌المللی با هماهنگی نهادهای مسئول در حوزه سیاست خارجی.

۶ ـ ارائه طرح‌ها و برنامه‌های اجرایی جهت تصویب در هیأت اجرایی.

۷ ـ مدیریت کلان و نظارت بر رویدادهای ورزش قهرمانی در چهارچوب اساسنامه کمیته.

۸ ـ پیشنهاد دبیرکل و خزانه‌دار به هیأت اجرایی جهت تصویب.

۹ ـ پیشنهاد رئیس آموزشگاه (آکادمی) ملی المپیک، رئیس مرکز نظارت بر تیم‌های ملی، رؤسای کمیسیون‌ها و سرپرستان کاروان‌ها به هیأت اجرایی جهت تصویب.

۱۰ ـ انتصاب مدیران و مسئولان کمیته دارای شرط وثاقت و امانت پس از تأیید هیأت اجرایی.

ماده ۲۱ ـ دبیرکل به پیشنهاد رئیس کمیته و تأیید هیأت اجرایی انتخاب می‌شود. دبیرکل وظایف و مسئولیت‌های اجرایی کمیته را در چهارچوب مفاد این اساسنامه، تحت نظارت رئیس کمیته به عهده دارد. مدیریت سازمان اداری و اجرایی کمیته برعهده وی بوده و بر کلیه امور اجرایی کمیته نظارت دقیق می‌نماید و دارای وظایف و اختیارات زیر است:

۱ ـ اجرای مصوبات هیأت اجرایی.

۲ ـ مدیریت و ایجاد هماهنگی لازم بین بخش‌های مختلف کمیته.

۳ ـ تنظیم، برگزاری و حضور در جلسات هیأت اجرایی و مجمع عمومی و همچنین ارسال دعوت‌نامه برای اعضا و تنظیم صورت‌جلسات.

۴ ـ انجام مکاتبات جاری داخلی و خارجی کمیته.

۵ ـ تنظیم بودجه کمیته با هماهنگی رئیس کمیته و خزانه‌دار.

۶ ـ معرفی نمایندگان کمیته به کلیه مراجع قضایی، اداری، ثبتی، حقوقی، مالی، بانکی.

تبصره ۱ ـ دبیرکل از میان افراد باتجربه، دارای شرط وثاقت و امانت و اشتهار به اخلاق حسنه و نیز دارای حداقل (۱۰) سال سابقه اجرایی یا مدیریتی در امور ورزشی، دارای حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی و آشنا به حوزه بین‌الملل ورزش و زبان انگلیسی منصوب می‌‌شود.

تبصره ۲ ـ در صورت نیاز به خدمات کارکنان سازمان‌ها و نهادهای دولتی و غیردولتی با رعایت قوانین و مقررات مربوط نسبت به به‌کارگیری آنان در کمیته اقدام خواهد شد.

تبصره ۳ ـ امور اجرایی، اداری، مالی و پشتیبانی کارکنان (پرسنلی) و سایر موارد ذی‌‌ربط در کمیته تابع قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران می‌‌باشد.

ماده ۲۲ ـ سرپرست هر کاروان ورزشی کمیته، حداقل یک سال و نیم قبل از هر رویداد از میان مدیران دارای شرط وثاقت و امانت باتجربه و توانمند ورزشی، به پیشنهاد رئیس و تصویب هیأت اجرایی انتخاب و با حکم رئیس کمیته منصوب می‌شود. سرپرست هر کاروان اعزامی به رویدادهای بین‌المللی، ضمن برنامه‌ریزی و انجام هماهنگی‌های لازم در جهت پیگیری دقیق کلیه امور مربوط به اعزام و مدیریت کاروان، وظایف زیر را عهده‌دار می‌باشد:

۱ ـ برنامه‌ریزی جهت تدارکات و پشتیبانی مطلوب کاروان اعزامی کمیته.

۲ ـ انتخاب اعضای گروه سرپرستی کاروان از بین افراد دارای شرط وثاقت و امانت و باتجربه در زمینه اعزام‌های بین‌المللی ورزشی با هماهنگی هیأت اجرایی.

۳ ـ برگزاری جلسات منظم با مسئولان ذی‌ربط فدراسیون‌های ورزشی به‌منظور هماهنگی‌های لازم برای آماده‌سازی تیم‌‌های ملی.

۴ ـ سرکشی و بازدید از تمرینات و روند آماده‌سازی تیم‌های ملی.

۵ ـ ارتباط دایمی و مستمر با کمیته برگزاری بازی‌‌ها.

۶ ـ شرکت در جلسات سرپرستان کاروان‌های ورزشی در کشور میزبان.

۷ ـ برگزاری جلسات منظم روزانه با سرپرستان تیم‌های ملی کشور در ایام بازی‌‌ها.

۸ ـ انجام هماهنگی‌های لازم در جهت اداره مطلوب کلیه امور کاروان اعزامی.

۹ ـ تهیه گزارش ارزشیابی نهایی عملکرد کاروان پس از بازگشت و ارائه به رئیس و مرکز نظارت تیم‌های ملی جهت پردازش و تکمیل و ارائه به هیأت اجرایی.

ماده ۲۳ ـ پس از خاتمه هر رویداد ورزشی بین‌المللی که کاروان کمیته در آن حضور داشته است، به‌ویژه در پایان هر دوره بازی‌های المپیک و آسیایی، مرکز نظارت بر تیم‌‌های ملی با همکاری سرپرست کاروان اعزامی، گزارش کاملی از چگونگی و کیفیت انجام امور در خلال بازی‌‌ها و عملکرد قهرمانان، مربیان و سرپرستان در هر رشته ورزشی تهیه و به رئیس و هیأت اجرایی تسلیم خواهد داشت.

ماده ۲۴ ـ کمیسیون‌ها به‌عنوان مراکز تصمیم‌سازی، نقش کارگروه‌های مشورتی را در حوزه‌‌های تخصصی مختلف برای هیأت اجرایی ایفا نموده و ضمن اینکه ماهیت اجرایی ندارند، در اتخاذ تصمیمات به رئیس و هیأت اجرایی کمک می‌کنند.

ماده ۲۵ ـ کمیسیون‌های کمیته عبارتند از:

۱ ـ کمیسیون مدیریت و برنامه‌ریزی.

۲ ـ کمیسیون توسعه روابط بین‌الملل.

۳ ـ کمیسیون توسعه منابع و بازاریابی.

۴ ـ کمیسیون ورزشکاران.

۵ ـ کمیسیون رسانه‌ها.

۶ ـ کمیسیون حقوق ورزشی.

۷ ـ کمیسیون مربیان.

۸ ـ کمیسیون ورزش برای همه.

۹ ـ کمیسیون زنان و ورزش.

۱۰ ـ کمیسیون گردشگری (توریسم) ورزشی.

۱۱ ـ کمیسیون آموزش و پژوهش.

۱۲ ـ کمیسیون پزشکی ورزشی.

۱۳ ـ کمیسیون ورزش و محیط‌زیست.

۱۴ ـ کمیسیون فرهنگی.

۱۵ ـ کمیسیون صلح و ورزش.

۱۶ ـ کمیسیون روان‌شناسی و مشاوره ورزشی.

۱۷ ـ کمیسیون اخلاق.

تبصره ۱ ـ رئیس هر کمیسیون با داشتن شرط وثاقت و امانت از طرف رئیس به هیأت اجرایی پیشنهاد و برای یک دوره دوساله انتخاب می‌شود. انتخاب مجدد وی بلامانع می‌باشد.

تبصره ۲ ـ هر کمیسیون مرکب از یک رئیس، یک دبیر و (۷) الی (۱۱) عضو می‌باشد که از طرف رئیس کمیسیون به رئیس کمیته پیشنهاد و برای یک دوره دوساله انتخاب می‌شوند. انتخاب مجدد آنها بلامانع است.

تبصره ۳ ـ آیین‌نامه کمیسیون‌ها توسط هر کمیسیون به کمیسیون مدیریت و برنامه‌ریزی پیشنهاد و سپس جهت تأیید به هیأت اجرایی ارسال خواهد شد.

ماده ۲۶ ـ “آموزشگاه (آکادمی) ملی المپیک” مرکز علمی، آموزشی، پژوهشی، فرهنگی و هنری وابسته به کمیته می‌باشد و دارای وظایف زیر است:

۱ ـ انجام کلیه امور و فعالیت‌های کمیته در حوزه آموزشی، تحقیقاتی، پژوهشی، علمی و فرهنگی.

۲ ـ ارائه خدمات جهت آمادگی کلیه فدراسیون‌های ورزش قهرمانی به‌عنوان مرکز تمرینات تیم‌های ملی.

۳ ـ مدیریت و اجرای کلیه آزمایش (تست)‌های قهرمانی، پزشکی، روان‌شناسی.

۴ ـ مدیریت و ارائه خدمات کتابخانه‌ای، بایگانی (آرشیوی) و اسنادی به کلیه مراکز علمی ـ پژوهشی، پژوهشگران و دانشجویان.

تبصره ـ رئیس آموزشگاه (آکادمی)، از میان مدیران دارای شرط وثاقت و امانت و آشنا به امور ورزشی، علمی و آموزشی دارای مدرک تحصیلی حداقل کارشناسی ارشد و پنج سال سابقه مدیریت در عرصه ورزش کشور، با پیشنهاد رئیس، توسط هیأت اجرایی و برای یک دوره چهارساله تعیین و توسط رئیس کمیته ابلاغ می‌‌شود. انتخاب مجدد وی برای دوره‌های بعدی بلامانع است.

ماده ۲۷ ـ خزانه‌دار کمیته از میان کارکنان رسمی دارای شرط وثاقت و امانت و به پیشنهاد رئیس و تصویب هیأت اجرایی و ذی‌‌حساب کمیته به ترتیب مقرر در تبصره (۲) ماده (۳۱) قانون محاسبات عمومی کشور ـ مصوب ۱۳۶۶ ـ و اصلاحات بعدی آن انتخاب می‌‌شوند و با رعایت ضوابط و مقررات جاری و آیین‌نامه‌های ذی‌ربط و در چهارچوب تصمیمات هیأت اجرایی، نسبت به پادارنمودن اعتبارات کمیته، با نظر رئیس و یا دبیرکل اقدام می‌نمایند و دارای وظایف و اختیارات زیر هستند:

۱ ـ نظارت بر فعالیت‌های مربوط به جمع‌آوری حق عضویت و جذب کمک‌های مالی و هدایا.

۲ ـ اقدام و پیگیری لازم برای وصول مطالبات و تأمین اعتبار کمیته و اهتمام در خصوص افزایش درآمدهای مربوط.

۳ ـ نظارت دقیق بر حسن اجرای امور مالی و معاملاتی کمیته و تنظیم دفاتر قانونی و اسناد جاری.

۴ ـ تدوین بودجه و هزینه‌کرد بودجه مصوب در بخش اعتبارات غیردولتی برابر مقررات جاری با هماهنگی رئیس و رعایت آیین‌‌نامه‌ها و دستورالعمل‌‌های مصوب.

۵ ـ نظارت بر کلیه امور مربوط به هزینه‌های کمیته.

۶ ـ تهیه، تنظیم و ارائه گزارش مالی به هیأت اجرایی و بازرس قانونی برای طرح در مجمع عمومی.

تبصره ۱ ـ خزانه‌دار، ترازنامه و گزارش سالیانه عملکرد بودجه را با همکاری رئیس کمیته تنظیم و پس از تأیید هیأت اجرایی تقدیم مجمع می‌نماید.

تبصره ۲ ـ هیأت اجرایی جهت تأیید عملیات مالی کمیته، نسبت به معرفی حسابرس (بازرس قانونی) به مجمع عمومی اقدام می‌نماید. انتخاب قطعی حسابرس (بازرس قانونی) معرفی‌شده منوط به تأیید مجمع عمومی بوده و حسابرسی باید بر اساس استانداردهای بین‌المللی مربوط انجام شود.

تبصره ۳ ـ خزانه‌دار کمیته در چهارچوب مفاد این اساسنامه به‌صورت تمام‌وقت فعالیت می‌نماید و حقوق و مزایای مسئولیت مزبور را بر اساس ضوابط و مقررات مصوب هیأت‌وزیران دریافت خواهد نمود.

تبصره ۴ ـ اوراق و اسناد مالی تعهدآور کمیته با امضای رئیس یا دبیرکل و امضای ثابت خزانه‌دار با رعایت قانون محاسبات عمومی کشور و با مهر کمیته معتبر است.

ماده ۲۸ ـ حسابرس (بازرس قانونی) از میان سازمان حسابرسی یا مؤسسات حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی ایران توسط مجمع تعیین می‌شود و نظارت بر عملکرد مالی، دفاتر، اسناد و مدارک، درآمدها، دارایی‌های نقدی و غیرنقدی و اوراق‌بهادار کمیته را انجام می‌دهد و همچنین در خصوص ترازنامه و تفریغ بودجه سال قبل اظهارنظر می‌نماید.

ماده ۲۹ ـ منابع درآمدی و عواید کمیته شامل موارد زیر است:

۱ ـ بودجه و اعتباراتی که از محل کمک دولت در چهارچوب قوانین و مقررات جاری کشور و با رعایت ضوابط منشور المپیک منظور می‌شود.

۲ ـ کمک‌های مالی و هدایای اشخاص حقیقی و حقوقی.

۳ ـ عواید مسابقات و میزبانی رویدادهای ورزشی.

۴ ـ عواید حاصل از برگزاری روز یا هفته المپیک.

۵ ـ عواید حاصل از فروش تمبر، سکه‌های ورزشی و نشان‌های المپیک، مشروط به موافقت کمیته بین‌المللی المپیک.

۶ ـ درآمدهای حاصل از فعالیت شرکت اقتصادی وابسته به کمیته.

۷ ـ درآمدهای حاصل از عقد قرادادهای تبلیغاتی و حامیان مالی.

۸ ـ سایر درآمدها با تأیید هیأت اجرایی.

ماده ۳۰ ـ کلیه عواید و درآمدهای کمیته در قالب بودجه‌بندی سالیانه در جهت نیل به اهداف و انجام وظایف پیش‌بینی‌شده در این اساسنامه، هزینه‌‌شده و تراز مالی سالیانه آن به مجمع عمومی ارائه خواهد شد.

ماده ۳۱ ـ کمیته با تصمیم سه‌چهارم اعضای دارای حق رأی حاضر در مجمع عمومی فوق‌العاده (در صورت رسیدن به حدنصاب دوسوم) با رعایت فرایند قانونی مربوط می‌تواند منحل شود، مشروط بر آن‌که مجمع عمومی فوق‌العاده مشخصاً به همین منظور تشکیل شده باشد. در صورت انحلال، کلیه اموال و دارایی‌های کمیته، برحسب تصمیم مجمع عمومی و مشروط به مشورت و هماهنگی قبلی با کمیته بین‌المللی المپیک به جانشین قانونی کمیته (در صورت وجود) یا به سازمان و یا ارگان‌هایی که اهداف مشابه کمیته را در کشور دنبال می‌کنند، منتقل خواهد شد.

این اساسنامه به موجب نامه شماره 102/28345 مورخ ۱۴۰۰/۸/۲۴ شورای نگهبان تأیید شده است.

معاون اول رئیس‎جمهور ـ محمد مخبر

 

پیوست شماره (۱)

فهرست فدراسیون‌های ملی عضو فدراسیون‌های بین‌المللی که رشته یا رشته‌های ورزشی تحت پوشش آنها طبق آخرین تصمیمات کمیته بین‌المللی المپیک در برنامه بازی‌های المپیک قرار دارند شامل موارد زیر می‌‌باشد:

۱ ـ فدراسیون اسکی                    ۱۶ ـ فدراسیون شمشیربازی

۲ ـ فدراسیون بدمینتون                  ۱۷ ـ فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو

۳ ـ فدراسیون بسکتبال                  ۱۸ ـ فدراسیون فوتبال

۴ ـ فدراسیون بوکس                     ۱۹ ـ فدراسیون قایقرانی

۵ ـ فدراسیون تکواندو                    ۲۰ ـ فدراسیون کشتی

۶ ـ فدراسیون تیراندازی                  ۲۱ ـ فدراسیون گلف

۷ ـ فدراسیون تیر و کمان                ۲۲ ـ فدراسیون والیبال

۸ ـ فدراسیون تنیس                      ۲۳ ـ فدراسیون وزنه‌برداری

۹ ـ فدراسیون تنیس روی میز          ۲۴ ـ فدراسیون هندبال

۱۰ ـ فدراسیون جودو                     ۲۵ ـ فدراسیون هاکی

۱۱ ـ فدراسیون دوچرخه‌سواری        ۲۶ ـ فدراسیون انجمن‌های ورزشی

۱۲ ـ فدراسیون دو و میدانی            ۲۷ ـ فدراسیون کاراته

۱۳ ـ فدراسیون ژیمناستیک             ۲۸ ـ فدراسیون کوهنوردی

۱۴ ـ فدراسیون سوارکاری              ۲۹ ـ فدراسیون اسکیت

 ۱۵ ـ فدراسیون سه‌گانه

 

پیوست شماره (۲)

فهرست فدراسیون‌‌های ملی عضو فدراسیون‌‌های بین‌‌المللی که رشته یا رشته‌‌های ورزشی تحت پوشش آنها در برنامه بازی‌های آسیایی قرار می‌‌گیرند شامل موارد زیر می‌‌باشد:

۱ ـ فدراسیون اسکواش

۲ ـ فدراسیون بولینگ و بیلیارد

۳ ـ فدراسیون کبدی

۴ ـ فدراسیون ووشو

 

پیوست شماره (۳)

فهرست فدراسیون‌‌های ملی که رشته یا رشته‌‌های ورزشی تحت پوشش آنها، ریشه در فرهنگ غنی ایران دارند:

۱ ـ فدراسیون ورزش‌‌های پهلوانی و زورخانه‌‌ای.

۲ ـ فدراسیون چوگان.

 

مصوبه شورای قیمت‌گذاری و اتخاذ سیاست‌های حمایتی محصولات اساسی کشاورزی در خصوص طرح خرید، ذخیره‌سازی و توزیع میوه شب عید در راستای تنظیم بازار میوه ایام پایانی سال ۱۴۰۰ و نوروز ۱۴۰۱

منتشره در روزنامه رسمی شماره 22341 – 08/09/1400

شماره 020/20133 – ۱۴۰۰/۸/۲۶

وزارت جهاد کشاورزی

وزارت امور اقتصادی و دارایی

سازمان برنامه‌وبودجه کشور

وزارت صنعت، معدن و تجارت

شورای قیمت‌گذاری و اتخاذ سیاست‌های حمایتی محصولات اساسی کشاورزی در جلسه مورخ ۱۴۰۰/۸/۲۴ به استناد مفاد قانون اصلاح قانون تضمین خرید محصولات اساسی کشاورزی، طرح خرید، ذخیره‌سازی و توزیع میوه شب عید را در راستای تنظیم بازار میوه ایام پایانی سال ۱۴۰۰ و نوروز ۱۴۰۱، به شرح ذیل تصویب کرد:

۱) سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران با اولویت اتحادیه‌ها، تعاونی‌ها، سایر تشکل‌های ذی‌ربط و بخش خصوصی در سازوکار اجرایی این موضوع نسبت به خرید میوه شب عید (سیب درختی و پرتقال) اقدام نماید.

۲) جهت هدایت و سیاست‌گزاری و تصمیمات آنی متناسب با بازار کمیته راهبردی بدین‌منظور تشکیل می‌گردد.

تبصره: دبیرخانه شورای قیمت‌گذاری و اتخاذ سیاست‌های حمایتی محصولات اساسی کشاورزی نسبت به تعیین اعضای کمیته راهبردی اقدام و ابلاغ نماید.

۳) میزان خرید، قیمت خریدوفروش و محدوده زمانی ورود به بازار توسط کمیته راهبردی تعیین می‌شود.

۴) دستورالعمل نحوه اجرای این مصوبه توسط معاونت امور باغبانی، معاونت توسعه بازرگانی و سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران، ظرف مدت یک هفته تهیه و پس از تأیید دبیرخانه شورای قیمت‌گذاری و اتخاذ سیاست‌های حمایتی محصولات اساسی کشاورزی از سوی وزیر جهاد کشاورزی و رئیس شورا ابلاغ می‌شود.

۵) منابع مالی موردنیاز این مصوبه، از تسهیلات بانکی در اختیار سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران تأمین می‌گردد.

۶) سازمان برنامه‌وبودجه کشور مکلف است نسبت به تأمین زیان احتمالی خرید و پرداخت هزینه‌های تبعی اجرای این مصوبه، پس از انجام حسابرسی قانونی اقدام نماید.

وزیر جهاد کشاورزی و رئیس شورا ـ سیدجواد ساداتی‌نژاد

 

مصوبه شورای قیمت‌گذاری و اتخاذ سیاست‌های حمایتی محصولات اساسی کشاورزی در خصوص تعیین مباشر و سازوکارهای اجرایی خرید تضمینی محصولات اساسی کشاورزی در سال زراعی ۱۴۰۱ ـ ۱۴۰۰

منتشره در روزنامه رسمی شماره 22341 – 08/09/1400

شماره 020/20134 – ۱۴۰۰/۸/۲۶

وزارت جهاد کشاورزی

وزارت امور اقتصادی و دارایی

سازمان برنامه‌وبودجه کشور

شورای قیمت‌گذاری و اتخاذ سیاست‌های حمایتی محصولات اساسی کشاورزی در جلسه مورخ ۱۴۰۰/۸/۲۴ به استناد مفاد قانون اصلاح قانون تضمین خرید محصولات اساسی کشاورزی، تعیین مباشر و سازوکارهای اجرایی خرید تضمینی محصولات اساسی کشاورزی در سال زراعی ۱۴۰۱ ـ ۱۴۰۰، به شرح ذیل تصویب کرد:

۱) دستگاه‌های مجری خرید تضمینی محصولات اساسی کشاورزی به شرح زیر تعیین می‌شوند:

الف: گندم: شرکت مادرتخصصی بازرگانی دولتی ایران و سازمان مرکزی تعاون روستایی با استفاده از ظرفیت بخش خصوصی و بهره‌گیری از رویکرد کشاورزی قراردادی

ب: دانه‌های روغنی (سویا، گلرنگ، کلزا، آفتابگردان): شرکت مادرتخصصی بازرگانی دولتی ایران و سازمان مرکزی تعاون روستایی با استفاده از ظرفیت بخش خصوصی و بهره‌گیری از رویکرد کشاورزی قراردادی.

ج: پنبه‌وش، حبوبات (لوبیاچیتی، لوبیا قرمز، لوبیا سفید، عدس و نخود)، پیاز (بهاره، پائیزه، طرح استمرار)، سیب‌زمینی (بهاره، پائیزه، طرح استمرار) و پیله تر ابریشم: سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران

د: برگ سبز چای: سازمان چای کشور با استفاده از ظرفیت کارخانه‌های چای سازی

ه: ذرت و جو: شرکت پشتیبانی امور دام کشور

و: برنج: شرکت مادرتخصصی بازرگانی دولتی ایران

۲) قیمت و شرایط خرید محصولات براساس مصوبه شورای قیمت‌گذاری و اتخاذ سیاست‌های حمایتی محصولات اساسی کشاورزی خواهد بود. وزارت جهاد کشاورزی در خصوص خرید گندم، دانه‌های روغنی و پنبه وش مکلف است حسب مورد و در چارچوب مصوبه شورای قیمت‌گذاری نسبت به ارائه پیشنهادات خود به مراجع ذی‌ربط در خصوص جداول قیمت گندم برحسب افت مفید و غیرمفید و میزان افت سن گندم، جدول قیمت دانه‌های روغنی برحسب ناخالصی و رطوبت و قیمت ارقام مختلف وش پنبه و استحصالات آن در کمترین زمان ممکن، اقدام و مراتب را تا زمان حصول نتیجه نهایی به منظور سرعت بخشیدن و شفافیت در امر خرید تضمینی پیگیری کند.

۳) هزینه‌های تبعی اجتناب‌ناپذیر خریدوفروش با پیشنهاد وزارت جهاد کشاورزی (سازمان چای کشور، سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران، شرکت مادرتخصصی بازرگانی ایران و شرکت پشتیبانی دام کشور) و بررسی سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان پس از تأیید سازمان برنامه‌وبودجه کشور تعیین و ابلاغ خواهد شد.

۴) محدوده زمانی خرید هر یک از محصولات ذکر شده در بند (۱) توسط وزارت جهاد کشاورزی تعیین و اعلام می‌شود.

 ۵) وزارت جهاد کشاورزی مکلف است برنامه خرید تضمینی و فروش محصولات اساسی کشاورزی به استثناء گندم را به گونه‌ای برنامه‌ریزی کند که خرید در کمترین مقدار ممکن صورت گرفته و در کمترین زمان ممکن و با رعایت صرفه و صلاح دولت به فروش برسد.

۶) دستگاه‌های مجری خرید تضمینی موظف هستند حداکثر ظرف مدت یک ماه پس از پایان زمان فروش هر محصول، صورت سود و زیان آن را در قالب صورت‌های مالی استاندارد گزارشگری حساب‌های یارانه‌ای (موضوع ابلاغیه شماره 61/1/104164 مورخ ۱۳۸۸/۸/۲ وزارت امور اقتصادی و دارایی) تهیه و برای رسیدگی به سازمان حسابرسی ارسال کنند.

۷) رسیدگی به صورت سود و زیان خریدوفروش هر محصول، در چارچوب ابلاغیه مذکور برعهده سازمان حسابرسی کشور بوده و سازمان مربور بعد از دریافت سود و زیان هر محصول، آن را مورد رسیدگی قرار داده و نتیجه را به سازمان برنامه‌وبودجه کشور اعلام نماید.

۸) دستگاه‌های مجری خرید موظفند گزارش هفتگی خریدوفروش هر محصول را به تفکیک استان به دبیرخانه شورای قیمت‌گذاری و اتخاذ سیاست‌های حمایتی محصولات اساسی کشاورزی ارسال نمایند.

۹) دستگاه‌های مجری خرید تضمینی مکلفند گزارش تحلیل عملکرد سالانه عملیات خرید تضمینی موضوع این مصوبه را در پایان سال ۱۴۰۱ به سازمان برنامه‌وبودجه کشور و دبیرخانه شورای قیمت‌گذاری و اتخاذ سیاست‌های حمایتی محصولات اساسی کشاورزی ارسال نمایند.

وزیر جهاد کشاورزی و رئیس شورا ـ سیدجواد ساداتی‌نژاد

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

بیشتر بخوانید:

سایر مصوبات دهه اول بهمن ۱۴۰۲

سایر مصوبات منتشره از تاریخ 1402/11/01 لغایت 1402/11/10 در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران     دستورالعمل نحوه تعیین…

قوانین دهه سوم دی ۱۴۰۲

قوانین منتشره از 1402/10/21 لغايت 1402/10/30 در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران       قانون موافقت‌نامه بین دولت…

سایر مصوبات دهه دوم دی ۱۴۰۲

سایر مصوبات منتشره از تاریخ 1402/10/11 لغایت 1402/10/20 در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران         نظریه‌‌…
keyboard_arrow_up